Nezavisne katoličke crkve
| Dio serije članaka na temu | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Isus Hristos Osnove Historija
Teologija Biblija |
Nezavisne katoličke crkve su kršćanske crkve koje se identificiraju s katoličkom tradicijom ali nisu u zajedništvu s rimskim biskupom ili bilo kojom drugom crkvom čije sakramente priznaje Rimokatolička crkva (kao što su pravoslavne i neke drevnoistočne crkve). Praktično sve grupacije unutar nezavisnog katoličkog pokreta tvrde da njihovi biskupi imaju valjanu apostolsku sukcesiju. Biskupe nezavisnih katoličkih crkava ponekad se naziva episcopi vagantes ("lutajući biskupi") budući da nisu pridruženi nijednoj većoj crkvenoj zajednici.
Iako se pojam starokatolici prvi puta koristi 1853. kao naziv za katolike iz Utrechta (Nizozemska), većina historičara pojavu "modernog" starokatoličkog pokreta smješta u 1870-e. Nakon Prvog vatikanskog sabora 1870. godine znatan broj austrijskih, njemačkih i švicarskih katolika odbacio je proglašenje papine nepogrešivosti i napustio Katoličku crkvu kako bi osnovao vlastite crkve nezavisne od pape. Te je crkve podržavao starokatolički biskup Utrechta koji je redio njihove svećenike i biskupe, a kasnije su one stupile u formalniju uniju pod nazivom Utrechtska crkvena unija.[1]
"Nezavisni" katolički pokret je u Veliku Britaniju stigao 1908, kada je Arnold Harris Matthew posvećen za biskupa u Utrechtskoj starokatoličkoj crkvi. U Utrechtu su pogrešno mislili da Matthew u Ujedinjenom Kraljevstvu ima znatan broj sljedbenika, te da će velik broj klera htjeti napustiti Anglikansku crkvu nakon što je papa Leon XIII proglasio nevažećim anglikansko ređenje. Matthew je smatrao da će starokatoličanstvo pružiti utočište nezadovoljnom kleru. Međutim, do masovnog prelaska nikada nije došlo. Prije prekida zajedništva s Utrechtskom unijom, Matthew je zaredio nekoliko pojedinaca za biskupe i svećenike, od kojih se ubrzo razvilo nekoliko novih crkava, uključujući Liberalnu katoličku crkvu čiji je prvi biskup bio James Wedgewood, posvećen od F. S. Willoughbya, kojeg je pak posvetio Matthew.[1]
- Američka katolička crkva u Sjedinjenim Državama (American Catholic Church in the United States [ACCUS])
- Anglo-luteranska katolička crkva (Anglo-Lutheran Catholic Church [ALCC])
- Antiohijska katolička crkva u Americi (Antiochian Catholic Church in America [ACCA])
- Kanadska katolička karizmatska crkva (Catholic Charismatic Church of Canada)
- Kristova katolička crkva (Christ Catholic Church)
- Ekumenska katolička crkva (Ecumenical Catholic Church [ECC])
- Evangelička katolička crkva (Evangelical Catholic Church)
- Fraternité Notre-Dame
- Slobodna antiohijska crkva (Free Church of Antioch)
- Imani Temple African-American Catholic Congregation
- Nezavisni sakramentalni pokret (Independent Sacramental Movement [ISM])
- Liberalna katolička crkva (Liberal Catholic Church)
- Marijavitska crkva
- Američka nacionalna katolička crkva (National Catholic Church of America)
- Starokatolička crkva
- Starorimokatolička crkva
- Američka pravoslavno-katolička crkva (Orthodox-Catholic Church of America [OCCA])
- Poljska nacionalna katolička crkva
- Filipinska nezavisna crkva (Iglesia Filipina Independiente [IFI])
- Konklavizam
- ↑ 1,0 1,1 A Brief History of Independent Catholicism in North America Arhivirano 2013-09-28 na Wayback Machine-u. Preuzeto 6. oktobra/listopada 2013. (en)