Makbet
Scena z Makbeta przedstawiająca trzy wiedźmy wyczarowujące zjawę, akt IV, scena I; mal. William Rimmer
Makbet – tragedia Williama Szekspira z 1606 roku.
Tłumaczenie Józefa Paszkowskiego
[edytuj]- – A co to jest zdrajca?
– Ten, co przysięga i kłamie.- Postacie: Synek i Lady Makduf
- Źródło: akt IV, scena II
- Być tym, czym jestem, jest to niczym nie być,
Jeślibym nie mógł być tym bez obawy.- Postać: Makbet
- Źródło: akt III, scena I
- Chcąc świat oszukać, stosuj się do świata,
Ubierz w uprzejmość oko, dłoń i usta,
Wyglądaj jako kwiat niewinny, ale
Niechaj pod kwiatem tym wąż się ukrywa.- Postać: Lady Makbet
- Źródło: akt I, scena V
- Chceli los, abym był królem,
Niech mię bez przyczynienia się mojego
Ukoronuje.- Postać: Makbet
- Źródło: akt I, scena III
- Ciągle to jutro, jutro i znów jutro
Wije się w ciasnym kółku od dnia do dnia,
Aż do ostatniej głoski czasokresu;
A wszystkie wczora to były pochodnie,
Które głupocie naszej przyświecały
W drodze do śmierci.- Postać: Makbet
- Źródło: akt V, scena V
- Ciężkie to czasy, w których człek jest zdrajcą,
Nie wiedząc o tym.- Postać: Rosse
- Źródło: akt IV, scena II
- Czemu tak samotny,
W ponurych tylko marzeń towarzystwie?
Żywiący ciągle owe myśli, które
Powinny były umrzeć razem z tymi
Co je wzbudzają. Na co nie ma środka,
Nad tym się nie ma i co zastanawiać;
Co się raz stało, już się nie odstanie.- Opis: Lady Makbet do Makbeta.
- Źródło: akt III, scena II
- Gdzie nadmiar złego, tam złe musi ustać
Albo powrócić do dawnego stanu.- Postać: Rosse
- Źródło: akt IV, scena II
- I to jest tylko we mnie, czego nie ma.
- Postać: Makbet
- Źródło: akt I, scena III
- Idźmy i szydźmy z świata jasnym czołem:
Fałsz serca i fałsz lic muszą iść społem.- Postać: Makbet
- Źródło: akt I, scena VII
- Jeśli to, co się ma stać, stać się musi,
Niechby przynajmniej stało się niezwłocznie.- Postać: Makbet
- Źródło: akt I, scena VII
- Krwawa nauka, którą dajem, spada
\Na własną naszą głowę.- Postać: Makbet
- Źródło: akt I, scena VII
- Makbet! bądź mężny, nieugięty, srogi,
Gardź siłą ludzką i skrytymi wrogi,
Z tych bowiem, których rodziła kobieta,
Nikt potężnego nie zmoże Makbeta.- Opis: słowa Zjawiska.
- Źródło: akt IV, sena I
- Miejmy otuchę! Ta tylko noc nęka,
Po której nigdy nie ma wznijść jutrzenka.- Postać: Malkolm
- Źródło: akt IV, scena III
- (…) natura
I śmierć spór teraz wiodą o ich życie.- Postać: Lady Makbet
- Źródło: akt II, scena II
- Nie byłbym zdolny zdradzić nawet diabła
Przed diabłem.- Postać: Malkolm
- Źródło: akt IV, scena III
- Nieba patrzyły na to i ścierpiały
Taką okropność?- Opis: Makduf na wieść o ataku na jego zamek.
- Źródło: akt IV, scena III
- Otrząście z siebie sen, tę maskę śmierci (…).
- Postać: Makduff
- Źródło: akt II, scena III
- Sprawiedliwość
Zwraca podaną przez nas czarę jadu
Do własnych naszych ust.- Postać: Makbet
- Źródło: akt I, scena VII
- Szpetność upięknia, piękność szpeci.
- Postać: Czarownice
- Źródło: akt I, scena I
- Tak ponurego dnia i tak pięknego,
Jak żyję, nigdy jeszcze nie widziałem.- Postać: Makbet
- Źródło: akt I, scena III
- Uderzcie w dzwony! Dmij, wichrze! wrzej, toni!
Mamli umierać, umrę z mieczem w dłoni.- Postać: Makbet
- Źródło: akt V, scena V
- Wszak aniołowie jaśnieć nie przestają,
Choć najjaśniejszy z nich upadł.
- Zamiary są wiatrem,
Kiedy nie idą z wykonaniem w parze.- Postać: Makbet
- Źródło: akt IV, scena I
- Zgaśnij wątłe światło!
Życie jest tylko przechodnim półcieniem,
Nędznym aktorem, który swoją rolę
Przez parę godzin wygrawszy na scenie
W nicość przepada – powieścią idioty,
Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.- Postać: Makbet
- Źródło: akt V, scena V
- Żyję na świecie, na którym zło często
Bywa chwalebnym, a dobro jest miane
Za zgubne głupstwo. Biada mi! Czyż zdołam
Znaleźć obronę w tych jedynie słowach:
Jestem niewinną?- Postać: Lady Makduf
- Źródło: akt IV, scena II
Tłumaczenie Jerzego S. Sity
[edytuj]- Nie sposób wyczytać z twarzy człowieka ścieżek jego umysłu…
- Postać: Duncan
- Źródło: akt I, scena VI
- Fałszywy uśmiech osłoni fałsz serca.
