Polistiren
Polistiren | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | Termokol | ||
Identifikacija | |||
Abrevijacija | PS | ||
Svojstva | |||
Molekulska formula | (C8H8)n | ||
Gustina | 0,96-1.04 g/cm³ | ||
Tačka topljenja |
~240 °C[2] (decomposes at lower T) | ||
Toplotna provodljivost | 0,033 W/(m·K) (pena, ρ 0,05 g/cm3)[1] | ||
Indeks prelamanja (nD) | 1,6; dielektrična konstanta 2,6 (1 KHz – 1 GHz)[3] | ||
Srodna jedinjenja | |||
Srodna jedinjenja | Stiren (monomer) | ||
| |||
Infobox references |
Polistiren je sintetički aromatski polimer izgrađen od stirena, tečne petrohemijske supstance.
Polistiren može da bude čvrst ili u obliku pene. Polistiren za uobičajenu upotrebu je transparentan, trd i krt. Ovaj polimer ima nisku cenu po jedinici težine. Veoma je propustljiv za kiseonik i vodenu paru i ima relativno nisku temperaturu topljenja. Polistiren je jedan od najviše korišćenih plastičnih materijala. Obim proizvodnje iznosi nekoliko milijardi kilograma godišnje. Priodno je bezbojan, ali se može obojiti. Upotreba obuhvata zaštitnu ambalažu (CD ili DVD kutije), boce, poklopci i probor za jelo za jednokratnu uportebu.
- ↑ Haynes: str. 12–214
- ↑ J.R. Wunsch (2000). Polystyrene – Synthesis, Production and Applications. iSmithers Rapra Publishing. str. 15. ISBN 978-1-85957-191-0. Pristupljeno 25. 7. 2012.
- ↑ Haynes: str. 13–17
- J.R. Wunsch (2000). Polystyrene – Synthesis, Production and Applications. iSmithers Rapra Publishing. str. 15. ISBN 978-1-85957-191-0. Pristupljeno 25. 7. 2012.
- Haynes, William M., ur. (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (92nd izd.). CRC Press. ISBN 1-4398-5511-0.
- Polystyrene Composition – The University of Southern Mississippi
- SPI resin identification code Arhivirano 2016-03-06 na Wayback Machine-u – Society of the Plastics Industry
- Bacteria Turns Styrofoam into Biodegradable Plastic – Scientific American, 27 February 2006
- Polystyrene (packaging) facts Arhivirano 2007-08-12 na Wayback Machine-u