#247 Το trailer της εβδομάδας (update)

Την ταινία δεν την έχω ακόμη δει οπότε κριτική δεν μπορώ να γράψω. Ξέρω απλώς ότι πρόκεται για ένα άτυπο prequel του πρωτότυπου Alien του σκηνοθέτη Ridley Scott. Για την ταινία "Προμηθέας" επιστρατεύτηκε ξανά ο Ridley Scott, και στην παραγωγή μετέχουν ο ίδιος, ο αδερφός του Tony Scott, και κάποια ακόμη μέλη από το πρωτότυπο Alien, όπως ο Hans Rudolf Giger, ο καλλιτέχνης που σχεδίασε μεταξύ πολλών άλλων το πλάσμα Alien. To cast περιλαμβάνει την εκπληκτική Noomi Rapace του Millennium Trilogy από την Σουηδία, τη Νοτιοαφρικάνα Charlize Theron και τον Ιρλανδογερμανό Michael Fassbender (απλά εξαιρετικός ηθοποιός). Πολυεθνικότατο cast! Μόλις δω την ταινία θα ακολουθήσει κανονική κριτική. Για την ώρα απολαύστε το χορταστικό πλήρες trailer της :



update 20/09/2012: Την ταινία την είδα. Ψιλοαπογοητεύτηκα. Ίσως κάποια στιγμή επεκταθώ περισσότερο.

Read More

#246 Ελληνογερμανίδα γρονθοκοπήθηκε γιατί υποστήριξε την Ελληνική ομάδα (+αμείλικτο χώσιμο στους λεβέντες της ΧΑ)

Θαυμάστε δείγμα υψηλού πολιτισμού κάποιου Ούνου οπαδού της Εθνικής Γερμανίας. Προσέξτε την απαράμιλλη τεχνοτροπία, τις σκιάσεις, την συμμετρία και την εκφραστικότητα του εικαστικού του έργου. Εξπρεσιονιστής υποθέτω. Ο Ντα Βίντσι και ο Μικελάντζελο θα είχαν πολλά να διδαχθούν από αυτόν τον χαρισματικό καλλιτέχνη.

Η κοπέλα είναι Ελληνογερμανίδα και όπως ανέφερε η ίδια στον αγώνα ανάμεσα σε Γερμανία και Ελλάδα που έληξε με 4-2 θέλησε να υποστηρίξει και τις δυο ομάδες. Αντιφατικό; Όχι πουλάκια μου, για κάποια μυαλά δεν υπάρχει η λογική "Αν δεν είσαι μαζί μας είσαι εναντίον μας". Θα κέρδιζε η Ελλάδα; "Ζήτω η Ελλάδα!" (οι ομογενείς της Γερμανίας δεν είναι σαν των ΗΠΑ, μιλάνε ελληνικά πολύ καλύτερα από τον μέσο Έλληνα). Θα κέρδιζε η Γερμανία; "Es lebe Deutschland!" Όταν έχεις διπλή υπηκοότητα και ιδίως πραγματικά διπλή εθνικότητα (π.χ. Έλληνα πατέρα, Γερμανίδα μητέρα), αυτό όχι μόνο δεν είναι αντιφατικό, αλλά είναι απολύτως φυσιολογικό.

Όχι όμως για το μυαλό του μέσου Ούνου Γερμανού ή του πανίβλακα μέχρι σημείου νευρονοτουβλίασης, θρασύδειλου Χρυσαυγίτη που μαχαιρώνει μαζί με τα "συντρόφια" του (η μοναξιά σε αυτά είναι επικίνδυνη για προφανείς λόγους) αβοήθητους μετανάστες στον σταθμό μετρό της Αττικής ή κυνηγάει μετανάστες στην Ομόνοια αμέσως μετά τη νίκη της Εθνικής Ελλάδος επί της Ρωσίας για να δείξει πόσο άντρακλας και Ελληναράς είναι. Όχι. Για το υποτυπώδες μυαλό αυτών των κοινωνικών παρασίτων αν κάποιος είχε την κακή τύχη να γεννηθεί π.χ. Ελληνότουρκος είναι προδότης εκ γενετής. Όχι λόγω ιδεολογίας ή επιλογών, είναι γενετικά προδότης, σε επίπεδο DNA! Η γέννησή του από μόνη της συνιστά προσβολή κατά του υπέρλαμπρου έθνους μας! Άρα απομένει για αυτόν μόνο μία λύση : Μιας και ούτε στην Τουρκία θα τον δεχθούν να κάνει ένα ταξιδάκι ως τον Βόσπορο. Όχι για να τον πιει αλλά για ένα σάλτο μορτάλε, να ησυχάσουμε με την πάρτη του. Που θα τολμήσει το εθνοϋβρίδιο να μας χαλάσει την καλοστημένη πολωμένη μας ατμόσφαιρα (που μας φέρνει και τόσους ψήφους), που τόσα ΟΡΝΕΑ έχουν χάψει τελευταία (και όταν το διαβάσουν αυτό θα με διαγράψουν, υποθέτω, από τους φίλους τους στο facebook).

Κάπως έτσι βλέπουν και οι εθνικιστές Γερμανοί τους Ελληνογερμανούς, όπως γνωρίζω και από φίλους μου εκεί. Αν έχουν Έλληνες γονείς και απλώς έχουν γεννηθεί εκεί, για αυτούς είναι Έλληνες μετανάστες 2ης γενιάς. Ούτε υπόνοια να θεωρηθούν Γερμανοί, και ας τους δίνει το κράτος υπηκοότητα. Αν όμως ο ένας γονέας είναι Γερμανός αυτό τους θολώνει το μανιχαϊστικά εθνικιστικό σκεπτικό τους. Είναι επικίνδυνες αυτές οι προσμείξεις, σκαρτεύουν το Άριο Γερμανικό αίμα!! Το καλύτερο όμως είναι ότι η φύση, που κατά κανόνα αδιαφορεί επιδεικτικά για τις ανθρώπινες @ριές, τους εκδικείται : τα παιδιά που προέρχονται από δυο και άνω εθνικότητες είναι τα ομορφότερα παιδιά, και γίνονται οι πιο όμορφοι ενήλικες. Μπορεί να είναι ζωντανά δίποδα αγκάθια στα πλευρά των εθνοσυνορομαντρωμένων ιδεοληψιών κάποιων άρρωστων μυαλών αλλά η φύση τους αγαπάει. Και το δείχνει. Τι εθνικότητας είναι είπατε; Γήινοι.

Read More

#245 Εικόνες από την γερμανοϊταλική μονομαχία, εντός και εκτός... αρένας

Ω ναι, τελικά η Γερμανία δεν θα πάει στον τελικό του Euro. Οι Ιταλοί, και δη ο.. super Mario Balotelli, τους έκοψαν την καταιγιστική φόρα και τους έστειλαν να δουν τον τελικό από τα σπίτια τους. Η Γερμανία έχασε με 2-1 και τα καρδιοφύλια της Frau έγιναν επίσης από δυο ένα. Πέραν αυτών oφείλω να ομολογήσω ότι δεν μου αρέσει το ποδόσφαιρο, δεν μου αρέσει καθόλου.

Πέραν της ακραίας εμπορευματικοποίησης λίγοι συνειδητοποιούν ότι πρόκειται απλώς -και αυτό για όλα τα μαζικά αθλήματα και οτιδήποτε αφορά υπερθέαμα- για  την εξέλιξη των αιματηρών θεαμάτων με μονομαχίες σκλάβων στις Ρωμαϊκές αρένες. Στην Αρχαία Ρώμη η μεγάλη μάζα του λαού είχε ακούσει την πείνα της ή ζούσαν σαν τα ποντίκια και τον περισσότερο πλούτο τον απομυζούσε το πλουσιότερο ποσοστό του πληθυσμού. Ίσως τότε να μην ήταν το 1% λόγω πολύ μικρότερου πληθυσμού, αλλά άντε να ήταν ένα 5, το πολύ 10%.

