Leibnitz
Leibnitz
| |||
|---|---|---|---|
|
|||
| Koordinate: 46°47′N 15°33′E / 46.783°N 15.550°E | |||
| Država | |||
| Savezna zemlja | Gornja Austrija | ||
| Okrug (bezirk) | Leibnitz | ||
| Vlast | |||
| - gradonačelnik | Helmut Leitenberger | ||
| Površina | |||
| - Urbano područje | 23.53 km² | ||
| Visina | 275 | ||
| Stanovništvo (2017.) | |||
| - Urbano područje | 11,630 | ||
| - Urbana gustoća | 517 stan./km² | ||
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) | ||
| Poštanski broj | 8430, 8435, 8451, 8462 | ||
| Pozivni broj | +43 3452 | ||
| Službene stranice www.leibnitz.at | |||
| Karta | |||
Leibnitz | |||
Leibnitz čita se Lajbnic (slovenski: Lipniza) je grad na jugu Austrije od 12,176 stanovnika, on je i administrativni centar Okruga Leibnitz.
Leibnitz leži na jugu Štajerske u istoimenoj dolini pored ušća rijeke Sulm u Muru, u kraju poznatom po vinu.[1]
Grad leži udaljen desetak km od granice sa Slovenijom i 33 km južno od Graza.
Leibnitz je izrastao u neposrednoj blizini važnog rimskog naselja Flavia Solva. Prvi put je spomenut u dokumentima 970. pod imenom - Lipizza, već oko 1135. izrastao je u planski izgrađeno naselje, koje su 1532. razorile Osmanlije.[1]
Sve do 16. vijeka Leibnitz je bio feud salzburgške nadbiskupije, tako da je status grada dobio tek 1913.[1]
Od znamenitosti Leibnitz ima parohijsku crkvu, koja je prvi put dokumentirana još 1170. Ta nekad gotička građevina restaurirana je baroknom stilu početkom 18. vijeka. Pored nje značajan je i kapucinski samostan sa crkvom (posvećena 1639.) i barokni marijanski pil iz 1744.[1]
Pored grada u trgovištu Wagna nalazi se palača Retzhof iz 17. vijeka.
Nedaleko od centra leže jezera Sulm i Plank, tako da preko ljeta u njemu ima puno turista kupača.[1]
Oko 67 % od svih zaposlenih 1991. radilo je u tercijarnom sektoru. Industrija Leibnitza proizvodi tekstil, mlječne prerađevine, bezalkoholna pića, predmete od metala, plastike i drva. Značajna grana lokalne ekonomije je i građevinarstvo.[1]
Pored grada leže hidroelektrane na Muri - Obervogau, podignuta 1977 (snage 13 MW) i Gabersdorf, podignuta 1974 (snage 14.5 MW).[1]