Przejdź do zawartości

The Authority (wrestling)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Authority
Ilustracja
Triple H i Stephanie McMahon, – założyciele "The Authority"
Ugrupowanie
Członkowie

Zobacz niżej

Nazwy

The Authority[1]

Byli członkowie

Zobacz niżej

Data debiutu

18 sierpnia 2013

Data rozwiązania

1 maja 2016

Lata aktywności

2013–2014
2014–2016

Promocja

WWE

The Authority – stajnia w profesjonalnym wrestlingu, występująca w federacji WWE. Ugrupowanie zadebiutowało na gali pay-per-view SummerSlam 2013, kiedy to Triple H pomógł Randy’emu Ortonowi zdobyć WWE Championship w walce z Danielem Bryanem.

Zespół jest prowadzony przez kierowników korporacji – Triple H’a oraz Stephanie McMahon. Jej członkami byli m.in. Seth Rollins, Kane (pełniący storyline'ową funkcję „Dyrektora operacyjnego”) czy Randy Orton. Grupa The Shield działała jako ochrona dla Authority od początku jej istnienia do marca 2014.

Nazwa „The Authority” została wprowadzona w październiku 2013. Authority dzieli podobieństwa z byłymi frakcjami The Corporation i The McMahon-Helmsley Faction, a także miała powiązania z poprzednimi stajniami Triple H’a – D-Generation X i Evolution.

Ugrupowanie zostało rozwiązane po tym, jak Triple H utracił WWE World Heavyweight Championship na WrestleManii 32, a Shane McMahon otrzymał pozwolenie na rządzenie Raw.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

2013

[edytuj | edytuj kod]

Od czerwca 2013, członkowie rodziny McMahon dyskutowali na temat wielu elementów, mających większy wpływ na jakość programów WWE, na przykład o rosnącej popularności Daniela Bryana czy też rządów Generalnych Menedżerów tygodniówek Raw i SmackDown Brada Maddoxa i Vickie Guerrero[2][3]. 15 lipca na odcinku Raw, John Cena wybrał Bryana jako swojego przeciwnika w walce o WWE Championship na gali SummerSlam[4][5]. W następnych tygodniach, Mr. McMahon oferował Bryanowi zmianę stylu na bardziej korporacyjny, na co Bryan definitywnie się nie zgodził. W międzyczasie, Triple H ogłosił się sędzią specjalnym pojedynku na pay-per-view[6].

Grupa The Shield, przemawiajca do publiki na tygodniówce Raw

Na SummerSlam, Bryan pokonał Cenę, zdobywając WWE Championship. Po walce, Triple H wykonał Bryanowi Pedigree, co pozwoliło Randy’emu Ortonowi na wykorzystanie kontraktu Money in the Bank, przez co obaj stali się heelami, a Orton zdobył tytuł mistrzowski[7]. Następnej nocy na Raw potwierdzono formację grupy, jak również dołączono do niej The Shield[8]. Członkowie Shield stali się ochroniarzami reszty Authority, zaś niedługo później do ugrupowania dołączył Kane. Objął on funkcję „Dyrektora operacyjnego”.

W międzyczasie, The Authority rywalizowało z Big Showem oraz z Danielem Bryanem, którzy sprzeciwiali się rządom Triple H’a. W ramach kary, Show zawalczył z The Shield w 3-on-1 tornado handicap matchu. Show przegrał, a po walce został zmuszony do znokautowania Bryana i The Miza; Authority groziło mu zwolnieniem[9]. Na gali Battleground, Show zainterweniował w walce o WWE Championship pomiędzy Bryanem i Ortonem i znokautował ich obu, kończąc walkę bez rezultatu[10]. Następnej nocy na odcinku Raw, Show został „zwolniony” przez The Authority[11]. Przez następne tygodnie olbrzym atakował różnych wrestlerów i zagroził Authority pozwem. Authority zostało zmuszone do wypełnienia życzeń Showa, który chciał wrócić do pracy i zawalczyć z Ortonem o WWE Championship na gali Survivor Series. Na gali, Orton obronił tytuł[12].

The Authority prowadziło również krótką rywalizację z Codym Rhodesem. Rhodes również sprzeciwił się Triple H’owi, przez co został zmuszony do postawienia swojej kariery na szali w walce z Ortonem. Rhodes przegrał walkę i został „zwolniony”[13]. Przez następne tygodnie jego brat Goldust i ojciec Dusty Rhodes próbowali przywrócić go do pracy. Authority ogłosiło tag team match pomiędzy Codym Rhodesem i Goldustem a Sethem Rollinsem i Romanem Reignsem. Na szali stała możliwość przywrócenia Rhodesa do pracy; rodzina Rhodesów wygrała starcie[14]. 14 października na odcinku Raw, The Rhodes Brothers (Goldust i Cody Rhodes) pokonali Rollinsa i Reignsa w No Disqualification matchu o WWE Tag Team Championship, stając się nowymi mistrzami tag-teamów[15].