Οι πλούσιοι για μην έχουν κάθε μέρα και από μία μίνι επανάσταση στα χέρια τους χρειαζόντουσαν μία λύση ώστε ο όχλος τον οποίο απομυζούσαν σαν βδέλες κατόπιν 40μερης χορτοφαγίας να εκτονώνεται, να απασχολείται με κάτι που τον έκανε φαινομενικά ευτυχισμένο μετά το τέλος της δουλικής βάρδιας. Αυτό ώστε επικίνδυνες σκέψεις όπως "Θέλω να ανοίξω στα δυο το κεφάλι αυτού του αλήτη που δεν κουνάει ούτε το δαχτυλάκι του και βγάζει 100 φορές περισσότερα από εμένα" να μην περνούν από το μυαλουδάκι τους. Η μαγική λύση βρέθηκε λοιπόν στις αρένες. Δεν κόστιζε σχεδόν τίποτα, γιατί όλοι οι μονομάχοι ήταν συλληφθέντες αιχμάλωτοι πολέμου ή άλλου είδους σκλάβοι. Και οι σκλάβοι δεν πρόκειται να πάνε στην Επιθεώρηση Εργασίας αν δεν τους πληρώσεις για 20 χρόνια. Δεν έχουν δικαιώματα ή κανενός είδους ιδιοκτησία, είναι οι ίδιοι ιδιοκτησία. Αρκεί να τους ταΐζεις οριακά, ίσα ίσα για μην ψοφάνε και να μην καταρρέουν μέσα στις αρένες πριν την ώρα που πρέπει.

Σήμερα είμαστε υποτίθεται πιο πολιτισμένοι, αλλά όσο υπάρχει αυτό το δυσθεώρητο άνοιγμα της κοινωνικής ψαλίδας, τόσο δυσθεώρητο ώστε κάποιοι να βγάζουν σε μία μόλις μέρα όσα κάποιοι άλλοι βγάζουν σε δέκα χρόνια, σαφώς χρειάζεται και πάλι ο όχλος να απασχολείται με κάτι που τον φανατίζει, τον διασκεδάζει, τον εκτονώνει (γιατί το κεφαλάκι του CEO των 10 εκατ. $ το χρόνο το θέλουμε στην θέση του ε; ), του δίνει "χαρά". Και όταν αφορά παιχνίδια εθνικών ομάδων περνάμε ένα επίπεδο παραπάνω γιατί μπλέκεται και ο πατριωτισμός στην μέση. Απολαύστε λοιπόν εικόνες από τις ρωμαϊκές αρένες του 21ου αιώνα για να κλείσω και εγώ το στόμα μου - μην γράψω άλλες δέκα σελίδες και γίνω κουραστικός. Και όποιος διαφωνεί ας καταθέσει την άποψή του μετά τον χαρακτηριστικό ήχο.
Όλες οι εικόνες πλην της τελευταίας είναι από το πρακτορείο Reuters.

Read More

#244 Όταν τα ΜΑΤ κάνουν εξώσεις στην Ισπανία

Οι συμπάσχοντες στον πανευρωπαϊκό χρεοπαραλογισμό Ισπανοί που αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις του στεγαστικού τους δανείου, εσχάτως άρχισαν να αντιμετωπίζουν ακόμη και δυνάμεις των ΜΑΤ. Προφανώς η κυβέρνηση Ραχόι άρχισε να παίρνει πιο ζεστά τον πρωταρχικό της ρόλο, που είναι η προστασία των τραπεζών με κάθε μέσο. Θέλει να δείξει στις αγορές ότι είναι ασφαλές να επενδύσουν στην Ισπανία, στους πολίτες ότι αν δεν έχουν να ξοφλήσουν το στεγαστικό τους δάνειο οφείλουν να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να την κάνουν με μερικά χαρτόκουτα ανά χείρας για την Αστεγούπολη, και στους ανήσυχους Ισπανούς καταθέτες, που βγάζουν τα χρήματά τους πιο γρήγορα από όσο ανακατεύει την τράπουλα επαγγελματίας γκρουπιέρης του Las Vegas, ότι είναι ασφαλές να τα κρατήσουν μέσα να τους τα φυλάνε.

Η Ισπανία μπήκε και αυτή στον μηχανισμό στήριξης, και οσονούπω την ακολουθεί και η Κύπρος. Η Κύπρος με την αλλοτινή ανθηρή οικονομία την περίοδο της σκληρής σαν ατσάλι κυπριακής λίρας, που για αρκετές δεκαετίες είχε κύρος αντίστοιχο του ελβετικού φράγκου. Ώσπου κάποιοι  φωστήρες την έβαλαν στην €ζώνη ακριβώς όταν ξεκινούσε η παγκόσμια κρίση το 2008, με αποτέλεσμα σχεδόν να συντριβεί η οικονομία της. Απολαύστε λοιπόν εικόνες εξώσεων αλά ΜΑΤικά από την Ισπανία του σήμερα. Σύντομα και από τα ΜΑΤ της γειτονιάς σας, στα οποία καλά θα κάνετε να μην πετάτε αυγά και αλεύρια αλλά να βγείτε από το σπίτι υπάκουα, σαν σκυλάκια σαλονιού. Τις εικόνες τις αλίευσα από το Lifo.

Read More

#243 Σε λίγο τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων

Σε λίγη ώρα (λίγο μετά τις 13:00) ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων στα λύκεια όλης της χώρας. Οι υποψήφιοι μπορούν να δουν τους βαθμούς τους είτε με τον γνωστό συμβατικό τρόπο είτε μέσω της ιστοσελίδας http://results.minedu.gov.gr (ας είναι καλά ο George που μας εκσυγχρόνισε). Όχι χύμα αλλά μέσω του 8ψήφιου κωδικού εξετάσεων και τους τέσσερις αρχικούς χαρακτήρες από το επώνυμο, το όνομα, το πατρώνυμο και το μητρώνυμο τους. 

Οσονούπω θα δοθούν στη δημοσιότητα και στατιστικά στοιχεία για το τι ψάρια έπιασαν φέτος οι υποψήφιοι μιας θέσης στην τρεκλίζουσα τριτοβάθμια εκπαίδευση, τον προθάλαμο μιας ζωντανής νεκρής -τελευταία οδεύει για straight νεκρής- αγοράς εργασίας.

Όλοι οι υποψήφιοι ΓΕΛ, ΕΠΑΛ-Β΄ και ΕΠΑΛ-Α που δεν έχουν τα €πουλα να την παλέψουν για το εξωτερικό θα πρέπει να υποβάλλουν οριστικά το μηχανογραφικό τους δελτίο μέχρι τις 5 Ιουλίου μέσω της ειδικής εφαρμογής στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://exams.minedu.gov.gr, (η γραφειοκρατία και η τεχνολογία σε αγαστό γάμο), μέσω του προσωπικού τους κωδικού και του 8ψήφιου κωδικού εξετάσεων. Και ο Αλλάχ βοηθός.

Read More

#242 Γιατί ο Μπένι αλλάζει όνομα στο ΠΑΣΟΚ;

Κουίζ για δυνατούς λύτες, φαινομενικά με ουκ ολίγες πιθανές απαντήσεις. Ας τα πάρουμε ένα-ένα με την σειρά. Οι αφελείς παρατηρητές των πολιτικών εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ, ανάμεσά τους και η αφεντιά μου, νομίζαμε ότι ο Μπένι κάνει ριζικό λίφτινγκ καθαρά για πολιτικούς - δημοσκοπικούς λόγους. Βεβαίως κάθε άλλο παρά ριζικό είναι όταν αλλαγές προωθούνται μόνο στο γράμμα και όχι στο πνεύμα, ήτοι όταν βασικά αλλάζουν μόνο οι ονομασίες και ο ίδιος -το μεγαλύτερο πολιτικό βαρίδι ως νονός μεταξύ πολλών άλλων του χαρατσόσημου- θα συνεχίσει να στρογγυλοκάθεται σαν Βούδας στην προεδρική καρέκλα.

