Prijeđi na sadržaj

Kralj Italije

Izvor: Wikipedija
željezna kruna Lombardije

Kralj Italije (lat. rex Italiae), titula koju su preuzeli brojni vladari nakon pada Zapadnog rimskog carstva. Međutim do 1861, nijedan kralj Italije nije vladao celim Apeninskim poluostrvom.

Varvarski kraljevi Italije

[uredi | uredi kod]

Odoakar je 476. zbacio poslednjeg vladara Zapadnog rimskog carstva. Car Zenon ga je imenovao vojvodom Italije, a Odoakar je sebe zvao kraljem Italije. Teodorik Veliki je 483. porazio Odoakara i započeo je novu dinastiju varvarskih kraljeva Italije. Ostrogotska vlast nad Italijom okončana je 553. kada je Vizantija osvojila Italiju.

Ostrogoti

[uredi | uredi kod]

Ostrogotsko kraljevstvo je osvojila Vizantija.

Langobardi

[uredi | uredi kod]

Alboin predvodi Langobarde i 568. uspostavljaju varvarsku državu u Italiji.

Franački kraljevi

[uredi | uredi kod]

Pipin Talijanski je bio treći sin Karla Velikog i krunisan je 781. kao kralj Italije. Vladao je Severnom Italijom, dok je Centralnom Italijom vladala Papska država.

Između 888. i 961. obično bi bilo nekoliko pretendenata na presto, a nekad i nekoliko krunisanih.

Kraljevi pod Svetim Rimskim carstvom

[uredi | uredi kod]

Od 962. do 1806. kraljevstvo Italija je bilo potčinjeno Svetom rimskom carstvu, tako da su carevi Svetog rimskog carstva bili i kraljevi Italije. Jedini nezavisni pretendent na tom tronu je bio Arduin Ivrejski. Posle vladavine Fridriha Barbarose (11521190) carsku vlast u Italiji počinju ugrožavati gradovi, tako da su carevi od tada morali bazirati svoju vlast na saradnji sa tim državama.

Napoleonska era

[uredi | uredi kod]

Savojska dinastija - Kraljevina Italija

[uredi | uredi kod]