Orton kontynuował rywalizację o WWE Championship z Danielem Bryanem; na gali Night of Champions, Bryan pokonał Ortona w walce o tytuł[16]. Jednakże, noc później na Raw, Triple H odebrał tytuł Bryanowi z powodu zbyt szybkiego odliczenia do trzech przez sędziego Scotta Armstronga[17]. Orton i Bryan wzięli udział w Hell in a Cell matchu o zwakowany WWE Championship na gali Hell in a Cell. Orton odzyskał tytuł, gdy sędzia specjalny pojedynku Shawn Michaels wykonał Superkick na Bryanie[18].

25 listopada na odcinku Raw, wieloletni rywal Ortona i ówczesny World Heavyweight Champion John Cena stwierdził, że w WWE musi być „jeden mistrz”[19]. Triple H ogłosił walkę unifikującą WWE Championship i World Heavyweight Championship na gali TLC: Tables, Ladders and Chairs. Orton pokonał Cenę w Tables, Ladders and Chairs matchu, stając się posiadaczem WWE World Heavyweight Championship (nowa nazwa WWE Championship)[20].

2014

[edytuj | edytuj kod]
Randy Orton jako WWE World Heavyweight Champion na WrestleManii XXX
New Age Outlaws jako WWE Tag Team Champions

W styczniu do frakcji dołączyli New Age Outlaws (Billy Gunn i Road Dogg). Orton pokonał Cenę w walce rewanżowej na gali Royal Rumble dzięki interwencji ze strony The Wyatt Family[21]. Na gali Elimination Chamber, Orton obronił tytuł w Elimination Chamber matchu[22].

Członkowie Authority zaczęli interweniować w walki Bryana coraz częściej. Bryan wyzwał Triple H’a do walki na WrestleManii XXX. Triple H zgodził się, a następnie zarządził, że zwycięzca ich pojedynku zostanie trzecim członkiem walki wieczoru o WWE World Heavyweight Championship pomiędzy Randym Ortonem i Batistą. Na WrestleManii XXX, Bryan pokonał Triple H’a, a w walce wieczoru zdobył tytuł. Tej samej nocy, New Age Outlaws oraz Kane przegrali walkę z The Shield. Po tym wydarzeniu, Billy Gunn i Road Dogg opuścili Authority.

Następnej nocy na Raw, Triple H wyzwał Bryana do walki o WWE World Heavyweight Championship. Przed walką, Bryan został zaatakowany przez członków Authority. Tej samej nocy, The Shield odwróciło się od Authority i zaatakowało ich członków. Tydzień później na Raw, The Shield zawalczyło w 11-on-3 handicap matchu, a po walce Orton, Batista i Triple H zaatakowali Shield, reaktywując grupę Evolution. Tymczasem, Stephanie McMahon i Kane kontynuowali rywalizację z Bryanem. Na gali Extreme Rules, The Shield pokonało Evolution, zaś Bryan pokonał Kane’a[23][24]. Na Raw po gali pay-per-view, Triple H zmusił Deana Ambrose’a do obrony swojego United States Championship w 20-osobowym battle royalu; Ambrose stracił tytuł na rzecz Sheamusa. The Authority próbowało zmusić Bryana do zrzeknięcia się WWE World Heavyweight Championship po tym jak odniósł prawdziwą kontuzję karku; ten jednak odmówił. W ramach protestu, żona Bryana Brie Bella „odeszła” z federacji i uderzyła w twarz Stephanie. Tej samej nocy, Evolution ponownie przegrało z The Shield w No Holds Barred Six-Man Elimination tag team matchu[25].

Następnej nocy na Raw, sfrustrowany Batista odszedł z WWE[26]. Tej samej nocy Seth Rollins zdradził The Shield i dołączył do The Authority. 9 czerwca na Raw, Authority odebrało mistrzostwo Bryanowi i ogłosiło sześcioosobowy ladder match o zwakowany tytuł na gali Money in the Bank[27]. Rollins rozpoczął rywalizację z Deanem Ambrosem. Na gali pay-per-view, Rollins zdobył walizkę Money in the Bank[28]. Orton i Kane wzięli udział w ladder matchu o WWE World Heavyweight Championship, jednak zwycięzcą starcia okazał się John Cena[29]. Na gali Battleground, Rollins wygrał walkę z Ambrosem przez walkower, po tym, jak Triple H wyrzucił Ambrose’a z areny. Orton i Kane nie zdołali zdobyć WWE World Heavyweight Championship w Fatal 4-Way matchu[30]. Stephanie McMahon rozpoczęła rywalizację z The Bella Twins, a Triple H wybrał Brocka Lesnara jako rywala dla Ceny o tytuł mistrzowski na gali SummerSlam[31]. Na gali, Orton został pokonany przez Romana Reignsa, Rollins pokonał Ambrose’a w lumberjack matchu, Stephanie pokonała Brie, a Lesnar pokonał Cenę[32].