Διαβάζω προ ολίγου στο Lifo ότι εκτός το... "επτασφράγιστο" νέο όνομα του ΠΑΣΟΚ παράλληλα προωθείται και διάλυση των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ, ακόμη και της φοιτητικής ΠΑΣΠ. Και εκεί κάπου σκάει η βόμβα. Το ΠΑΣΟΚ είναι ΝΠΔΔ κουτέ μου Κοριέ. Και ως κάθε ΝΠΔΔ μπορεί να κηρύξει πτώχευση και να υπαχθεί στο άρθρο 99. Ναι αυτό το αρθράκι που σχεδιάστηκε καθαρά προς όφελος των εταιρειών, το ίδιο που έχει αφήσει στον δρόμο τόσους εργαζόμενους απλήρωτους από 1-2 μήνες έως 1-2 χρόνια ιδίως σε κανάλια και εφημερίδες - ή τουλάχιστον αυτοί ακούστηκαν.

Η πτώχευση του άρθρου 99 είναι πτώχευση θεάτρου σκιών. Πρόκειται ουσιαστικά για εικονική πτώχευση. Γιατί όταν "πτωχεύσει" η εταιρεία μπορεί να ξανανοίξει με νέα επωνυμία. Τα περιουσιακά της στοιχεία βγαίνουν σε πλειστηριασμό (προσέξτε, μόνο της εταιρείας, όχι των μετόχων ή του ιδιοκτήτη) και αν περισσέψουν €πουλα για τους υπαλλήλους -εννοείται ότι δίνεται πάντα προτεραιότητα σε χρέη προς το κράτος- έχει καλώς. Αν δεν περισσέψουν... "Παιδιά ατυχήσατε! Τι να κάνουμε, αυτά έχει ο καπιταλισμός! Σας ευχόμαστε καλή τύχη την επόμενη φορά!"

Κατόπιν, μετά από ένα άλφα διάστημα (νομίζω μόλις 1 έτος) οι ίδιοι μέτοχοι/ιδιοκτήτες της εταιρείας μπορούν να ξανανοίξουν με νέα επωνυμία, μηδέν χρέη, και εταιρικό ιστορικό πιο καθαρό και από φρεσκοπουδραρισμένο πισινό νεογνού. Κάτι αντίστοιχο προφανώς πάει να κάνει και ο Μπένι. Το ΠΑΣΟΚ χρωστάει στην Αγροτική Τράπεζα (δηλαδή σε όλους μας) 130 εκατ. ευρώ. Αυτά τα χρήματα αποκλείεται να τα ξεπληρώσουν, καλά καλά ούτε για τους τόκους δεν βγαίνουν. Αν η εν λόγω διαδικασία προχωρήσει ανεμπόδιστα (δίχως προσφυγές λ.χ.), τότε αυτά τα 130 μύρια τα "τρώμε" όλοι μας. 

Τρώμε αυτά και δημιουργείται από πάνω και ένα κάκιστο δικονομικό προηγούμενο για όλα τα άλλα κόμματα. To ΠΑΣΟΚ λογικά θα κοπιάσει (νομικά) για να το καταφέρει αυτό, αλλά αν το καταφέρει την επόμενη αν π.χ. βρεθεί σε αντίστοιχη θέση η ΝΔ για τους δικηγόρους τους η όλη διαδικασία θα είναι 5λεπτος περίπατος στο Εθνικό Πάρκο.

Και το κερασάκι στην φεσοτούρτα θα ήταν να διαγράψουν εντελώς το χρέος τους στην Αγροτική και κατόπιν να ζητήσουν καταχρηστικά άλλα 50 εκατ. € από αυτήν, λόγω που πια μετέχουν κανονικά στην κυβέρνηση. Το αποκλείετε; Εγώ καθόλου. Δεν μου έρχεται κάποια αντίστοιχη ελληνική έκφραση, αλλά οι αγγλόφωνοι αυτό το λένε "add insult to injury" (προσβολή κατόπιν τραυματισμού). Η Αγροτική Τράπεζα είναι κρατική και δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό λόγω που παρεμβάλλεται ως μεσάζων ανάμεσα στους φορολογούμενους και το ΠΑΣΟΚ. Δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι μας ληστεύουν, με όλη την σημασία της λέξης! 

Read More

#241 «Απελπιστική η διαρροή εγκεφάλων από την Ελλάδα» , άρθρο του BBC

Με έπιασε όρεξη για μετάφραση, οπότε ξεφυλλίζοντας το δίκτυο για νέο φρέσκο περιεχόμενο έπεσα πάνω σε ένα άρθρο του BBC για τις αφεντιές μας. Άρθρο γραμμένο από Έλληνα δημοσιογράφο κάτοικο Θεσσαλονίκης, τον Γιώργο Χρηστίδη. Πρόσθεσα μόνο τρία δικά μου σχόλια, σε παρενθέσεις και μαρκαρισμένα με "σ.μ", όπως πάντα. Το πρωτότυπο άρθρο (συν επιπλέον πληροφορίες για τον κο Χρηστίδη) είναι εδώ.

Καθώς οι ουρές των άνεργων Ελλήνων πληθαίνουν, όλο και περισσότεροι νέοι μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Αυτή η μαζική φυγή είναι ιδιαίτερα επώδυνη για τον Έλληνα δημοσιογράφο Γιώργο Χρηστίδη.

Οι έξοδοι με φίλους γίνονται όλο και πιο δύσκολοι για μένα. Οι φίλοι μου δραπετεύουν από την Ελλάδα ένας προς έναν, και την επόμενη φορά είναι πιο πιθανό να βρεθούμε για μία μπύρα στο Trafalgar's Square του Λονδίνου παρά στην πλατεία Αριστοτέλους στην Θεσσαλονίκη.

Τις τελευταίες δυο βδομάδες είδα δυο από τους καλύτερους φίλους μου να γίνονται μόνιμοι κάτοικοι Λονδίνου, αφήνοντας πίσω συντρόφους και παιδιά για να δουλέψουν στην Βρετανική πρωτεύουσα, και να δραπετεύουν από την "εργασιακή γη του πουθενά", αυτό στο οποίο έχει μετατραπεί η Ελλάδα λόγω της κρίσης.

Πρόσφατα επίσης αποχαιρέτησα τον αδερφό μου, που επέστρεψε στην Σαουδική Αραβία όπου άρχισε και πάλι να εργάζεται ως μηχανικός. Αυτή η τάση δεν περιορίζεται στους εργαζόμενους στα 30 ή στα 40 και κάτι, αλλά επεκτείνεται και σε νεότερες ηλικίες.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, περισσότεροι από 7 στους 10 νέους Έλληνες ηλικίας 18 ως 24 πιστεύουν ότι η μετανάστευση είναι η ιδανική -αν όχι η μόνη- διέξοδος από την κρίση. 2 στους 10 έχουν ήδη υποβάλει αίτηση για διάφορες εργασίες και για  θέσεις σε πανεπιστήμια στο εξωτερικό.

Για πολλούς Έλληνες απόφοιτους Λυκείου οι οποίοι αυτή την περίοδο δίνουν Γενικές Εξετάσεις για μία είσοδο στο πανεπιστήμιο, οι σπουδές στην Ελλάδα δεν είναι επιλογή αλλά κατάσταση που επιβάλλεται από την έλλειψη οικονομικών πόρων των οικογενειών τους να χρηματοδοτήσουν μια πανεπιστημιακή εκπαίδευση στο εξωτερικό.

Οι οικογένειες που μπορούν να σηκώσουν το κόστος ούτε που το σκέφτονται - κρύβουν τα δάκρυα και την απογοήτευσή τους όσο καλύτερα μπορούν, λένε αντίο στα παιδιά τους, και τους εύχονται να πάνε στο εξωτερικό και να μείνουν εκεί για τα καλά.

Ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει; Όχι μόνο οι προοπτικές απασχόλησης στην Ελλάδα είναι χλωμές, αλλά η Ελληνική εκπαίδευση καθ' αυτή έχει δεχτεί ένα πολύ βαρύ χτύπημα από την κρίση.
Ο τελευταίος ακαδημαϊκός χρόνος χαρακτηρίστηκε από μεγάλη αναστάτωση στα πανεπιστήμια, που προκλήθηκε από περικοπές προϋπολογισμών και έναν αντιφατικό νόμο που εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο αλλά παραμένει ανεφάρμοστος. Σύμφωνα με το νόμο αυτό μπορούν να διαλυθούν κάποιες σχολές και να οριστούν κανόνες για αξιολόγηση των καθηγητών.

