Przejdź do zawartości

Związek Harcerstwa Polskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Związek Harcerstwa Polskiego
Ilustracja
Data powstania

1 listopada 1918

Liczebność

108 239[1]

Zasięg działalności

Polska

Siedziba

ul. Marii Konopnickiej 6
00-491 Warszawa

Władze
Przewodniczący

hm. Krzysztof Pater

Naczelnik

hm. Martyna Kowacka

Strona internetowa
Harcerze w czasie powstania warszawskiego
Drużyna Reprezentacyjna Chorągwi Wielkopolskiej ZHP jako Drużyna Reprezentacyjna Związku Harcerstwa Polskiego (Grunwald – Pole Bitwy)
Wręczenie sztandaru Hufcowi ZHP Leżajsk
s/y Zawisza Czarny – jacht morski Związku Harcerstwa Polskiego
Zuch Związku Harcerstwa Polskiego
Niektóre sprawności harcerskie Związku Harcerstwa Polskiego na mundurze

Związek Harcerstwa Polskiego (ZHP) – największa polska organizacja harcerska. Powstała na zjeździe 1–2 listopada 1918 z połączenia wszystkich wcześniej działających organizacji harcerskich i skautowych (scalenie organizacji z trzech zaborów przebiegało w trudnym okresie formowania się II Rzeczypospolitej i zakończyło pod koniec 1920)[2]. Jest wychowawczym, patriotycznym, dobrowolnym i samorządnym stowarzyszeniem, otwartym dla wszystkich bez względu na pochodzenie, rasę czy wyznanie[3]. Według danych na 2024 roku członkami ZHP jest 108 239 osób[4].

W latach 1936–1989 posiadał status stowarzyszenia wyższej użyteczności[5][6]. Od 16 lutego 2004 zarejestrowany jest jako organizacja pożytku publicznego. Jest członkiem Polskiej Rady Organizacji Młodzieżowych[7].

Nazwę Związek Harcerstwa Polskiego nosiły również poprzedniczki obecnego ZHP:

  • organizacja skautowa kierowana przez Naczelną Komendę Skautową w Warszawie, działająca do 1 listopada 1916,
  • organizacja harcerska działająca na terenie Królestwa Polskiego (regencyjnego), działająca od 2 listopada 1916 do 2 listopada 1918[2].

Charakter

[edytuj | edytuj kod]

Misją Związku Harcerstwa Polskiego jest wychowywanie młodzieży oraz wspieranie rozwoju i kształtowanie charakteru człowieka poprzez stawianie wyzwań. Podstawowe wartości, na których opiera się wychowanie zawarte są w prawie harcerskim. Wychowanie w ZHP opiera się na normach moralnych wywodzących się z kulturowych i etycznych wartości chrześcijańskich (choć formalnie jest organizacją świecką, akcentuje ona potrzebę rozwoju duchowego, która może być wyrażana w każdej religii[8]). Organizacja kształtuje postawy szacunku wobec każdego człowieka, uznając jednak system wartości duchowych za sprawę osobistą każdego członka ZHP[3].

Celami statutowymi ZHP są:

  • stwarzanie warunków do wszechstronnego rozwoju człowieka,
  • kształtowanie osobowości człowieka odpowiedzialnego,
  • upowszechnianie w społeczeństwie takich wartości jak: wolność, prawda, sprawiedliwość, demokracja, samorządność, równouprawnienie, tolerancja i przyjaźń,
  • umożliwienie nawiązywania kontaktów międzyludzkich ponad wszelkimi podziałami,
  • propagowanie wiedzy na temat przyrody, ekologii oraz kształtowanie potrzeby kontaktu z przyrodą[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce harcerstwo inspirowane było angielskim ruchem skautowym zainicjowanym przez Roberta Badena-Powella, który w 1908 wydał klasyczny podręcznik skautingu Scouting for Boys. Po raz pierwszy na terenie ziem polskich znajdujących się pod zaborami skauting promowało Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w zaborze austriackim[9]. Ruch skautowy zaczął się tam rozwijać już w 1910. Znaczący wpływ na powstanie ruchu skautowego mieli działacze Sokoła oraz Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”[9].

