Alfonso I od Asturije
Alfonso I (rjeđe Alonso), poznat i po nadimku Katolik (el Católico), bio je kralj Asturije od 739. do svoje smrti 757.
Bio je sin vojvode Pedra od Kantabrije te je u toj oblasti imao niz posjeda. Dio historičara vjeruje kako je mogao biti nasljedni poglavica Baska, ali za to nema pouzdanih dokaza. Oženio se za Ermesindu, kćer vizigotskog princa Pelagija (Pelayo), osnivača Kraljevine Asturije i pobjednika u bitci kod Covadonge kojim je zaustavljeno maursko osvajanje Iberijskog poluotoka. Na prijestolje je došao naslijedivši Pelagijevog sina i svog šurjaka Favilu nakon njegove smrti u lovu.
Dok ne postoje čvrsti dokazi da su se Pelagije ili Favila ikada nazivali i smatrali kraljevima, takvih nedoumica nema u slučaju Alfonsa. Nakon stupanja na prijestolje je započeo dugotrajni i iscrpljujući rat protiv Arapa. Godine 740. je od njih oslobodio Galiciju a godine 754. i León. Dopro je na jug sve do La Rioje. Međutim, gradsko stanovništvo tih područja je prebjeglo na sjever na njihovu teritoriju, te je umjesto toga stvorena svojevrsna ničija zemlja ili tampon zona koja je dijelila kršćanske od muslimanskih područja.
Ona je postala poznata kao Pustinja Dueroa, odnosno područje između rijeke Duero i Asturijskih planina. Alfonso ju je namjerno učinio takvom, smatrajući da će tako stvorena pustoš spriječiti bilo kakvu maursku invaziju. Njegov potez je imao dalekosežne posljedice po kasniju asturijsku, špansku i portugalsku historiju, a područje je ostalo nenastanjeno sljedećih stotinu godina (do događaja poznatog kao Repoblación).
Arapski pisci su vladare sjeverozapada Iberijskog poluotoka nazivali Beni-Alfons (potomci Alfonsa). Alfonsu se pripisuje osnivanje svetišta Naša gospa od Covadonge, kojim je slavio pobjedu svog tasta.
| Prethodi: Favila |
Kralj Asturije 739–757 |
Slijedi: Fruela I |