Lomé
Lomé
| |
---|---|
Panorama grada | |
Koordinate: 6°8′N 1°12′E / 6.133°N 1.200°E | |
Država | Togo |
Regija | Maritime |
Vlast | |
- Gradonačelnik | Fogan Adegnon |
Površina | |
- Urbano područje | 90 km² |
- Područje utjecaja | 280 km² |
Stanovništvo (2010.) | |
- Grad | 837.437[1] |
Vremenska zona | UTC+0 (UTC0) |
Karta | |
Lomé je glavni grad afričke države Togo. Broji 837.437 stanovnika[1] po popisu iz 2010.
Lomé leži na obali Gvinejskog zaljeva uz samu granicu sa Ganom, stisnut između jezera Togo (dio lagune) sa sjeveroistoka i Atlantskog oceana na jugu. Grad ima još jednu nedaću, sa sjevera ga dijeli napola dugačka laguna od 30 km². Tako da se grad proširio daleko od svog historijskog centra na površini od 280 km² sa satelitskim gradovima: Aflao (Gana), Agbalépédogan, Akodésséwa, Anfamé, Baguida, Kanyikopé, Kélékougan, Lomé II, Totsigan, Adidogome, Kegue i Totsivi koji svi zajedno formiraju metropolitanski Lomé. On je imao po procjeni iz 2010. imao 1,348.619 stanovnika.[2]
Lomé ima ekvatorsku klimu po Köppenovoj klasifikaciji klime, s dvije kišne sezone. Prva počinje u aprilu i završava u julu, a druga počinje u septembru i završava krajem novembra. Tokom cijele godine ima konstantno istu temperaturu, prosječna maksimalna temperatura u hladu je oko 30 °C u popodnevnim satima, a minimalna je 23 °C u jutarnjim satima. Lomé ima izrazito malo oborina za svoju geografsku širinu, samo 800 mm godišnje, što je posljedica mikroklime (za usporedbu Pariz ima 650 mm).
Klimatološki medijani za Lomé | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mjesec | jan-sij | feb-velj | mar-ožu | apr-tra | maj-svi | jun-lip | jul-srp | aug-kol | sep-ruj | okt-lis | nov-stu | dec-pro | godina |
Srednji maksimum (°C) | 32 | 32 | 32 | 32 | 31 | 29 | 28 | 28 | 29 | 30 | 31 | 31 | 30,4 |
Srednji minimum (°C) | 22 | 24 | 24 | 24 | 23 | 23 | 22 | 22 | 22 | 23 | 23 | 22 | 22,8 |
Precipitacija (mm) | 10,2 | 22,9 | 53,3 | 96,5 | 152,4 | 251,5 | 91,4 | 33,0 | 66,0 | 73,7 | 20,3 | 7,6 | 8788 |
Izvor: [3] |
Lomé su osnovali pripadnici plemena Ewe u 18. vijeku, to mjesto odabrali su Nijemci 1897. kao administrativni centar svoje kolonije Togoland.[2] Grad je ubrzo postao je važno administrativno, trgovačko i transportno središte tog dijela Afrike, Nijemci su izgradili 420 metara dugi gat, da osposobe luku za izvoz sirovina i tri željezničke pruge prema gradovima u unutrašnjosti, na sjeverozapad do Palimé, na sjever do Sokodé i na istok duž obale do Anéha.
Kad je Togo stekao nezavisnost od Francuske 1960. Lomé je imao samo 80.000 tanovnika, no za jednu dekadu njihov broj je narastao na 200.000 i svake slijedeće se povećavao. Odmah po stjecanju nezavisnosti, počela je modernizacija luke, koja je produbljena i dovršena 1968. godine, tako da se danas može transportirati oko tri milijuna tona robe godišnje.[2] To je uveliko olakšalo eksport fosfata i drugih izvoznih artikala iz zemlje, kao što su kakao, kava, kopar, pamuk i proizvoda od palmi.
Lomé je bio mjesto nekoliko važnih summita, u njemu je potpisana Konvencija iz Loméa 1975. kojom je sklopljen sporazum o suradnji i trgovini između Evropske zajednice i afričkih, karipskih i pacifičkih zemalja (ACP).[2]
Najveća atrakcija grada je njegova Velika tržnica na kojoj se prodaju voodoo talismani, pored toga tu je Nacionalni muzej, Kongresna palača (Palais de Congres) i katedrala podignuta u stilu njemačke gotike, uz plaže pored grada. Ipak, Lomé je grad novih modernih građevina, od kojih je najmonumentalnija Hotel Sofitel sa svojih 102 m.[2]
Lomé je primarno grad u kom su većina zaposlenih državni služenici, za privredu grada i zemlje važna je njegova luka, koja ima bescarinsku zonu od 1968. preko koje se obavlja tranzitni promet za okolne zemlje Ganu, Mali, Niger i Burkinu Faso. U luci je smeštena i rafinerija nafte i velika termoelektrana.
Univerzitet iz Loméa poznat je u zapadnoj Africi, osnovan je 1965. kao Université du Bénin,[2] grad ima i međunarodni aerodrom Lomé-Tokoin koji se praktički nalazi u gradu, preko puta lagune.
U posljednje vrijeme razvio se turizam, ali je zbog političke nestabilnosti u zemlji i on u krizi, tako da je 2003. u zemlju ušlo samo 1 % više turista nego godinu prije (ukupno 57.539).