Formalnie Związek Harcerstwa Polskiego powstał na zjeździe zjednoczeniowym w Lublinie w listopadzie 1918. W latach 20. XX wieku ZHP był współzałożycielem Światowej Organizacji Ruchu Skautowego (WOSM) i Światowego Stowarzyszenia Przewodniczek i Skautek (WAGGGS).

W 1920 r. Związek Harcerstwa Polskiego objął protektoratem Naczelnik Państwa. Protektorami ZHP byli również kolejni prezydenci Rzeczypospolitej Polskiej[10].

 Zobacz też: Historia harcerstwa.

Prawo harcerskie

[edytuj | edytuj kod]

W ZHP stosuje się Prawo harcerskie następującej treści:

  1. Harcerz sumiennie spełnia swoje obowiązki wynikające z Przyrzeczenia Harcerskiego.
  2. Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy.
  3. Harcerz jest pożyteczny i niesie pomoc bliźnim.
  4. Harcerz w każdym widzi bliźniego, a za brata uważa każdego innego harcerza.
  5. Harcerz postępuje po rycersku.
  6. Harcerz miłuje przyrodę i stara się ją poznać.
  7. Harcerz jest karny i posłuszny rodzicom oraz wszystkim swoim przełożonym.
  8. Harcerz jest zawsze pogodny.
  9. Harcerz jest oszczędny i ofiarny.
  10. Harcerz pracuje nad sobą, jest czysty w myśli, mowie i uczynkach; jest wolny od nałogów.

Przyrzeczenie harcerskie

[edytuj | edytuj kod]

W ZHP stosuje się dwie roty Przyrzeczenia harcerskiego, do wyboru przez składającego Przyrzeczenie[11]:

1. Mam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce, nieść chętną pomoc bliźnim i być posłusznym/posłuszną Prawu Harcerskiemu.

2. Mam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Polsce, stać na straży harcerskich zasad, nieść chętną pomoc bliźnim i być posłusznym/posłuszną Prawu Harcerskiemu.

Drugi rodzaj przyrzeczenia, został zaaprobowany na XLII Zjeździe ZHP w 2022 roku i stanowi świecką alternatywną wersję przyrzeczenia[11].

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Najwyższą władzą Związku Harcerstwa Polskiego jest Zjazd ZHP. W okresie pomiędzy zjazdami władzami naczelnymi są Przewodniczący ZHP, Rada Naczelna ZHP (odpowiednik rady nadzorczej), Naczelnik ZHP, Główna Kwatera ZHP (odpowiednik zarządu), Centralna Komisja Rewizyjna ZHP (organ kontrolny) oraz Naczelny Sąd Harcerski ZHP (odpowiednik sądu koleżeńskiego)[3].

Jednostkami terenowymi ZHP są chorągwie organizowane na poziomie wojewódzkim[3]. Obecnie w ZHP istnieje 17 chorągwi (w większości ich obszar działania pokrywa się z obszarem województwa, jedynie na obszarze województwa mazowieckiego istnieją dwie chorągwie): Białostocka, Dolnośląska, Gdańska, Kielecka, Krakowska, Kujawsko-Pomorska, Lubelska, Łódzka, Mazowiecka, Opolska, Podkarpacka, Stołeczna, Śląska, Warmińsko-Mazurska, Wielkopolska, Zachodniopomorska, Ziemi Lubuskiej[12]. Chorągwie dzielą się na hufce, organizowane najczęściej na poziomie powiatowym (w dużych miastach hufce obejmują jedną lub kilka dzielnic).

Hufce zrzeszają podstawowe jednostki organizacyjne: gromady, które dzielą się wewnętrznie na szóstki zuchowe; drużyny, które dzielą się wewnętrznie na zastępy lub patrole; kręgi i inne jednostki działające na zasadzie kręgu lub drużyny. Jednostki te mogą się łączyć w szczepy lub związki drużyn[3].