Αμέτρητες ώρες χάθηκαν λόγω πανεπιστημιακών καταλήψεων και διαδηλώσεων, ενώ άλλες περικοπές στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση είχαν ως αποτέλεσμα οι μαθητές να μην έχουν έγκαιρα τα βιβλία τους στην αρχή της χρονιάς (σ.μ. λίγα, πολύ λίγα λες σύντροφε), και να χρειάζεται να χρησιμοποιούν φωτοτυπίες.

Πως άλλαξαν τα πράγματα! Για τους περισσότερους της γενιάς μου, που αποφοίτησαν από πανεπιστήμιο την δεκαετία του '90 και στις αρχές του '00, οι σπουδές στο εξωτερικό ήταν απλώς ένα βήμα για να βρουν μία καλύτερη δουλειά στην πατρίδα τους.

Το 1999, όταν ένας Έλληνας συμφοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου ανακοίνωσε την απόφασή του να παραμείνει για εργασία στην Σκωτία, προκάλεσε μία αλυσιδωτή αντίδραση αποδοκιμασίας και δυσπιστίας - θα μπουχτίσεις τον καιρό και θα επιστρέψεις του χρόνου, πολλοί από εμάς προβλέψαμε. Η Ελλάδα ήταν τότε μία χώρα γεμάτη ευκαιρίες, και οι νέοι έκαναν μεγάλα σχέδια για να ακολουθήσουν προσοδοφόρες καριέρες (σ.μ. δεν μας λες που αλλά καταλάβαμε) με το που επέστρεφαν.

Που να ξέραμε ότι μία δεκαετία αργότερα η Ελλάδα θα θεωρούνταν μια οικονομική χωματερή για φιλόδοξους νέους φοιτητές και τελειόφοιτους, οι οποίοι τώρα υποφέρουν από δείκτες ανεργίας άνω του 50%; Η κινητικότητα εργαζόμενων και φοιτητών είναι βέβαια ένα από τα ορόσημα και τα σημαντικότερα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής ενοποίησης (σ.μ. Γιώργο με συγχωρείς αλλά αν ακόμη το πιστεύεις πραγματικά αυτό είσαι ΕΠΕ - και όχι, δεν εννοώ τον τύπο εταιρείας). Αλλά τώρα εξελίσσεται σε μία μεσοπρόθεσμη θανατική καταδίκη της γηράσκουσας Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

Σε μία περίοδο που χαρακτηρίζεται από εντεινόμενο παγκόσμιο ανταγωνισμό για ταλαντούχους, καινοτόμους και υψηλής ειδίκευσης εργάτες, η διαρροή εγκεφάλων που πλήττει την Ελλάδα σημαίνει ότι η χώρα χάνει την καλύτερη ελπίδα της για ανάκαμψη. Το να βλέπουμε λοιπόν την χώρα μας ως αδιέξοδο, μια φυλακή, είναι μία ακόμη πιο αποθαρρυντική και καταδικασμένη προοπτική από το να χρεοκοπήσουμε ή να βγούμε από το Ευρώ.

Πέρα από το χάος που σπέρνει στην κοινωνική μου ζωή.

(σ.μ. Η πρώτη σύνθετη φωτό είναι από το πρωτότυπο άρθρο του BBC, και απεικονίζει όπως ίσως καταλάβατε τις πλατείες Αριστοτέλους και Trafalgar. Τη δεύτερη με την Ελλάδα που διαλύεται προς τα βορειοδυτικά(...) την αλίευσα από το facebook)

Read More

#240 Η βρωμερή διαφήμιση της βδομάδας

"Φυσήξτε τον καπνό σας στο πρόσωπό της και αυτή θα σας ακολουθήσει παντού". Αρκεί βέβαια να το κάνετε με τσιγάρο Tipalet^® Έχω λυθεί, δεθεί και ξαναλυθεί πολλές φορές και όμως αυτή η διαφήμιση, με αυτήν την εικόνα όλο πάθος, ανδρογόνα και οιστρογόνα, έπαιζε την δεκαετία του '70 μόλις στις ΗΠΑ. Το θηλυκό έχει υπνωτιστεί σαν ινδική κόμπρα από τον μάτσο πολλά βαρύ άντρακλα, που αντί όμως να φυσάει την φλογέρα του φυσάει τον καπνό του μες την μούρη της. Και η ίδια ασφαλώς το απολαμβάνει γιατί αυτό επιτάσσει η διαφήμιση, ίσως ακόμη και να παίρνει και τζούρες. Αναρωτιέμαι ύστερα από τέσσερις δεκαετίες (αν ακόμη υπάρχουμε) τι θα γράψουν οι ιστολόγοι του τότε ολο/νοοδικτύου για τις σημερινές διαφημίσεις. Την αλίευσα από εδώ όπου έχει αρκετές κουλές διαφημίσεις εποχής ακόμη (σταγόνες κοκαΐνης για τον πονόδοντο κλπ), αυτή απλώς μου γυάλισε περισσότερο.

Read More

#239 Σαμαράς και Ράπανος νοκ άουτ με το καλημέρα;

Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να είναι μια πάρα πολύ καυτή πατάτα. Πρωθυπουργός και Υπουργός Οικονομικών βγήκαν νοκ άουτ πριν καλά καλά περάσουν 48 ώρες. Ο κος Ράπανος προφανώς έριξε μία γρήγορη ματιά στο χαρτοφυλάκιο που του άφησαν οι προηγούμενοι, είδε τον Κομφούκιο ναύαρχο από το χάος και το έρεβος και, σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν, "εισήχθη εκτάκτως στο νοσοκομείο Υγεία με έντονους πόνους στην κοιλιά, ιλίγγους, ναυτία, εφίδρωση και καταβολή. Η κατάσταση της υγείας του έχει σταθεροποιηθεί και υποβάλλεται σε εξετάσεις." Ε δεν χρειάζεται να έχετε και πάρα πολύ μεγάλη φαντασία για να υποθέσετε ότι φρίκαρε ο άνθρωπος με κάτι, αλλά αν έχετε όπως εγώ σαφώς βοηθάει. Το in.gr από το οποίο δανείστηκα τις δυο παραπάνω γραμμές μετέδωσε την είδηση εντελώς ξερά. Είναι "σοβαροί" και δεν ξέρουν να σπάνε πλάκα, ευτυχώς για εμένα και τα λοιπά "ερασιτεχνικά ιστολόγια".

Ο νεότευκτος πρωθυπουργός μας τώρα, αυτός που είτε θα μας σώσει είτε θα μας καταστρέψει, είτε το πιθανότερον και τα δυο (σώσει = λογιστικά νούμερα εθνικής οικονομίας | καταστρέψει = τους 4 στους 5 Έλληνες που θα ξεζουμιστούν αμείλικτα μέχρι να γίνουν μούμιες για να σώσουν την εθνική οικονομία - εκτός και αν ξεσηκωθούν βέβαια), έπαθε κάτι άλλο που αφορά τα ματάκια του. Οι έχοντες σχετικά υψηλή μυωπία -ναι, είμαι ένα μυωπικό κολεόπτερο- γνωρίζουμε καλά ότι αν πιεστούμε πάρα πολύ, σηκώσουμε απότομα μεγάλα βάρη ή γενικώς κάνουμε οτιδήποτε που μπορεί να στείλει ένα άλφα κύμα πίεσης στα ματάκια μας, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μας ξεκολλήσει κάτι εκεί μέσα. Συγκεκριμένα ξεκολλάει ένα τμήμα του αμφιβληστροειδούς μας. Λόγω που μια εικόνα είναι 10.000 bytes δανείζομαι μία από ένα σχετικό επιστημονικό άρθρο που το in.gr ανέβασε εδώ για να μας εξηγήσει, λεπτομερώς και περιγραφικώς, τι ακριβώς παίζει με αυτή την "αποκόλληση αμφιβληστροειδούς".

