Claude Autant-Lara
| Claude Autant-Lara | |
|---|---|
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 5. 8. 1901. |
| Smrt | 5. 2. 2000. (dob: 98) Luzarches, Val-d'Oise, Francuska |
| Profesionalne informacije | |
| Zanimanje | filmski režiser, političar |
| Znamenita djela | |
Claude Autant-Lara (francuski izgovor: [otɑ̃ laʁa]; 5. august 1901 – 5. februar 2000) bio je francuski filmski režiser i radikalno desni političar.
Rođen je u Londonu u porodici poznatoj po pacifističkim stavovima, koje je kasnije imao običaj promovirati u svojim ostvarenjima. Karijeru je započeo u međuratnom periodu i početkom 1930-ih proveo neko vrijeme u Hollywoodu kako bi se upoznao sa njegovim tehnikama. Tokom okupacije u Drugom svjetskom ratu je, prema nekim navodima, vlastima denuncirao kolege koje su bili članovi ili simpatizirali pokret otpora.
Autant-Lara je svoja najpoznatija ostvarenja režirao u godinama iza rata, pri čemu je često njihov sadržaj bio provokativan, odnosno dovodio u pitanje mnoge etablirane stavove u francuskom društvu. Jedan od primjera je bio i Tu ne tueras point iz 1960. godine koji se bavio pitanjem prigovora savjesti.
1980-ih se Autant-Lara priključio radikalno desnoj stranci Nacionalni front i na njenoj je listi 1989. izabran u Evropski parlament. U julu 1989. je, kao najstariji od svih zastupnika, dobio mjesto predsjetalja na inauguralnoj sjednici novog saziva. Tu je priliku iskoristio da u svom uvodnom govoru napadne američki kulturni imperijalizam, a porekne Holokaust, pri čemu je kao dokaz svojim tvrdnjama naveo da je ugledna eurozastupnica Simone Veil preživjela; to, kao i antisemitski karakter govora, izazvao je skandal koji se odrazio u masovnom izlasku zastupnika iz dvorane, kao i po tome što je kasnije izgubio mjesto u Francuskoj akademiji. Autant-Lara je mjesec dana kasnije podnio ostavku na mjesto zastupnika, koje je preuzeo Jean-Claude Martinez.
- 1920 : L'Homme du large (glumac, scenograf, pomoćnik režisera)
- 1928 : Construire un feu (u ranom widescreen filmu Henrija Chretiena widescreen)
- 1931 : Buster se marie (francuska adaptacija Keatonovog filma Parlor, Bedroom and Bath, ko-režiser: Edward Brophy)
- 1933 : Ciboulette; filmska verzija operete Ciboulette
- 1937 : L'Affaire du courrier de Lyon (ko-režiser: Maurice Lehmann)
- 1939 : Fric-Frac
- 1939 : The Mysterious Mr. Davis
- 1942 : Le Mariage de chiffon
- 1942 : Lettres d'amour
- 1943 : Love Story
- 1946 : Sylvie et le fantôme
- 1947 : Le Diable au corps
- 1949 : Occupe-toi d'Amélie
- 1951 : The Red Inn (L'Auberge rouge) [također scenarist]
- 1952 : The Seven Deadly Sins [također scenarist]
- 1953 : Le Blé en herbe
- 1953 : Le Bon Dieu sans confession [također scenarist]
- 1954 : Le Rouge et le noir
- 1955 : Marguerite de la nuit
- 1956 : La Traversée de Paris
- 1958 : The Gambler (1958)
- 1959 : En cas de malheur
- 1959 : The Green Mare (La Jument verte)
- 1960 : Tu ne tueras point
- 1961 : Le Comte de Monte-Cristo
- 1961 : Vive Henri IV... vive l'amour!
- 1963 : Le Meurtrier
- 1964 : Le Magot de Josefa
- 1965 : A Woman in White
- 1967 : Le Plus vieux métier du monde
- 1967 : Le Franciscain de Bourges
- 1969 : Les Patates
- 1977 : Gloria
- Claude Autant-Lara na sajtu IMDb