Seth Rollins, który zdradził kolegów z The Shield i wrócił do The Authority

Na następnym Raw, Rollins zaatakował i „kontuzjował” Ambrose’a. Doprowadziło to do rywalizacji Rollinsa z Reignsem. Prawdziwa kontuzja Reignsa uniemożliwiła mu walkę z Sethem na gali Night of Champions. Rollins zadeklarował się zwycięzcą, co spowodowało powrót Ambrose’a i jego atak na Rollinsie. Tej samej nocy, Rollins próbował wykorzystać kontrakt Money in the Bank; przeszkodził mu John Cena. We wrześniu do Authority dołączyło „J&J Security” (Joey Mercury i Jamie Noble); nowi członkowie stali się ochroniarzami Rollinsa i Triple H’a. Rollins zaatakował Ortona po jednej z jego walk, co doprowadziło do pogorszenia stosunków między nimi. Na gali Hell in a Cell, Orton został pokonany przez Cenę w Hell in a Cell matchu, zaś Rollins pokonał Ambrose’a w Hell in a Cell matchu po interwencji Braya Wyatta.

Po gali pay-per-view, Orton zaatakował Rollinsa, odchodząc tym samym z Authority. Tej samej nocy Triple H zaoferował Johnowi Cenie dołączenie do Authority. Cena odmówił, a w odpowiedzi Triple H wyznaczył Traditional Survivor Series Tag Team Elimination match pomiędzy drużyną reprezentującą Authority a drużyną prowadzoną przez Cenę. W następnych tygodniach ogłoszono, że jeśli Team Authority przegra, to samo Authority zostanie rozwiązane, zaś jeżeli Team Cena przegra, to wszyscy członkowie tej drużyny, oprócz samego Ceny, zostaną zwolnieni. Na Survivor Series Big Show zdradził swoją drużynę i dołączył do Authority. Podczas walki zadebiutował Sting; zaatakował on sędziego Scotta Armstronga i oraz Triple H’a. Pozwoliło to na przypięcie Rollinsa przez Dolpha Zigglera i wygranie walki przez drużynę Johna Ceny.

Po Survivor Series, byli członkowie Authority (prócz Triple H’a i Stephanie) walczyli o powrót do władzy. Na gali TLC: Tables, Ladders, Chairs and Stairs, Big Show pokonał Ericka Rowana w pierwszym w historii Steel Stairs matchu[33], Kane został pokonany przez Rybacka w Chairs matchu[34], a Rollins przegrał z Ceną w Tables matchu o miano pretendenckie do WWE World Heavyweight Championship[35].

29 grudnia na Raw, Rollins zmusił Cenę do przywrócenia The Authority; Rollins groził atakiem na gościu specjalnym Raw – Edge'u. Po podjęciu decyzji, Cena został zaatakowany przez Rollinsa, Showa i J&J Security, a galę zakończyła celebracja powracającej frakcji[36].

2015

[edytuj | edytuj kod]
Big Show, który dołączył do Authority w listopadzie 2014, został zwycięzcą André the Giant Memorial Battle Royalu na WrestleManii 31

5 stycznia na odcinku Raw, The Authority ukarało każdego z członków drużyny Ceny; Ziggler zawalczył i przegrał z Bad News Barrettem w 2-out-of-3 Falls matchu o Intercontinental Championship; Erick Rowan przegrał z Lukiem Harperem, zaś Ryback przegrał z Rollinsem i Kanem w handicap matchu. Tej samej nocy, The Authority „zwolniło” Zigglera, Rowana i Rybacka[37]. Cena próbował przywrócić ich do pracy, lecz przegrał z Rollinsem w lumberjack matchu. 19 stycznia na odcinku Raw, Cena pokonał Rollinsa, Kane’a i Showa w 3-on-1 handicap matchu przy pomocy Stinga. Dzięki zwycięstwie Ceny, zwolnieni wrestlerzy odzyskali pracę.