Στον πιο πάνω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε την απόδοση στα ελληνικά που κάποιος ανώνυμος συντάκτης του in.gr συνέταξε στα ελληνικά από μία σειρά οφθαλμολογικών άρθρων της "πύλης υγείας της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ιατρικής και των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ", την Medline Plus Εδώ όμως θα διαβάσετε τι πραγματικά συνέβη στον Σαμαρά :

Άτιμο πράγμα η εξουσία και δη η πολιτική εξουσία. Άτιμο γιατί μαζί με την εξουσία κληρονομείς και αυτές τις ακατόναμαστες, τις φοβερές και τρομερές ευθύνες! "Πρωθυπουργός; Εγώ; Πάει η ξενοιασιά και η ανεμελιά μου, πάνε τα έρημα τα νιάτα μου! Τώρα αντί να κάνω εγώ κριτική θα κάνουν οι άλλοι σε μένα, με πρώτο τον Τσίπρα, να πετάει κλεμμένες εξυπνάδες περί φόβου και ελπίδας! Μα καλά αφού το ήθελα, δεν το ήθελα; Ναι βέβαια, αλλά το ήθελα όσο δεν το είχα!! Τώρα που τσίμπησα τον πρωθυπουργικό θώκο και μπορώ να πίνω τον πρωινό μου καφέ στο Μαξίμου γιατί με λούζει κρύος ιδρώτας; Γιατί Αντωνάκη λεβέντη μου; Αχ δεν μπορώ... κάνει ζέστη εδώ μέσα... και αυτό το μάτι μου σαν να άρχισε πολύ να πονάει εδώ και κάποια ώρα... Καλλιόπη!! Φώναξε τον γιατρό μου, δε νοιώθω καλά!!!"

Αυτές λοιπόν ήταν οι ενδόμυχες σκέψεις του νεόκοπου Πρωθυπουργού μας λίγο πριν το τραγικό συμβάν, που αυτή την στιγμή είναι στο χειρουργείο και οσονούπω χειρουργείται στο μάτι για να του ξανακολλήσουν τον αμφιβληστροειδή. Η αποκόλληση αντιμετωπίζεται σχετικά εύκολα αν την προλάβεις έγκαιρα. Αν υπάρξει καθυστέρηση μπορεί να οδηγήσει σε μερική ή ακόμη και ολική απώλεια όρασης. Και, όπως προανέφερα, οι έχοντες υψηλή μυωπία είμαστε ιδιαίτερα ευάλωτοι σε αυτήν. Τον Πρωθυπουργό μας τον κόβω για 7-8 βαθμούς στο νερό, άρα είναι στην υψηλή ομάδα κινδύνου. Περαστικά του ως κολεόπτερο προς άνθρωπο αλλά μόλις αναρρώσει θα τον αρχίσω και πάλι, μην ανησυχείτε.

Read More

#238 Η Επέλαση των Βαρβάρων + Big Fish | Ταινιοκριτική

Καιρός για μία ακόμη κριτική μίας λατρεμένης μου ταινίας, μιας ταινίας που προ 8 ετών που την είδα με σημάδεψε πολύ βαθιά. Η κριτική αυτή είναι 2 σε 1 γιατί αν και δεν αναφέρεται πουθενά στο σενάριο των δυο ταινιών πρόκειται για ακριβώς την ίδια ιστορία. Ακριβώς η ίδια κεντρική ιστορία αλλά σε όλα τα άλλα απολύτως διαφορετικές. Το έναυσμα για αυτή την κριτική μου δόθηκε από κάποια σχόλια που αντάλλαξα με την συγγραφέα Ντίνα Κίτσου σε μία ανάρτηση στο ιστολόγιο της. Το θέμα αφορούσε την προαιώνια σχέση ποιότητας έναντι ποσότητας. Έτσι λοιπόν και εδώ έχουμε μία ποιοτική έναντι μιας "ποσοτικής" (εμπορικής) ταινίας.

Η Επέλαση των Βαρβάρων και το Big Fish βγήκαν στις αίθουσες σχεδόν ταυτόχρονα, τέλη 2003 - αρχές 2004. Γυρίστηκαν ταυτόχρονα -πιθανότατα το Big Fish ξεκίνησε νωρίτερα- δίχως η μία ομάδα παραγωγής να γνωρίζει για την ταινία της άλλης. Το Big Fish είναι μία αμερικάνικη υπερπαραγωγή, προϋπολογισμού 70 εκατ. $, του γνωστού σκηνοθέτη Tim Burton. Οι Βάρβαροι (που τσίμπησαν και το Όσκαρ καλύτερης ταινίας - αμήν!) στοίχισαν μόλις 6 εκατ. καναδέζικα $, κάπου το 1/15 δηλαδή. Άρα εδώ δεν τίθεται κανένα θέμα χολυγουντιανής επανέκδοσης, όπως γίνεται συνήθως. Απλώς το Big Fish βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα που ο Daniel Wallace εξέδωσε το 1998, ενώ ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Denys Arcand των Βαρβάρων προφανώς έγραψε ένα σενάριο χαλαρά εμπνευσμένο από αυτό. Τόσο χαλαρά και τόσο ριζικά μεταμορφωμένο που ούτε καν ανέφερε τον συγγραφέα στα credits της ταινίας.

Ποια από τις δυο είναι λοιπόν η λατρεμένη μου; Η παραμυθένια, φαντασμαγορική έκδοση του Burton ή οι φτωχοί Βάρβαροι; Ασφαλώς οι Βάρβαροι. Η κεντρική ιστορία και των δυο είναι αυτή : Ένας πατέρας αργοπεθαίνει από κάποια ανίατη ασθένεια και καλεί τον γιο του, στενούς συγγενείς κλπ να τους αφηγηθεί τις περιπέτειες της ζωής του. Ο Burton το έπιασε εντελώς... Alice in Wonderland, σουρεαλιστικά και παραμυθένια, ως συνήθως. Ενώ οι Βάρβαροι είναι απολύτως ρεαλιστικοί και ανθρώπινοι, είναι από τις πιο ανθρώπινες ταινίες που είδα ποτέ, μακράν. Ακομπλεξάριστοι, τολμηροί, τσαμπουκαλεμένοι, ευαίσθητοι και αλογόκριτοι (τέτοιο σενάριο ΔΕΝ γυρίζεται στο Hollywood, ποτέ). Από τις ταινίες που γράφουν στα παλιά τους τα υποδήματα πόσα εισιτήρια θα πουλήσουν και από ποια ηλικία και άνω θα επιτραπεί η είσοδος στην αίθουσα. Η ξεφτιλισμένη η MPAA (επιτροπή λογοκρισίας) στις ΗΠΑ της έδωσε R (κατάλληλο από 18) for language, sexual dialogue and drug content, όπως το αιτιολόγησε.

Είδα πρώτα το Big Fish, σε αίθουσα. Λαμπερή ταινία, εκπληκτικά πανάκριβα εφέ, μακιγιάζ, κοστούμια, ερμηνείες, παραγωγή, μουσική, η γνωστή παραμυθένια ατμόσφαιρα του Burton για μικρά και μεγάλα παιδιά, σεκάνς που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό... Hollywood! Καθόλου άσχημη, πάρα πολύ εντυπωσιακή και πούλησε και άψογα όπως βλέπω στο Imdb. Aλλά μετά από μερικές μέρες τα είχα ξεχάσει σχεδόν όλα. Μου έμεινα μόνο κάποιες καλές ατάκες, τίποτα άλλο.

Κάποια στιγμή μέσα στο 2004 είδα τους Βάρβαρους σε DVD. Δεν πήρα αμέσως χαμπάρι ότι πρόκειται για ένα "ρεαλιστικό Big Fish", ήταν τόσο διαφορετική ταινία. Ούτε ήταν δυνατόν να φανταστώ το ΣΟΚ που με περίμενε. Δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή την στιγμή άλλη ταινία κατά την οποία να έτρεμα ολόκληρος σε ουκ ολίγα σημεία και να διαποτιζόμουν συθέμελα από το συναίσθημα και την ένταση της. Και μετά από 8 χρόνια, δίχως να την έχω ξαναδεί από τότε, να την θυμάμαι σχετικά καθαρά. Οι Βάρβαροι του Αρκάν κάθε άλλο παρά Βάρβαροι είναι. Είναι άνθρωποι όπως εσείς και εγώ, με πάθη και αδυναμίες, έρωτες και μίση, χαρές και θλίψη. 

