Kasultanan Mataram
Karajaan Mataram Islam atawa Kasultanan Mataram nyaéta Karajaan Islam anu diadegkeun taun 1586 ku Sutawijaya. [1] Puseur dayeuh karajaan Mataram Islam perenahna di Kota Gedé.[2]
Raja-raja anu kungsi maréntah
[édit | édit sumber]- Sutawijaya (1586-1601) atawa Panembahan Senapati.
- Mas Jolang (1601-1613) atawa Panembahan Seda Karapyak.
- Sultan Agung (1613-1645) anu mangrupa raja anu kasohor.
- Amangkurat I (1645-1677).
Puncak Kajayaan Karajaan Mataram Islam
[édit | édit sumber]Karajaan ieu nepi puncak kajayaan pas masa pamaréntahan Sultan Agung Hanyakrakusuma atawa Sutan Agung. Sultan Agung Miboga cita-cita :
Pamaréntahan Sultan Amangkurat I
[édit | édit sumber]Dina masa pamaréntahan Sultan Amangkurat I, Kerajaan Mataram ngawitan turun sarta tuntungna pecah beulah ngaliwatan perjanjian :
- Perjanjian Giyati (13 Pébruari 1755)
- Perjanjian Salatiga (17 Maret 1757)
Ngaliwatan perjanjian éta tuntungnna Karajaan Mataram Islam pecah belah jadi opat karajaan leutik nyaéta:
- Kasultanan Yogyakarta
- Kasunanan Surakarta, Pakualam, sarta Mangkunegaran.
Rujukan
[édit | édit sumber]- ↑ S.Pd., Ahmad Purwanto. pintar RPUL. ISBN 978-602-9792-81-2.
- ↑ Suwarno, Suwarno; P.J. (1993), Pancasila budaya bangsa Indonesia: penelitian Pancasila dengan pendekatan, historis, filosofis & sosio-yuridis kenegaraan, Jakarta: Kanisius, p. 18, ISBN 9789794139677