Rollins po zdobyciu WWE World Heavyweight Championship na WrestleManii 31

Na gali Royal Rumble, Rollins nie zdołał zdobyć WWE World Heavyweight Championship. Big Show i Kane zostali wyeliminowani przez zwycięskiego Romana Reignsa z Royal Rumble matchu jako ostatni.Na gali Fastlane, Rollins, Kane i Show pokonali Zigglera, Rowana i Rybacka w sześcioosobowym tag team matchu. Po walce, Randy Orton powrócił i zaatakował J&J Security oraz Kane’a. Tej samej nocy, Triple H skonfrontował się ze Stingiem; obaj wrestlerzy wyrazili chęć zawalczenia ze sobą na WrestleManii 31. Na pierwszym Raw po Fastlane, The Authority próbowało przekonać Ortona do powrotu do grupy; Orton przyjął propozycję, lecz podczas walki wieczoru zaatakował swojego tag-team partnera, Setha Rollinsa.

Na WrestleManii 31, The Authority odniosło wiele zwycięstw; Triple H pokonał Stinga, a Big Show wygrał 30-osobowy André the Giant Memorial Battle Royal. Po przegranej w walce z Ortonem, Rollins wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank podczas walki wieczoru pomiędzy Brockiem Lesnarem i Romanem Reignsem o WWE World Heavyweight Championship, przemieniając walkę w Triple Threat match. Rollins wygrał walkę i mistrzostwo[38].

Na gali Extreme Rules, Rollins pokonał Ortona w Steel Cage matchu, zaś Big Show przegrał z Romanem Reignsem w Last Man Standing matchu[39]. Po przegranej, Show odszedł z grupy. 27 kwietnia na odcinku Raw zostało ogłoszono, że Rollins będzie bronił mistrzostwa przeciwko Ortonowi i Reignsowi w triple threat matchu na gali Payback[40]. Później do walki został dodany również Dean Ambrose[41]. W międzyczasie zaczęły się pojawiać nieporozumienia pomiędzy Rollinsem i Kanem, przez co Triple H ogłosił, że jeśli Rollins straci tytuł, Kane pożegna się z posadą dyrektora operacyjnego[42]. Na Payback, Kane pomógł Rollinsowi obronić tytuł[43]. 18 maja na odcinku Raw, Ambrose wyzwał Rollinsa do walki o jego mistrzostwo na gali Elimination Chamber, lecz Rollins odmówił. Mimo to, Authority podarowało Ambrose'owi szansę na walkę. Ambrose wygrał starcie z Rollinsem poprzez dyskwalifikację, przez co tytuł nie zmienił właściciela. Po walce, Ambrose ukradł Rollinsowi pas mistrzowski[44]. Miesiąc później, na gali Money in the Bank, Rollins pokonał Ambrose’a w ladder matchu, ponownie broniąc tytuł[45]. 15 czerwca na Raw, The Authority przywróciło Brocka Lesnara. Lesnar zażądał rewanżu o tytuł, na co Authority przystało i ustanowiło walkę pomiędzy nim a Rollinsem na gali Battleground. Na gali, Rollins obronił mistrzostwo drogą dyskwalifikacji, po tym, jak The Undertaker zainterweniował w walce i zaatakował Lesnara. Na SummerSlam, Rollins pokonał Johna Cenę w „Winner Takes All” matchu (w którym tytuł Rollinsa i United States ChampionshipCeny były na szali) i stał się podwójnym mistrzem.

Mr. McMahon, który dołączył do Authority pod koniec 2015

4 listopada, podczas walki z Kanem na house showie, Rollins rozerwał więzadło krzyżowe przednie i poboczne piszczelowe, przez co musiał przebyć operację i pauzować 6-9 miesięcy. WWE World Heavyweight Championship Rollinsa zostało zwakowane, a Triple H ogłosił turniej o tytuł mistrzowski, którego finały miały mieć miejsce na gali Survivor Series. Triple H zaoferował Romanowi Reignsowi ominięcie wszystkich szczebli turnieju prócz finału, jeśli tylko ten dołączy do Authority. Reigns odmówił, a na Survivor Series, pokonał Deana Ambrose’a w finale turnieju, stając się nowym WWE World Heavyweight Championem. Po walce, Triple H wkroczył do ringu by pogratulować Reignsowi, lecz ten zaatakował go Spearem. Tuż po tym, Sheamus wykorzystał kontrakt Money in the Bank, zdobył mistrzostwo i dołączył do The Authority. 30 listopada na odcinku Raw, Sheamus ogłosił powstanie nowej grupy nazwanej The League of Nations w skład której byli King Barrett (reprezentujący Anglię), Alberto Del Rio (Meksyk) i Rusev (Bułgaria)[46].

Na gali TLC: Tables, Ladders and Chairs, Sheamus obronił WWE World Heavyweight Championship w Tables, Ladders and Chairs matchu z Romanem Reingsem. Po walce, zezłoszczony Reigns zaatakował League of Nations i „skontuzjował” Triple H’a. 14 grudnia na Raw, Vince McMahon przejął stery Authority, po czym przyznał Reignsowi walkę z Sheamusem. Na szali pojedynku stał nie tylko pas mistrzowski, lecz również posada Reignsa w WWE. Pomimo interwencji ze strony League of Nations i McMahona, Reigns przypiął Sheamusa i odzyskał WWE World Heavyweight Championship.