W ZHP działają również ogólnopolskie, regionalne oraz środowiskowe ruchy programowo-metodyczne, skupiające członków ZHP oraz jednostki organizacyjne ZHP. Ruchy programowo-metodyczne stanowią dla ich członków formę współdziałania w celach doskonalenia programu i metodyki, wymiany doświadczeń i upowszechniania inicjatyw programowych i metodycznych, realizacji konkretnego zadania, inicjatywy społecznej lub kierunku służby[3].

W ramach ZHP wydzielono zespół podmiotów, stanowiących tzw. Grupę ZHP, w skład której wchodzą[13][potrzebny przypis]:

Grupy członkowskie i metodyczne

[edytuj | edytuj kod]

Grupami członkowskimi, które stanowią jednocześnie grupy metodyczne są:

Grupami członkowskimi, które nie stanowią grup metodycznych są:

  • instruktorki i instruktorzy – członkowie którzy ukończyli 16 lat, po zdobyciu stopnia instruktorskiego i złożeniu Zobowiązania Instruktorskiego, złożywszy uprzednio Przyrzeczenie Harcerskie,
  • starszyzna – członkowie, którzy ukończyli 21. rok życia, złożyli Przyrzeczenie Harcerskie i nie złożyli Zobowiązania Instruktorskiego oraz realizują zadania wspierające realizację misji wychowawczej ZHP,
  • seniorzy – członkowie posiadający miano seniora – starszyzna i instruktorzy, którzy ukończyli 55 lat i złożyli stosowną deklarację właściwemu komendantowi[14].

Członkostwo w organizacjach międzynarodowych

[edytuj | edytuj kod]

Związek Harcerstwa Polskiego jest członkiem[15]:

  • WOSM – Światowej Organizacji Ruchu Skautowego (World Organisation of Scout Movement) w latach 1922–1949 (członek założyciel) i ponownie od 1996,
  • WAGGGS – Światowego Stowarzyszenia Przewodniczek i Skautek (World Association of Girl Guides and Girl Scouts) w latach 1928–1950 (członek założyciel) i ponownie od 1996,
  • ISGF – Międzynarodowego Bractwa Skautów i Przewodniczek (International Scout and Guide Fellowship),
  • ICCS – Międzynarodowej Katolickiej Konferencji Skautingu (International Catholic Conference of Scouting) od 1999,
  • ICCG – Międzynarodowej Katolickiej Konferencji Skautingu Żeńskiego (International Catholic Conference of Guiding) od 2000,
  • DESMOS – Międzynarodowego Porozumienia Skautów Prawosławnych (International Link of Orthodox Christian Scouts) od 1997 (członek założyciel).

Zloty (ang. jamboree) są tradycyjnymi spotkaniami harcerzy i skautów. Na przestrzeni lat Związek Harcerstwa Polskiego zorganizował następujące zloty organizacji[16]:

Pomnik „Harcerzom Wielkopolskim” Poległym w Walce o Niepodległość 1918–1920 w Poznaniu
Reprezentacja Harcerskiego Klubu Turystycznego „Azymut” w Swarzędzu na 8 Zlocie Skautów Europy Środkowej „ORBIS 2006”

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Związek Harcerstwa Polskiego ustanowił m.in. następujące odznaczenia:

