Yine gerçeklerle yüz yüze geldiğim, sürekli yok ''muş'' gibi yaptığım, gerçeklerin gün yüzüne çıktığı o berbat günlerden biri..Hava güneşli hafif de rüzgarlı çıkıp biraz dolaştım ama berbatlık hala duruyor! İnsanın hiç kimseye;annesine babasına kardeşine ya da en yakın dostuna bile diyemediği sıkıntıları oluyor.Herkesin kendine saklı sırları oluyor yani! Desen de bir şeyin değişmeyeceğin sırlar zinciri. Her şey bitiyor zamanla ,hem de her şey..Bazıları bitince başkaları geliyor bazıları bitince yerinde sadece boşluklar kalıyor...Yeri dolsun diye uğraşmıyorsun bile..O boşluklar insanın bazı şeylere inancını da zayıflatıyor.Var olan güzel olan şeyleri de yok görmeye başlıyorsun.Ta ki bir gün var olduğunu da hatırlatan birileri karşına çıkana kadar..Gerçi geç karşılaşmaların da faydası oluyor mu cevap veremiyorum...Mutlulukla birlikte bazen de hüzün oluyor geç gelen her şey(!) içimizdeki eksiklikleri hatırlattıkları için... Bir çok şey yazasım var ...