2016

[edytuj | edytuj kod]

4 stycznia 2016 na odcinku Raw, Authority zmusiło Reignsa do obrony WWE World Heavyweight Championship w walce z Sheamusem. Mr. McMahon ogłosił się sędzią specjalnym pojedynku. Pomimo stronniczości McMahona, mistrz obronił tytuł. Po walce, McMahon ogłosił, że Reigns będzie bronił mistrzostwa w 30-osobowym Royal Rumble matchu na gali Royal Rumble. Na gali, Triple H powrócił i dołączył do Royal Rumble matchu z numerem 30.; wyeliminował Reingsa oraz Deana Ambrose’a, wygrywając walkę i stając się posiadaczem WWE World Heavyweight Championship. 22 lutego na Raw, Vince McMahon wręczył nagrodę „Vincent J. McMahon Legacy of Excellence” swojej córce, Stephanie McMahon. Kiedy Stephanie chciała wypowiedzieć się odnośnie do wygranej, przerwał jej powracający do WWE Shane McMahon. Shane skonfrontował się z ojcem i siostrą, wytykając im błędy. Zażądał pełnej kontroli nad Raw, jednocześnie grożąc ojcu, że jeżeli nie otrzyma od niego kontroli nad tygodniówką, wyjawi jeden z jego sekretów. Vince zgodził się pod warunkiem, że Shane wygra Hell in a Cell match na WrestleManii z The Undertakerem. Tej samej nocy, Triple H brutalnie zaatakował i „kontuzjował” Reingsa[47]. 12 marca na gali Roadblock, Triple H obronił tytuł w walce z Deanem Ambrosem[48], lecz utracił mistrzostwo na rzecz Reignsa w walce wieczoru WrestleManii 32[49].

Pomimo iż The Undertaker wygrał walkę na WrestleManii, Shane otrzymał szansę prowadzenia Raw aż do gali Payback. Na tejże gali, Vince McMahon podjął ostateczną decyzję w sprawie kontroli nad tygodniówką: Raw mają wspólnie prowadzić Shane i Stephanie[50]. The Authority zostało rozwiązane.

Lista członków

[edytuj | edytuj kod]
Osoba Okres pobytu Notka
Triple H 18 sierpnia 2013 – 3 kwietnia 2016 Dyrektor operacyjny WWE
Stephanie McMahon[51] 19 sierpnia 2013 – 1 maja 2016 Dyrektor marki WWE
Mr. McMahon 14 grudnia 2015 – 4 kwietnia 2016 Właściciel i dyrektor generalny WWE
Opuścił ugrupowanie oddając kontrolę nad Raw Shane'owi McMahonowi
Randy Orton[52] 18 sierpnia 2013 – 3 listopada 2014
23 lutego 2015 – 9 marca 2015 		Dołączył po wykorzystaniu swojego kontraktu Money in the Bank na SummerSlam przy pomocy Triple H’a
Wyrzucony z grupy po ataku na Setha Rollinsa
Powrócił do grupy w celu rewanżu i ataku na Rollinsie
Dean Ambrose[53] 19 sierpnia 2013 – 17 marca 2014 Dołączył jako członek grupy The Shield
Wyrzucony po odwróceniu się od The Authority
Roman Reigns[53] 19 sierpnia 2013 – 17 marca 2014 Dołączył jako członek grupy The Shield
Wyrzucony po odwróceniu się od The Authority
Seth Rollins[53] 19 sierpnia 2013 – 17 marca 2014
2 czerwca 2014 – 5 listopada 2015 		Dołączył jako członek grupy The Shield
Wyrzucony po odwróceniu się od The Authority
Powrócił po zdradzeniu The Shield
Odszedł z grupy po odniesieniu kontuzji (rozerwanie więzadła krzyżowego przedniego i pobocznego piszczelowego)
Kane[54] 28 października 2013 – 25 października 2015 Dołączył do Authority, pełniąc funkcję „Dyrektora operacyjnego” dla grupy
Zwolniony po przegranej z Sethem Rollinsem na Hell in a Cell
Billy Gunn[55] 13 stycznia 2014 – 6 kwietnia 2014 Dołączył jako członek The New Age Outlaws
Opuścił grupę po tym jak on, Road Dogg i Kane przegrali z The Shield na WrestleManii XXX
Road Dogg[55] 13 stycznia 2014 – 6 kwietnia 2014 Dołączył jako członek The New Age Outlaws
Opuścił grupę po tym jak on, Billy Gunn i Kane przegrali z The Shield na WrestleManii XXX
Batista[56] 7 kwietnia 2014 – 2 czerwca 2014 Dołączył jako członek Evolution
Opuścił grupę i WWE po tym jak Triple H nie przyznał mu rewanżu o WWE World Heavyweight Championship
Joey Mercury[57] 19 września 2014 – 6 lipca 2015 Dołączył jako członek J&J Security
Opuścił grupę po byciu „kontuzjowanym” przez Brocka Lesnara
Jamie Noble[57] 19 września 2014 – 6 lipca 2015 Dołączył jako członek J&J Security
Opuścił grupę po byciu „kontuzjowanym” przez Brocka Lesnara
Big Show[58] 23 listopada 2014 – 26 kwietnia 2015 Dołączył po zdradzeniu drużyny Ceny na Survivor Series
Opuścił grupę po przegranej z Romanem Reingsem na Extreme Rules