Οι Βάρβαροι δεν προορίζονται για μουρόχαυλη διασκέδαση. Αν ανοίξετε ποπ κορν κατά το ξεκίνημα και σας απορροφήσει καλά διόλου απίθανο να μην καταφέρετε να φάτε ούτε μπουκιά. Όχι, οι Βάρβαροι θέλουν να σας κάνουν να αισθανθείτε, να σκεφτείτε, να προβληματιστείτε, να χαρείτε, να παθιαστείτε! Να δείτε πως μία ταινία δίχως το παραμικρό ειδικό εφέ μπορεί να σας αγγίξει τόσο βαθιά που να αλλάξει τον τρόπο που βλέπετε αρκετές πλευρές της ζωής σας.  Αυτή η ταινία είναι το απόλυτο αριστούργημα, από τις 3-4 που έχω μαρκάρει με 10/10 στο Imdb. 

Βαθμολογίες (κλικ για trailers):

Big Fish : 7,5/10

Les Invasions Barbares : 10/10

Read More

#237 H Μερκελογραφία της Ημέρας

Αλήθεια, είναι δυνατόν να αντισταθεί κανείς σε αυτή την γελοιογραφία; Φιλοξενήθηκε σε μία από τις πιο ανεξάρτητες φωνές του Ηνωμένου Βασιλείου, την Independent. Είναι προφανής και έκδηλη η λατρεία του καλλιτέχνη στην πρώην γενική γραμματέα της κομμουνιστικής νεολαίας της Ανατολικής Γερμανίας και νυν Σιδηρά Κυρία της ενωμένης Γερμανίας. Στοιχηματίζω ένα καφάσι παγωμένες Paulaner ότι το γραφείο της κοσμείται από ένα τουλάχιστον κάδρο της Θάτσερ.

Read More

#236 "Move Money from Greece"

Διαβάζω πριν λίγο ένα άρθρο στους New York Times και το μάτι μου πέφτει σε μία διαφήμιση adsense που έχει φορεθεί πολύ τελευταία στο δίκτυο. Την έβλεπα και πριν τις εκλογές αλλά η εν λόγω "σοβαρή και αξιόπιστη" εταιρεία δεν την απέσυρε μετά την φαινομενική σταθεροποίηση της χώρας. Ακριβώς, οι λεβέντες της TorFx πουλάνε με το αζημίωτο διευκολύνσεις σε όσους θέλουν να κάνουν το "νόμιμο άρα ηθικό", ήτοι να βγάλουν τα €πουλά τους από την χώρα για να τα... σώσουν.

Μεταφέρω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την σελίδα στην οποία οδηγεί η διαφήμιση -όπου κυριαρχεί ένας τεράστιο "What impact will a Greek exit have on the Euro?" τίτλος- και κατόπιν το μεταφράζω :

"In the event of Greece exiting the Eurozone all Greek assets are expected to be converted into new Drachmas. This new currency is widely predicted to experience rapid devaluation in the foreign exchange market, which could potentially lead to huge losses for anybody with investments or assets in Greece."

«Σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη όλα τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία αναμένονται να μετατραπούν σε Δραχμές. Αυτό το νέο νόμισμα έχει γενικώς προβλεφθεί ότι θα υποστεί ταχύτατη υποτίμηση στην αγορά συναλλάγματος, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε υπέρογκες απώλειες σε όποιον έχει επενδύσει ή έχει περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα».

Ιδού και ένα screenshot της διαφήμισης από τους New York Times. Το τράβηξα και περιέκοψα για να καμαρώσετε τα φυντάνια. Τα οποία μας χαιρετούν από κάπου στην Αγγλία. Δεν διευκρινίζεται αν απευθύνονται μόνο σε Έλληνες ή και σε αλλοδαπούς αλλά είναι σαφές ότι οι μίζ... καλά άντε.. προμήθειες δεν έχουν πατρίδα ή εθνικότητα. Οποιοδήποτε στον κόσμο έχει περιουσιακά στοιχεία εδώ η TorFx αναλαμβάνει να του τα μεταφέρει. Υποθέτω ότι... πόθεν έσχες δεν ζητάνε (αγγλοσάξονες γαρ), άρα σου τα ξεπλένουν κιόλας. Είναι νόμιμο γιατί η κίνηση κεφαλαίων στην Ε.Ε είναι ελεύθερη. Άρα και ηθικό. Ορθά κε Βουλγαράκη;

Read More

#235 Φώτης Κουβέλης : το ψηφομονωτικό ανάμεσα σε ΝΔ & ΠΑΣΟΚ

Η αυλαία του θεάτρου που εκτυλίσσεται από την Δευτέρα το πρωί κατά τα φαινόμενα θα κλείσει σε μερικές ώρες. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ο Κουβέλης δε θέλησε να χρεωθεί πιθανή δεύτερη αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης, οπότε είπε το μεγάλο ναι στο τριολέ. Το λέει και το μότο του κόμματός του άλλωστε, "Η Υπεύθυνη Αριστερά". Έχοντας όμως θέσει μία σειρά από... όρους, στους οποίους όπως όλα δείχνουν ο Εθνικός μας Ρήτωρ και ο διάδοχος του καρατζαφεροτούμπα συμφωνούν.

Εδώ ακριβώς είναι το κλου του όλου θεατρικού : θα μπορούσαν ακόμη και να του τάξουν ότι η χώρα μας θα κάνει διαστημική αποστολή στον Άρη μέσω της υπό ίδρυση GSA (Greek Space Agency), αρκεί να πει το ναι. Γιατί καμία υπόσχεση ή δέσμευση τους, προφορική η γραπτή, με μελάνι ή με αίμα, ψηφιακή ή αναλογική, δεν έχει την παραμικρή αξία όταν οι τροϊκανοί σκάσουν κατά εδώ και πουν : «Τι υποσχεθήκατε είπατε στον Κουβέλη, επαναφορά του βασικού μισθού στα προηγούμενα επίπεδα; Χαχα, πολλά ανέκδοτα με Τοτούς ξέρετε. Εμάς μας ρωτήσατε ρε; Πως λογαριάζετε χωρίς τον ξενοδόχο;  Λοιπόν, πείτε του Κουβέλη δεν παίζει τελικά, αλλιώς ξεχάστε την δόση του Αυγούστου»

Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο μπορούν για μία ακόμη φορά να υπόσχονται λαγούς με πετραχείλια, να υπόσχονται κάτι το οποίο και να θέλουν δεν είναι σε θέση να υλοποιήσουν -γιατί όσο ζούμε με ξένο χρέος η χώρα μας ουσιαστικά κυβερνάται από τους δανειστές και η εκάστοτε κυβέρνηση εκτελεί πιστά τις εντολές τους- και παράλληλα να βγουν και να πουν στα πρόβατα τους ψηφοφόρους : «Μα είδατε, προσπαθήσαμε! Κάναμε τα αδύνατα δυνατά! Αλλά δεν μας το επέτρεψαν..» Και τα πρόβατα να τρώνε το κουτόχορτο, ξανά και ξανά και ξανά. Να το τρώνε γιατί είτε "φοβούνται το άγνωστο" είτε δεν ξέρουν τι άλλο "χόρτο" να εμπιστευτούν. Η πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού, είναι η τέχνη της προμελετημένης πουστιάς. Σε αυτήν όλοι οι "κορυφαίοι" πολιτικοί είναι μανούλες.

Έφαγε και ο Κουβέλης το κουτόχορτο ή τον έπιασε δίψα για εξουσία; Τίποτα από τα δύο πιστεύω. Απλώς κλείστηκε στην γωνία. Αν έλεγε πάλι όχι οι ψηφοφόροι που δεν κατανοούν τα παραπάνω θα τον έστελναν να κάνει παρέα με τα "τιμημένα σφυροδρέπανα" που αρνούνται να υποβληθούν σε έλεγχο οι χρυσές τους μπίζνες. Κατά Περισσό μεριά ξέρετε. Ξέρει και αυτός ότι οι δεσμεύσεις που θα λάβει είναι μέντολες; Ασφαλώς και το ξέρει. Αλλά παίζει και αυτός το ίδιο θέατρο για τον κόσμο αλλά από την αντίστροφη : «Μα αφού πήρα δεσμεύσεις!!», θα πει μετά στους κουτοχορτολάγνους.

