Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2025

« ΑΓΙΑ ΤΑΒΙΘΑ Η ΔΙΚΑΙΑ »

     Η αγία Ταβιθά η δικαία, ευσεβής και φιλάνθρωπη χριστιανή, ήταν η πρωταγωνίστρια του θαύματος του αποστόλου Πέτρου. Η Ταβιθά ζούσε στην Ιόππη, τη σημερινή Γιάφα του Ισραήλ. Ήταν υφάντρα και έφτιαχνε χιτώνες, τους οποίους πωλούσε προς ανακούφιση των χηρών και ορφανών. Αρρώστησε όμως και πέθανε. Την περίοδο εκείνη βρισκόταν στη Λύδδα ο απόστολος Πέτρος. Όταν το άκουσαν αυτό οι δικοί της, έσπευσαν να τον παρακαλέσουν να έρθει στην Ιόππη, όπου και οδηγήθηκε στο νεκροκρέβατο της Ταβιθάς. Αφού παρακάλεσε τους παρευρισκόμενους να βγουν από το δωμάτιο, ο Πέτρος γονάτισε και προσευχήθηκε. Έπειτα πρόσταξε τη νεκρή: «Ταβιθά, ανάστηθι!» και η νεαρή κοπέλα αναστήθηκε (Πράξ. θ΄ 36-40). Το γεγονός αυτό διαδόθηκε στην Ιόππη και πολλοί πίστεψαν. Η αγία Ταβιθά κοιμήθηκε εν ειρήνη σε βαθύ γήρας. Η μνήμη της τιμάται στις 25 Οκτωβρίου.

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025

« ΤΙ ΕΛΕΓΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ »

     «Το πνεύμα αυτό, δυστυχώς, δεν άφησε ανεπηρέαστο και τον Μοναχισμό. Πολλά χρήματα και μάλιστα από αντορθόδοξες πηγές, που καταστρέφουν πνευματικώς το Όρος, ενώ φαίνεται ότι φτιάχνεται κτιριακώς. Οι περισσότερες συζητήσεις συνήθως γύρω από επιδοτήσεις-κονδύλια κ.λ.π. Αυξάνουν τα μέσα επικοινωνίας με τον κόσμο: δρόμοι διανοίγονται, αυτοκίνητα τελευταίου τύπου, πλοία μεγάλα, κινητά κ.α. Λιγόστεψε η επικοινωνία μας με τον Ουρανό. Ατελεύτητες εργασίες και πολυτέλεια πέραν των ορίων, μέχρι που σκανδαλίζονται και οι κοσμικοί. (Δεν εννοούμε φυσικά για την συντήρηση που είναι απαραίτητη)».

(«Α εωράκαμεν και ακηκόαμεν-Οι αναμνήσεις μου από τον Άγιο Παΐσιο, Ιερομονάχου Παϊσίου, Έκδοση Ιεράς Μονής Αγίου Ιλαρίωνος, Πρόμαχοι Αριδαίας, [Β΄], 2022, σελίδα 132)

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2025

« ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ »

     Ο άγιος Λουκιανός ο πρεσβύτερος Αντιοχείας αφού μοίρασε την περιουσία του στους πτωχούς αφοσιώθηκε στη μελέτη των Γραφών. Έφερε στον Χριστό πολλούς ειδωλολάτρες και Εβραίους. Πήγε στη Νικομήδεια να στηρίξει τους χριστιανούς που διώκονταν.
     Επειδή γνώριζε την εβραϊκή, διόρθωσε το κείμενο της Γραφής, που οι αιρετικοί είχαν μεταβάλει. Όταν ο άρχοντας έμαθε γι’ αυτόν, τον κάλεσε, αλλά τόσο τον ντράπηκε, ώστε δεν τολμούσε να του ομιλεί κατά πρόσωπον, αλλά με ένα παραπέτασμα ανάμεσά τους.
     Τον κατεδίκασε σε θάνατο από ασιτία και δίψα. Το λείψανό του το έριξαν στη θάλασσα. Ένα δελφίνι το μετέφερε στη ξηρά.