Tempera
Naziv za temperu potiče latinske riječi - temperare, što u prevodu znači miješati. Tempera nastaje tako što se bojeni pigment u prahu pomiješa sa različitim vezivnim materijama. Često se koristi žumanjce od jajeta ili bjelanjce. Mogu se dodavati i druge prirodne ili vještačke supstance. Gusta materija koja se tako dobije obično se pri radu razrjeđuje sa vodom.Po starim recepturana najčešće se koristila jajčana tempera još od srednjeg vijeka. U novije vrijeme se koriste fabrički proizvedene tempera boje koje su lake za upotrebu i prilično jeftine. Ovakvim bojama zbog njihove gustine možemo slikati po različitim podlogama.
Kako je ovo prilično suva i mat tehnika, zbog poboljšanja njenih kvaliteta na kraju rada se može premazati lakom ili posebnim uljima koji bi joj dali sjaj.
Pri radu je potrebno voditi računa da se ne stavlja previše gust sloj boje , poštom se pri debelim namazima dešava da boja popuca i ljušti se. Omiljena je kao slikarski materijal u školama.
Za slikanje temperom koriste se malo tvrđi kistovi nego kod akvarela. Podloge mogu biti: papir, karton,staklo, drvo, plastične mase itd.