Ruchy używane we wrestlingu

[edytuj | edytuj kod]
Triple H przygotowujący się do wykonania Pedigree na Johnie Cenie
  • Triple H
    • Pedigree[59] (Double underhook facebuster)
  • Stephanie McMahon
    • Pedigree (Double underhook facebuster) – zaadaptowany od Triple H’a
  • Motywy wejściowe
    • „King of Kings” od Motörhead (18 sierpnia 2013 – 23 listopada 2014; od 29 grudnia 2014)

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Jako członek The Authority, Randy Orton zunifikował WWE Championship i World Heavyweight Championship w WWE World Heavyweight Championship
W marcu 2015, Seth Rollins stał się posiadaczem WWE World Heavyweight Championship, wykorzystując kontrakt Money in the Bank

* - Pierwsze panowanie Ortona było, gdy tytuł był znany jako WWE Championship

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ James Caldwell: Raw news: Next week's theme, The Authority misses Raw, Heyman returns, IC Title match, Arm Wrestling, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2014-02-01]. Cytat: The Authority (Stephanie McMahon and Triple H) did not appear on the pre-taped Raw from the U.K., setting up DOO Kane, Raw GM Brad Maddox, and Smackdown GM Vickie Guerrero to bicker about booking matches throughout the show.
  2. ↑ Matt Boone: VICKIE GUERRERO FIRED ON RAW, NEW RAW GM ANNOUNCED. SEScoops. [dostęp 2013-07-09].
  3. ↑ Mike Tedesco: WWE SMACKDOWN RESULTS - 7/19/13 (NEW SMACKDOWN GM). WrestleView. [dostęp 2013-07-19].
  4. ↑ WWE Raw: John Cena chooses to face Daniel Bryan at SummerSlam. Sky Sports. [dostęp 2013-07-17].
  5. ↑ Martin Hines: WWE Raw results recap review: John Cena picks well as he selects ace Daniel Bryan to be his Summerslam opponent. The Daily Mirror. [dostęp 2013-07-18].
  6. ↑ Bill Pritchard: WWE RAW Results (8/5) – Daniel Bryan’s Corporate Makeover, Kane Confronts The Wyatts, Orton Makes A Statement. WrestleView. [dostęp 2013-08-05].
  7. ↑ Anthony Benigno: Daniel Bryan def. WWE Champion John Cena; Randy Orton cashed in his Money in the Bank contract on Bryan to become WWE Champion. WWE. [dostęp 2013-08-19].
  8. ↑ Anthony Benigno: Daniel Bryan crashed Randy Orton’s WWE Championship Coronation. WWE. [dostęp 2013-08-19].
  9. ↑ CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 9/2 (Hour 2): Orton vs. Rhodes career-threatening match, Prime Time Players, more.
  10. ↑ Daniel Bryan vs. Randy Orton ended in a no contest. WWE.
  11. ↑ WWE COO Triple H addresses WWE Universe concerns over a „new regime,” Superstar firings and more: WWE.com Exclusive. WWE. [dostęp 2013-09-04].
  12. ↑ WWE Champion Randy Orton def. Big Show. WWE. [dostęp 2013-11-24].
  13. ↑ Nick Tylwalk: Raw: Rhodes, Big Show get put in no-win situations. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2013-11-01].
  14. ↑ Matthew Asher: Battle may be over but WWE Battleground still leaves unresolved issues. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  15. ↑ WWE Tag Team Championships [online], wwe.com [dostęp 2016-04-15].
  16. ↑ Daniel Bryan def. WWE Champion Randy Orton [online], wwe.com [dostęp 2016-04-15].
  17. ↑ RAW NEWS: Bryan stripped of WWE Title & title held up, Dusty returns & gets KO'ed, locker room revolt, Ryback/Heyman, new #1 contenders, more post-PPV developments. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2013-09-17].
  18. ↑ Randy Orton def. Daniel Bryan [online], wwe.com [dostęp 2016-04-15].
  19. ↑ WWE RAW Results - 11/25/13 (Tag team main event) – Wrestleview.com - Wrestling News and Results, WWE News, TNA News, ROH News [online], Wrestleview.com [dostęp 2016-04-15] (ang.).
  20. ↑ John Clapp: World Heavyweight Champion John Cena vs. WWE Champion Randy Orton (Tables, Ladders & Chairs Match). WWE, 2013-11-25. [dostęp 2013-12-03].
