The Complete Jack Johnson Sessions
| Wykonawca box setu | ||||
| Miles Davis | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | ||||
| Gatunek | ||||
| Długość |
252:26 | |||
| Wydawnictwo |
Columbia/Legacy USA | |||
| Producent |
Teo Macero (oryg.), Bob Belden (wyd. pudełkowe) | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
The Complete Jack Johnson Sessions – 5-dyskowy album Milesa Davisa nagrany w 1970 i wydany w 2003 r.
Historia i charakter albumu
[edytuj | edytuj kod]To 5-dyskowe wydawnictwo pudełkowe zostało zestawione z nagrań dokonanych pomiędzy 18 lutego a 4 czerwca 1970 r. Sesje te poświęcone były nagraniu albumu A Tribute to Jack Johnson.
Skład zespołu był niezwykle zmienny – właściwe każda sesja miała przynajmniej jednego nowego muzyka. Ponieważ 7 marca odszedł z zespołu Davisa Wayne Shorter, został on zastąpiony przez saksofonistę sopranowego Steve'a Grossmana. Potem pojawiali się dawni muzycy Davisa, np. Herbie Hancock i nowi, np. Keith Jarrett. Gdy w kilka miesięcy później, bo w sierpniu, Davis wystąpił na festiwalu na wyspie Wight, grupa była już septetem; nowym saksofonistą był Gary Bartz oraz do Chicka Corei doszedł nowy klawiszowiec – Keith Jarrett.
Sytuacja w muzyce zmieniła się o tyle, że to, co Davis zaproponował na przełomowym albumie Bitches Brew, stało się w rok później wiodącą siłą w muzyce[2]
Sesje te wykazują, że były one zdominowane przez gitarowe brzmienia Johna McLaughlina. Dopomogło w tym to, że – w przeciwieństwie do Bitches Brew – na wszystkich sesjach gra tylko jeden perkusista. Również partie instrumentów klawiszowych są oszczędniejsze – na Bitches Brew jednocześnie grało czasem trzech perkusistów, a także trzech muzyków grających na instrumentach klawiszowych. Podczas tych sesji kombinacja 3 muzyków grających równocześnie na instrumentach klawiszowych pojawia się dopiero na ostatniej sesji, gdy do Corei doszli Herbie Hancock i Keith Jarrett.
Koncertowy zespół Davisa z tego okresu został nagrany w kwietniu i nagrania te zostały wydane na albumie koncertowym Black Beauty: Miles Davis at Fillmore West.
Po ostatniej sesji do albumu Jack Johnson Davis nie wszedł do studia przez prawie 2 następne lata. Kiedy wreszcie dokonał nowych nagrań w 1972 r. powstała muzyka – uwieczniona na On the Corner – miała już zupełnie inny charakter. Została nagrana przez zupełnie innych muzyków – poza Michaelem Hendersonem.
Muzycy
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Spis utworów
[edytuj | edytuj kod]| Dysk 1 | ||
|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Długość |
| 1. | „Willie Nelson” (próba 2) | 6:41 |
| 2. | „Willie Nelson” (próba 3) | 10:21 |
| 3. | „Willie Nelson” (wstawka 1) | 6:33 |
| 4. | „Willie Nelson” (wstawka 2) | 5:22 |
| 5. | „Willie Nelson” (remake, próba 1) | 10:45 |
| 6. | „Willie Nelson” (remake, próba 2) | 10:17 |
| 7. | „Johnny Bratton” (próba 4) | 8:17 |
| 8. | „Johnny Bratton” (wstawka 1) | 6:38 |
| 9. | „Johnny Bratton” (wstawka 2) | 5:19 |
| 10. | „Archie Moore” | 4:45 |
| 1:14:58 | ||
| Dysk 2 | ||
|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Długość |
| 1. | „Go Ahead John” (część pierwsza) | 13:07 |
| 2. | „Go Ahead John” (część druga, A) | 7:00 |
| 3. | „Go Ahead John” (część druga B) | 10:06 |
| 4. | „Go Ahead John” (część druga C) | 3:38 |
| 5. | „Go Ahead John” (remake części pierwszej) | 11:04 |
| 6. | „Duran” (próba 4) | 5:37 |
| 7. | „Duran” (próba 6) | 11:20 |
| 8. | „Sugar Ray” | 6:16 |
| 1:08:08 | ||
| Dysk 3 | ||
|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Długość |
| 1. | „Right Off” | 11:09 |
| 2. | „Right Off” | 4:33 |
| 3. | „Right Off” | 15:09 |
| 4. | „Right Off” | 8:49 |
| 5. | „Yesternow” | 9:49 |
| 6. | „Yesternow” | 15:47 |
| 7. | „Honki Tonk” | 10:02 |
| 8. | „Honky Tonk” | 11:29 |
| 1:26:47 | ||
| Dysk 4 | ||
|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Długość |
| 1. | „Ali” (próba 3) | 6:50 |
| 2. | „Ali” (próba 4) | 10:14 |
| 3. | „Konda” | 16:29 |
| 4. | „Nem Um Talvez” (próba 17) | 2:50 |
| 5. | „Nem Um Talvez” (próba 19) | 2:54 |
| 6. | „Little High People” (próba 7) | 6:52 |
| 7. | „Little High People” (próba 8) | 9:28 |
| 8. | „Nem Um Talvez” (próba 3, A) | 4:36 |
| 9. | „Nem Um Talvez” (próba 4, B) | 2:04 |
| 10. | „Selim” (próba 4, C) | 2:15 |
| 11. | „Little Church” (próba 7) | 3:16 |
| 12. | „Little Church” (próba 10) | 3:15 |
| 1:11:03 | ||
| Dysk 5 | ||
|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Długość |
| 1. | „The Mask” (część pierwsza) | 7:47 |
| 2. | „The Mask” (część druga) | 15:45 |
| 3. | „Right Off” | 26:54 |
| 4. | „Yesternow” | 25:36 |
| 1:16:02 | ||
Opis płyty
[edytuj | edytuj kod]- Producent – Teo Macero (oryginalne nagrania)
- Producent – Bob Belden (wydanie pudełkowe)
- Asystent producent – Michael Cuscuna
- Kierownictwo "Miles Davis Series" – Steve Berkowitz i Seth Rothstein
- Miejsce nagrania – Columbia Studios B i C, Nowy Jork
- Data nagrania – 18 lutego, 27 lutego, 3 marca, 17 marca, 7 kwietnia, 19 maja, 21 maja, 27 maja, 3 czerwca, 4 czerwca 1970 r.
- Inżynier nagrywający – Stan Tonkel
- Inżynier miksujący – Mark Wilder
- Studio – Sony Studios, Nowy Jork
- Cyfrowy mastering – Mark Wilder i Seth Foster
- Studio – Sony Studios, Nowy Jork
- Koordynator A & R – Darren Salmieri
- Kierownictwo artystyczne – Julian Alexander, Howard Fritzson i Seth Rothstein
- Projekt – Julian Alexander
- Grafika – Dan Ichimoto
- Poszukiwanie i wybór fotografii – Elizabeth Reilly
- Menedżer całości – Lily Lew
- Czas trwania – 252:26
- Firma nagraniowa – Columbia/Legacy
- Numer katalogowy – C5K 90926
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tekst z wkładki do albumu: Michael Cuscuna: Introduction, str. 7
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Complete Jack Johnson Sessions - Miles Davis | Album | [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
- ↑ Michael Cuscuna. Introduction. Str. 7
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]