Και μία ερώτηση για αφελείς κουτοχορτοφάγους. Γιατί το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θέλουν και την ΔΗΜΑΡ αφού έχουν μαζί 161 βουλευτές; Απάντηση : η ΔΗΜΑΡ δεν μπαίνει στο τρίο για τις έδρες φίλτατε κουτοχορτοφάγε που θα ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μέχρι να σε φυτέψουν δυο μέτρα κάτω από την γη. Μπαίνει ως καταλύτης. Μπαίνει ώστε ΝΔ & ΠΑΣΟΚ να μην αλληλοαναιρεθούν, να μην αλληλοακυρωθούν, να μην αλληλοκανιβαλιστούν (δημοσκοπικά), να μην αλληλοαπαξιωθούν. Έχει αντίστοιχο ρόλο... νονού με το λαϊκό κόμμα του αρχικωλοτούμπα στην πρώτη τριμερή κυβέρνηση Παπαδήμου. Είναι το ψηφομονωτικό ανάμεσα τους, ώστε να δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι δεν είναι καθαρά γαλαζοπράσινο το deal. Ότι υπάρχει κάποια ευρύτερη συναίνεση. Διαφορετικά είτε θα αλληλοσπαράζονταν (δημοσκοπικά πάντα, οι ίδιοι μεταξύ τους τα πάνε άψογα) είτε η ΝΔ θα απορροφούσε το ΠΑΣΟΚ, αναλόγως την δυναμική των στελεχών τους.

Αλλά το κόμμα του αρχικωλοτούμπα -που αν το διαβάσει αυτό θα στείλει εξώδικο στην Google να με κλείσουν, "Γιατί είμαι ένας κουκουλοφόρος", όπως λέει- ως γνωστόν εστάλη στο κατώτερο υπόγειο των πολιτικών βόθρων. Λέτε να γίνει το ίδιο και με την ΔΗΜΑΡ; Στοιχηματίζω ένα 4μερο ταξίδι για δυο στην μαγευτική Οκινάουα  ότι ο Τσίπρας έχει στοιχηματίσει το μέλλον της πολιτικής του καριέρας πάνω σε αυτό.

Read More

#234 H προεκλογική φωτογραφία του μήνα

Η φωτογραφία αυτή δεν είναι από τις εκλογές του Ιούνη αλλά από του Μάη. Συγκεκριμένα 4 Μαΐου. Η πηγή είναι το Google. Την επέλεξα για να δείξω ότι το πρασινομαντρί πουλάει ακόμη και σε κάποιους νέους, όχι μόνο ηλικιωμένους. Δεν σχολιάζω την κορασίδα που ποζάρει καμαρωτή γιατί θα γίνω αγενής. Τα σχόλια δικά σας.

Read More

#233 «Η Ελλάδα ως θύμα», άρθρο του Πωλ Κρούγκμαν

Το Βήμα / The New York Times

Από τότε που η Ελλάδα πήρε την κάτω βόλτα, ακούσαμε πολλά για όλα τα κακά των Ελλήνων. Κάποιες κατηγορίες είναι αληθινές, κάποιες λάθος - αλλά όλες χάνουν το νόημα. Ναι, υπάρχουν μεγάλες αποτυχίες στην ελληνική οικονομία, την πολιτική και χωρίς αμφιβολία την κοινωνία. Αλλά οι αποτυχίες δεν είναι αυτές που προκάλεσαν την κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα και απειλεί να διαχυθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. 

Όχι, οι ρίζες αυτής της καταστροφής εντοπίζονται πιο βόρεια, στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο, όπου οι αξιωματούχοι δημιούργησαν ένα βαθιά - ίσως μοιραία - ελαττωματικό νομισματικό σύστημα, έπειτα περιέπλεξαν αυτά τα προβλήματα αντικαθιστώντας την ανάλυση με την ηθικολογία. Και η λύση στην κρίση, αν υπάρχει, θα πρέπει να έρθει από τους ίδιους.

Ως προς τις ελληνικές αποτυχίες: η Ελλάδα πράγματι έχει μεγάλη διαφθορά και φοροδιαφυγή και η ελληνική κυβέρνηση έχει τη συνήθεια να ζει πέραν των δυνατοτήτων της. Πέρα από αυτό, η ελληνική παραγωγικότητα είναι χαμηλή σε σχέση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα - περίπου 25% χαμηλότερη του μέσου όρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Από την άλλη, πολλά πράγματα που ακούμε για τους Έλληνες δεν είναι αλήθεια. Οι 'Ελληνες δεν είναι τεμπέληδες - αντίθετα, εργάζονται περισσότερες ώρες από οποιονδήποτε άλλον στην Ευρώπη και πολλές περισσότερες ώρες από τους Γερμανούς συγκεκριμένα. Η Ελλάδα επίσης δεν διαθέτει ένα ανεξέλεγκτο κράτος πρόνοιας όπως υποστηρίζουν οι συντηρητικοί: το ποσοστό των κοινωνικών δαπανών ως προς το ΑΕΠ είναι σημαντικά χαμηλότερο στην Ελλάδα από ό, τι, για παράδειγμα, στη Σουηδία ή τη Γερμανία, δύο χώρες που τα έχουν καταφέρει καλά στην κρίση.

Πώς λοιπόν η Ελλάδα βρέθηκε τόσο μπλεγμένη; Εξαιτίας του ευρώ. Πριν από 15 χρόνια η Ελλάδα δεν ήταν κανένας παράδεισος, αλλά δεν βρισκόταν και σε κρίση. Η ανεργία ήταν υψηλή, αλλά όχι καταστροφική και το κράτος λίγο ή πολύ κατάφερνε να βγαίνει στις αγορές, κερδίζοντας αρκετά από τις εξαγωγές, τον τουρισμό, τη ναυτιλία και άλλες πηγές εισοδήματος που πλήρωναν τις εισαγωγές της.

Έπειτα η Ελλάδα εισήλθε στο ευρώ και συνέβη κάτι φοβερό: ο κόσμος άρχισε να πιστεύει ότι ήταν ένα ασφαλές μέρος για επενδύσεις. Ξένα χρήματα συνέρρεαν στην Ελλάδα, η οικονομία άνθισε, ο πληθωρισμός κάλπασε και η Ελλάδα γινόταν διαρκώς λιγότερο ανταγωνιστική. Οι Έλληνες φυσικά σπατάλησαν πολλά αν όχι τα περισσότερα από τα χρήματα αυτά, αλλά το ίδιο έκανε οποιοσδήποτε βρέθηκε στη φούσκα του ευρώ.

Αλλά μετά η φούσκα έσκασε και τα δομικά προβλήματα του συστήματος του ευρώ έγιναν εμφανή. Έχετε αναρωτηθεί γιατί η περιοχή του δολαρίου - γνωστή ως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής - λίγο - πολύ λειτουργεί χωρίς το είδος της σφοδρής κρίσης που τώρα πλήττει την Ευρώπη; Η απάντηση είναι ότι έχουμε μία ισχυρή κεντρική κυβέρνηση και οι ενέργειες αυτής της κυβέρνησης προσφέρουν πραγματικές διασώσεις στις πολιτείες που έχουν ανάγκη.

Έτσι λοιπόν η Ελλάδα, αν και όχι αναμάρτητη, έχει βρει τον μπελά της εξαιτίας της αλαζονείας των ευρωπαίων αξιωματούχων, κυρίως από πλουσιότερες χώρες, οι οποίοι έπεισαν τους εαυτούς τους ότι θα μπορούσαν να κάνουν ένα κοινό νόμισμα να λειτουργήσει χωρίς κοινή κυβέρνηση.

Και αυτοί οι ίδιοι αξιωματούχοι έκαναν την κατάσταση ακόμη χειρότερη επιμένοντας ότι τα προβλήματα του νομίσματος προκλήθηκαν από την ανεύθυνη συμπεριφορά των Νοτιοευρωπαίων και ότι όλα θα διορθώνονταν αν οι άνθρωποι προθυμοποιούνταν να υποφέρουν περισσότερο.