- Źródło: akt I, scena VII
Tłumaczenie Macieja Słomczyńskiego
[edytuj]- Co ma przyjść, przyjdzie, co ma minąć, minie
W dni najburzliwsze czas jednako płynie.- Źródło: akt I, scena III
- Gdyby ten jeden cios mógł sprawić wszystko
I być wszystkim kresem – tu, tu właśnie,
Na tej krawędzi i mieliźnie czasu,
Wzgardzić by można nawet przyszłym życiem. –
Lecz w sprawach takich tu nas czeka wyrok;
tak więc, gdy krwawych nauk udzielamy,
Wracają one do nauczyciela,
By go zniweczyć.- Źródło: akt I, scena VII
- Jestem gotów
I wszystkie moce zbiorę, wykonać
Ów czyn okropny. Idźmy oczy zwodzić.
Niech fałsz lic: uśmiech piękny i godziwy,
W fałszywym sercu skryje czyn straszliwy.- Źródło: akt I, scena VII
- Czy widzę sztylet przed sobą, zwrócony
Ku mojej dłoni rękojeścią?- Źródło: akt II, scena I
- Do jakich trzech rzeczy składania trunek?
Matko Boża, panie, do zamiany barwy nosa, do snu i do szczania.- Opis: Odźwierny na pytanie Macduffa.
- Źródło: akt II, scena II
- Gwiazdy, zgaście swe ognie promienne!
Skryjcie pragnienie mroczne i bezdenne.
Niech oko na dłoń nie zerka, lecz widzi,
Co dłoń uczyni, choć się czynu wstydzi.- Źródło: akt I, scena VI
- Makbet sen morduje!
- Źródło: akt II, scena II
- Miej jasne spojrzenie.
kto lica zmienia, budzi podejrzenie.- Opis: Lady Makbet do Makbeta.
- Niczym król, jeśli król nie jest bezpieczny
- Źródło: akt III, scena I
- nie brak ci nawet ambicji,
Lecz nie ma zła w niej, które iść z nią winno.
Pragniesz prawdziwie, lecz pragniesz uczciwie.- Opis: Lady Makbet o Makbecie.
- Źródło: akt I, scena V
- Nie słuchaj dzwonu, Duncanie, nie trzeba;
Wzywa do piekła cię on, lub do nieba.- Opis: Makbet, słysząc bicie dzwonów.
- Źródło: akt II, scena I
- Niech fałsz lic: uśmiech piękny i godziwy,
W fałszywym sercu skryje czyn straszliwy.- Opis: Makbet do Lady Makbet.
- Źródło: akt I, scena VII
- Pociechę myśl daje
Że po najdłuższej nocy dzień powstaje- Postać: Malcolm
- Źródło: akt III, scena III
- Śmiem czynić wszystko, co uczyni człowiek.
Kto może więcej nie jest nim.- Opis: Makbet do Lady Makbet.
- Źródło: akt I, scena VII
- Tu gdzie jesteśmy, sztylety
W ludzkim uśmiechu są skryte: im bliższy
Krewny, tym krwawszy.- Opis: Donalbain do Malcolma.
- Źródło: akt II, scena III
- Życie jest cieniem ruchomym jedynie,
Nędznym aktorem, który przez godzinę
Pyszni i miota się po scenie, aby umilknąć później na zawsze.
Jest bajką opowiedzianą przez głupca, pełnego
Furii i wrzasków, które nic nie znaczą.- Postać: Makbet
- Źródło: akt V, scena V
- Żyję, póki grożę:
Słowem zbyt zimnym czyn gorący mrożę.- Źródło: akt II, scena I
Tłumaczenie Stanisława Barańczaka
[edytuj]- (…) waleczny Makbet–
Który Fortuną gardzi, a Brawurę
Ma za kochankę (…)- Źródło: akt I, scena II
- Lecz słabnę; usta moich ran wołają
o pomoc.- Źródło: akt I, scena II
- Co zdrajca stracił-wierny
wódz dostanie.- Źródło: akt I, scena II
- Dupiasta pokraka!
- Źródło: akt I, scena III
- Pierwszy raz w życiu widzę dzień tak szpetny,
A tak świetności pełen.”- Źródło: akt I, scena III
- Nieraz siły Mroku
chcąc nas usidlić, odsłaniają cząstki
Prawdy, zyskując nas tym dla swej sprawy–
By w ostatecznym rozrachunku zdradzić.- Źródło: akt I, scena III
- Nowe dostojeństwa
Są wciąż dla niego jak szaty spod igły,
Wygodne, tylko po dłuższym noszeniu.- Źródło: akt I, scena III
- Niech dzieję się co chce. Czas niby strumień
Płynie, drwiąc sobie z ludzkich żądz i sumień.- Źródło: akt I, scena III
- W niebie oszczędzają:
Zgasili wszystkie świeczki gwiazd.- Źródło: akt II, scena I
- Niech Pan Bóg łaski ci udziela
Zmieniaj zło w dobro, wroga w przyjaciela!- Źródło: akt II, scena IV
- Noc nie jest pewna, czy ma się zwać świtem.
- Źródło: akt III, scena IV
Tłumaczenie Leona Ulricha
[edytuj]- To życie tylko cieniem jest przelotnym,
Nędznym aktorem, co przez swą godzinę
Na scenie świata pawi się i puszy,
I milknie potem; to opowiadana
Z krzykiem i furią powieść przez idiotę,
Nic nie znacząca.- Life’s but a walking shadow, a poor player.
That struts and frets his hour upon the stage.
And then is heard no more. It is a tale.
Told by an idiot full of sound and fury,
Signifying nothing. (ang. - Źródło: akt V, scena V
- Life’s but a walking shadow, a poor player.