Tytanian baru

Tytanian baru
Tytanian baru w plastikowym opakowaniu	Struktura przestrzenna związku
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	tlenek baru tytanu(IV)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	BaTiO3
Inne wzory	BaO·TiO2
Masa molowa	233,19 g/mol
Wygląd	biały proszek, przezroczyste kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	12047-27-7
Właściwości
	Gęstość
	6,02 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	nierozpuszczalny
Temperatura topnienia	1625 °C
	Podobne związki
Podobne związki	Tytanian ołowiu
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tytanian baru, Ba Ti O₃ – nieorganiczny związek chemiczny, mieszany tlenek baru i tytanu(IV)^[2]. Materiał ceramiczny o właściwościach ferroelektrycznych (z wyłączeniem tytanianu o regularnym układzie krystalicznym), piezoelektrycznych i fotorefraktywnych. Jego temperatura Curie wynosi 120 °C. W zależności od temperatury posiada różny układ krystalograficzny: heksagonalny, regularny, tetragonalny, rombowy lub trygonalny^[3]. W naturze występuje wyjątkowo rzadko, jako inkluzja w benitoicie.

Występuje w postaci przezroczystych kryształów lub białego proszku. Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w stężonym kwasie siarkowym. Otrzymywany przez spiekanie w stanie ciekłym węglanu baru i ditlenku tytanu, ewentualnie przez domieszkowanie.

Ze względu na wysoką względną przenikalność elektryczną (w niektórych warunkach sięgającą 10 000) jest stosowany jako dielektryk w kondensatorach. Dzięki właściwościom piezoelektrycznym stosowany bywa w mikrofonach. Kryształy tytanianu baru znajdują zastosowanie w optyce nieliniowej.

Przypisy

↑ David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-51, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ N. N. Greenwood, A. Earnshaw: Chemistry of the elements. Oxford; New York: Pergamon Press, 1984, s. 1121. ISBN 0-08-022057-6.
↑ Uporządkowano w kolejności od najwyższej temperatury do najniższej.