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Związek Harcerstwa Polskiego został wyróżniony m.in.:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stan na 12 sierpnia 2024 (wg systemu ewidencyjnego Tipi) (pol.).
  2. a b Związek Harcerstwa Polskiego. W: Olgierd Fietkiewicz (red.): Leksykon harcerstwa. Wyd. I. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 540–541. ISBN 83-203-1779-7.
  3. a b c d e f g Statut Związku Harcerstwa Polskiego. Związek Harcerstwa Polskiego. [dostęp 2017-04-03]. (pol.).
  4. Na podstawie danych z systemu ewidencyjnego Tipi.
  5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 kwietnia 1936 r. o uznaniu stowarzyszenia „Związek Harcerstwa Polskiego” za stowarzyszenie wyższej użyteczności (Dz.U. z 1936 r. nr 28, poz. 228).
  6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 lipca 1959 r. w sprawie uznania „Związku Harcerstwa Polskiego” za stowarzyszenie wyższej użyteczności (Dz.U. z 1959 r. nr 44, poz. 272).
  7. Polska Rada Organizacji Młodzieżowych. [dostęp 2017-04-11]. (pol.).
  8. O duchowości w harcerstwie, czyli najjaśniejszy płomień [online] [dostęp 2022-05-21] (ang.).
  9. a b Zdzisław Pawluczuk: Rola ruchu sokolskiego w powstaniu harcerstwa na ziemiach polskich. [w:] Prace naukowe Akademii Jana Długosza w Częstochowie, kultura fizyczna 2010 [on-line]. Akademia Jana Długosza w Częstochowie, 2010. [dostęp 2014-05-24]. (pol.).
  10. Robert Stawicki (opr.): Historia honorowego protektoratu sprawowanego nad polskim harcerstwem przez przywódców państwa polskiego od 1920 roku. Kancelaria Senatu RP, marzec 2010. [dostęp 2017-04-11]. (pol.).
  11. a b Zjazd ZHP przyjął zmianę w statucie dopuszczającą alternatywne przyrzeczenie harcerskie [online], Związek Harcerstwa Polskiego [dostęp 2022-05-21] (ang.).
  12. Związek Harcerstwa Polskiego. [dostęp 2017-04-11]. (pol.).
  13. Grupa ZHP. Związek Harcerstwa Polskiego. [dostęp 2017-12-05].
  14. a b Uchwała nr 17/XXXVIII Rady Naczelnej ZHP z dnia 31 grudnia 2014 r. w sprawie systemu metodycznego ZHP. Związek Harcerstwa Polskiego. [dostęp 2017-04-11]. (pol.).
  15. ZHP w skautingu. Związek Harcerstwa Polskiego. [dostęp 2017-04-11]. (pol.).
  16. Zjazdy, Zloty ZHP – najważniejsze wydarzenia, t. 6, Warszawa: Związek Harcerstwa Polskiego, Ogólnopolski Klub Autorów i Dokumentalistów Historii Harcerstwa „Gniezno 2000”, 2010 (Rocznik Historii Harcerstwa), ISSN 1895-1201.
  17. Uchwała Głównej Kwatery ZHP nr 181/2017 z dnia 22 lutego 2017 r. w sprawie Zlotu ZHP „Gdańsk 2018”. Związek Harcerstwa Polskiego. [dostęp 2017-04-11]. (pol.).
  18. a b Olgierd Fietkiewicz (red.): Leksykon harcerstwa. Wyd. I. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. Tablica „Sztandary harcerskie”. ISBN 83-203-1779-7.
  19. Anna Chromińska: „Tak naprawdę to kto, jak nie Wy?” – Medal RPD dla ZHP. Związek Harcerstwa Polskiego, 2018-08-13. [dostęp 2018-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-14)].
  20. a b Związek Harcerstwa Polskiego wyróżniony Medalem imienia doktora Henryka Jordana, „Związek Harcerstwa Polskiego” [dostęp 2018-11-08].
  21. Związek Harcerstwa Polskiego został odznaczony medalem św. Jana Pawła II, „Związek Harcerstwa Polskiego” [dostęp 2018-11-08].
  22. ZHP Organizacją Pozarządową Roku [online], Związek Harcerstwa Polskiego [dostęp 2022-05-22].
  23. Nagrody Forum Ekonomicznego. forum-ekonomiczne.pl. [dostęp 2022-06-18].
  24. Odznaczenie. dumnizpowstancow.pl. [dostęp 2024-10-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]