  21. ↑ WWE World Heavyweight Champion Randy Orton def. John Cena. WWE. [dostęp 2014-01-26].
  22. ↑ WWE E. CHAMBER PPV RESULTS 2/23 (Hour 3): Elimination Chamber WWE Title main event. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-02-23].
  23. ↑ Andy Seife: WWE World Heavyweight Champion Daniel Bryan def. Kane (Extreme Rules Match). WWE. [dostęp 2014-05-04].
  24. ↑ John Clapp: The Shield def. Evolution. WWE. [dostęp 2014-05-04].
  25. ↑ Matthew Asher: WWE Payback: The Shield Evolved, Cena stood tall and Brie dropped a bombshell. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2014-06-01. [dostęp 2014-06-08].
  26. ↑ Anthony Benigno: June 2, 2014 WWE Raw results: The Shield shatters and Wyatt's rebound as Money in the Bank takes shape. [w:] WWE.com [on-line]. WWE. [dostęp 2014-06-03].
  27. ↑ James Caldwell: Caldwell's WWE Raw results 6/9: Complete „virtual-time” coverage of live Raw - Daniel Bryan's WWE Title status, Cena joins Shield for main event, Bray Wyatt returns, more. [w:] PWTorch.com [on-line]. [dostęp 2014-07-21].
  28. ↑ John Clapp: Seth Rollins won the Money in the Bank Contract Ladder Match. [dostęp 2014-06-29].
  29. ↑ Anthony Benigno: John Cena def. Randy Orton, Bray Wyatt, Roman Reigns, Cesaro, U.S. Champion Sheamus, Kane and Alberto Del Rio to become the new WWE World Heavyweight Champion. [dostęp 2014-06-29].
  30. ↑ WWE Battleground 2014 results. WWE. [dostęp 2014-07-20].
  31. ↑ James Caldwell: CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/21: Complete „virtual-time” coverage of live Raw - Battleground fall-out. Pro Wrestling Torch, 2014-07-21. [dostęp 2014-07-21].
  32. ↑ SummerSlam 2014 results. WWE. [dostęp 2014-08-17].
  33. ↑ Scott Taylor: Big Show def. Erick Rowan (Steel Stairs Match). WWE. [dostęp 2014-12-14].
  34. ↑ Anthony Benigno: Ryback def. Kane (Chairs Match). WWE. [dostęp 2014-12-14].
  35. ↑ Ryan Murphy: John Cena def. Seth Rollins (Tables Match). WWE. [dostęp 2014-12-14].
  36. ↑ Mike Tedesco: WWE RAW Results - 12/29/14 (Cena brings Authority back). [w:] wrestleview.com [on-line]. [dostęp 2014-12-30].
  37. ↑ Mike Tedesco: WWE RAW Results - 1/5/15 (The Authority resumes power). [w:] wrestleview.com [on-line]. [dostęp 2015-01-06].
  38. ↑ John Powell: WrestleMania 31 the best Mania ever. [w:] Canoe.ca [on-line]. Slam Wrestling. [dostęp 2015-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  39. ↑ James Caldwell: CALDWELL'S EXTREME RULES PPV REPORT 4/26: Complete „virtual-time” coverage of live PPV - Rollins vs. Orton steel cage, Cena vs. Rusev, Last Man Standing, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-04-27].
  40. ↑ Mike Tedesco: WWE RAW Results - 4/27/15 (Payback main event set). [w:] wrestleview.com [on-line]. [dostęp 2015-04-28].
  41. ↑ Mike Tedesco: WWE RAW Results - 5/4/15 (Changes to Payback main event). [w:] wrestleview.com [on-line]. [dostęp 2015-05-05].
  42. ↑ WWE RAW Results - 5/11/15 (Final hype for WWE Payback). [w:] wrestleview.com [on-line]. [dostęp 2015-05-12].
  43. ↑ James Caldwell: CALDWELL'S PAYBACK PPV REPORT 5/17: Complete „virtual-time” coverage of four-way WWE Title match, I Quit War, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-05-18].
  44. ↑ James Caldwell: CALDWELL'S WWE E. CHAMBER PPV REPORT 5/31: Complete „virtual-time” coverage of WWE Title match, Cena vs. Owens, two Elimination Chamber matches, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-06-01].
  45. ↑ James Caldwell: CALDWELL'S WWE MITB PPV RESULTS 6/14: Complete „virtual-time” coverage of Dusty Rhodes 10-bell salute, WWE Title match, MITB match, Cena vs. Owens II, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-06-15].
  46. ↑ Benigno, Anthony: Roman Reigns def. WWE World Heavyweight Champion Sheamus via Disqualification. [w:] WWE.com [on-line]. WWE, 2015-11-30. [dostęp 2015-11-30].
  47. ↑ James Caldwell: 2/22 WWE Raw Results. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2016-02-22. [dostęp 2016-02-27].
  48. ↑ James Caldwell: 3/12 WWE Roadblock Results – CALDWELL’S Complete Live Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-03-12].
  49. ↑ James Caldwell: 4/3 WrestleMania 32 PPV Results – CALDWELL’S Complete Live Report on Main PPV. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-04-03].
  50. ↑ Mr. McMahon finally revealed who will control Raw, Stephanie or Shane [online], wwe.com [dostęp 2016-05-31].
  51. ↑ The shocking similarities between Mr. McMahon's Corporation and Triple H’s Authority (Page 3).
  52. ↑ The shocking similarities between Mr. McMahon's Corporation and Triple H’s Authority (Page 4).
  53. ↑ a b c The shocking similarities between Mr. McMahon's Corporation and Triple H’s Authority (Page 5).
  54. ↑ The shocking similarities between Mr. McMahon's Corporation and Triple H’s Authority (Page 6).
  55. ↑ a b SMACKDOWN SPOILERS 3/21: Caldwell's in-person report from Smackdown TV taping (w/Overall Thoughts).
  56. ↑ James Caldwell: Caldwell's WWE Raw results 4/7: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – WM30 fall-out, WWE Title match teaser, Bryan's first night as champ, Warrior, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-04-08].
  57. ↑ a b WWE Hell in a Cell 2014 results: Bray Wyatt attacks Dean Ambrose in main event. [w:] Sky Sports [on-line]. Sky plc, 2014-10-28. [dostęp 2014-11-21].
  58. ↑ Murphy, Ryan: Team Cena def. Team Authority (Traditional Survivor Series Elimination Tag Team Match). [w:] wwe.com [on-line]. WWE, 2014-11-23. [dostęp 2015-11-23].
  59. ↑ CALDWELL'S WWE NIGHT OF CHAMPIONS PPV REPORT 6/29: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV. [dostęp 2014-08-20].
  60. ↑ The PWI Awards. „Pro Wrestling Illustrated”. 34 (2), s. 34–35, 2014. 
  61. ↑ The PWI Awards. „Pro Wrestling Illustrated”. 34 (2), s. 38–39, 2014. 
  62. ↑ The PWI Awards. „Pro Wrestling Illustrated”. 36 (2), s. 26–27, 2015. 
  63. ↑ The PWI Awards. „Pro Wrestling Illustrated”. 34 (2), s. 42–43, 2014. 
  64. ↑ Pro Wrestling Illustrated Releases its Top 500 List for 2015: Which WWE Star Topped This Year’s List?, More Names Revealed. The Internet Wrestling Database. [dostęp 2015-09-04].
  65. ↑ Dave Meltzer. January 25, 2016 Wrestling Observer Newsletter: 2015 Observer Awards Issue. „Wrestling Observer Newsletter”, s. 45, 2016-01-25. Campbell, California. ISSN 1083-9593. 
  66. ↑ a b c d Dave Meltzer. Jan 27 2014 Wrestling Observer Newsletter: 2013 Annual awards issue, best in the world in numerous categories, plus all the news in pro-wrestling and MMA over the past week and more. „Wrestling Observer Newsletter”, s. 1–37, 2014-01-27. Campbell, California. ISSN 1083-9593. 
  67. ↑ Dave Meltzer. Jan. 26, 2015 Wrestling Observer Newsletter: 2014 awards issue w/ results & Dave’s commentary, Conor McGregor, and much more. „Wrestling Observer Newsletter”, s. 15, 2015-01-26. Campbell, California. ISSN 1083-9593. 
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Cam Gagnon
  • Chase Kline
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Elijah Holyfield
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Kyle Klink
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Trill Williams
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Bayley Humphrey
  • Dani Raye
  • Darci Khan
  • Derrian Gobourne
  • Hayley Montoya
  • Kali Armstrong
  • Karyn Best
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Sirena Linton
  • Tatyanna Dumas
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
The Authority
Obecni członkowie
Byli członkowie
Powiązane grupy
Zobacz też
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Authority_(wrestling)&oldid=70078024”