Και έτσι ερχόμαστε στις εκλογές της Κυριακής στην Ελλάδα, που κατέληξαν να μην διευθετούν τίποτε. Ο κυβερνητικός συνασπισμός κατάφερε να παραμείνει στην εξουσία, αν και αυτό δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο. Αλλά οι Έλληνες δεν μπορούν να επιλύσουν την κρίση ούτως ή άλλως.

Ο μόνος τρόπος που το ευρώ ίσως μπορούσε να σωθεί - ίσως - θα ήταν αν οι Γερμανοί και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συνειδητοποιούσαν ότι είναι οι ίδιοι που πρέπει να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους, με το να ξοδέψουν περισσότερα και ναι, με το να δεχθούν υψηλότερο πληθωρισμό. Αν όχι, η Ελλάδα θα μείνει στην Ιστορία ως το θύμα της ύβρεως των άλλων.

πηγή μετάφρασης
πηγή πρωτοτύπου

Read More

#232 Οι ψηφοφόροι του Μάη και του Ιούνη - πριν και μετά

Τον Μάη οι Έλληνες ψηφοφόροι προσήλθαν στις κάλπες με τσαμπουκά, διάθεση για να "πάρουν το αίμα τους πίσω", τροχισμένα δόντια, γαμψά νύχια και γενικώς άγριες διαθέσεις. Τα ψηφοδέλτιά τους φλέγονταν, οι κάλπες πήραν φωτιά, τα ποσοστά των κομμάτων κατακερματίστηκαν και ο γαλαζοπράσινος δικομματισμός κατέρρευσε. Η εικόνα που εμφάνιζαν ήταν αυτή :  

Στις χθεσινές εκλογές, αφού ενημερωθήκαμε τις τελευταίες 40 μέρες από ημεδαπούς και αλλοδαπούς πολιτικούς, ελληνικά και ξένα ΜΜΕ, παπαγάλους και γεράκια, θεούς και δαίμονες, νεράιδες και ξωτικά, τζιν και βαμπίρ, ότι αν βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ τα ΑΤΜ θα στραγγίξουν από €πουλα, οι συντάξεις και οι μισθοί θα γίνουν καπνός (και οι ταμίες του ΙΚΑ θα μάθουν όλα τα ανέκδοτα για Τοτούς), θα ανοίξει η γη να μας καταπιεί, γενικώς ο κόσμος όπως τον ξέρουμε θα πάψει να υπάρχει, ίσως ακόμη και να μας απαγάγουν όλους UFO για να μας κάνουν τα ΕΤs μία ζουμερή κολονοσκόπηση ώστε να κόψουμε τις μαλακίες, οι ίδιοι ψηφοφόροι εμφάνισαν την παρακάτω εικόνα :

Τελικά οι μόνες κερδισμένες βλέπω να είναι, και πάλι, οι φαρμακοβιομηχανίες που παράγουν τα αντικαταθλιπτικά. Δεν κάνουν απλώς χρυσές δουλειές λόγω της κρίσης, πλατινένιες κάνουν. Ξυπνάνε οι CEOs τους κάθε πρωί και κάνουν τάματα στον Χάρε Κρίσα για να κρατήσει τουλάχιστον άλλα 5 χρόνια αυτή η ιστορία : «Ὀσο κρατήσει Χάρε μου, όσο κρατήσει! Να τους ξεζουμίσουμε όσο αντέχουν, μέχρι που να μην έχουν να φάνε. Kαι μόλις αρχίσουν να παραγριεύουν από τα χιλιάδες πτώματα των νεκρών λόγω ασιτίας στους δρόμους τότε βρίσκουμε ως δια μαγείας την λύση : "Και εγένετο ανάπτυξη!"»

Read More

#231 Διαμορφώνεται νέος δικομματισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ;

Τουλάχιστον μία γρήγορη ματιά στα συνδυασμένα exit polls των καναλιών αυτό δείχνει. Σημαντική ενίσχυση των δυο αυτών πρώτων κομμάτων των εκλογών του Μάη, περαιτέρω πτώση των πρασινοφρουρών του Εθνικού μας Ρήτωρα -προφανώς τα νεύρα του δεν τον βοήθησαν εκλογικά- και επιπλέον πτώση όλων των μικρών πλην της Χρυσής Χαραυγής που παραμένει στα ίδια. Ρίξτε μία ματιά και βγάλτε τα συμπεράσματα σας μόνοι σας :
 
Εκλογές Μάη - τελικά αποτελέσματα :

ΝΔ :            18,85%       108 Έδρες    1.192.054  Ψήφοι
ΣΥΡΙΖΑ :     16,78%        52    »          1.061.265     »
ΠΑΣΟΚ :     13,18%        41    »             833.529     »
Καμμένος :  10,60%        33    »             670.596    »
ΚΚΕ :             8,48%        26    »             536.072    »
ΧΑ :                6,97%        21   »              440.894    »
ΔΗΜΑΡ :       6,11%         19   »              386.116    »

Εκλογές Ιούνη - Exit Polls (στιγμιότυπο από video του in.gr) :

Και πάλι 7 κόμματα όπως βλέπετε στην βουλή αλλά οι μικροί έγιναν μικρότεροι και οι μεγάλοι μεγαλύτεροι.
Δεν ξέρω αν επαληθευτούν ή όχι απόψε τα παραπάνω νούμερα, θα δούμε. Απλά συμπεραίνω πρόχειρα ότι ο κόσμος κουράστηκε από τον πολιτικό κατακερματισμό, την αβεβαιότητα και την ακυβερνησία (είναι και καλοκαίρι, συνέχεια θα ψηφίζουμε;) και άρχισε να προσανατολίζεται προς το αγαπημένο του παραδοσιακό πολιτικό δίπολο. Σταθερή αξία, αυτό ξέρουμε αυτό εμπιστευόμαστε. "Μην γίνουμε και Ιταλία των δεκαετιών 80-90!". Το που θα μας οδηγήσει αυτό είναι άγνωστο, terra incognita. Μετά και από αυτό προφανώς ο Μπένι έχει δυο επιλογές : Είτε να κάνει ένα σάλτο μορτάλε μέσα στον κρατήρα της Αίτνας φωνάζοντας παράλληλα "Εγώ είμαι η Ιφιγένεια του ΠΑΣΟΟΟΚ όχι ο Γιώργοοοοοοοος!!" , είτε να ξηλώσει εξολοκλήρου το ΠΑΣΟΚ και να το ξαναράψει από την αρχή, αλλάζοντας ακόμη και το όνομα. Εξολοκλήρου εννοώ ακόμη και τον εαυτό του, γιατί το μεγαλύτερο βαρίδι είναι η αφεντιά του και αυτό το ξέρει άριστα. Πρόεδρε θα το κάνεις;

Read More

#230 Αξίζει να ασχοληθείτε με τους Headhunters; | Ταινιοκριτική

Η Κυριακή της 17ης Ιουνίου πλησιάζει ακάθεκτη και εγώ βρίσκομαι σε δίλημμα για το αν θα γράψω κάποιο μακροσκελές πόνημα για το πώς θα ξημερώσει η επόμενη μέρα ή αν θα γράψω την πρώτη μου ταινιοκριτική σε αυτό το ιστολόγιο. Στην θεά Τύχη δεν βασίζομαι γιατί είμαι γκαντέμης και στάνταρ θα μου σκάσει γράμματα : πολιτική ανάλυση! Για αυτό γυρίζω μόνος μου το παλιό μου μαυρισμένο πεντάδραχμο του 1986 στην "κορώνα" του Αριστοτέλη για να περιγράψω μια ταινία που είδα πρόσφατα, τους "Κεφαλοκυνηγούς".

Η ταινία αυτή έρχεται από την φαινομενικά ήσυχη χώρα των φιόρδ, τη Νορβηγία. Είναι συμπαραγωγός και μία σουηδική εταιρεία αλλά όλοι σχεδόν οι συντελεστές είναι Νορβηγοί και κινηματογραφήθηκε αποκλειστικά στην χώρα αυτή. Διαβάζω στο IMDB ότι πρόκειται για την πιο επιτυχημένη νορβηγική ταινία που γυρίστηκε ποτέ, έχοντας εξασφαλίσει διανομή σε πάνω από 50 χώρες.

Η αμερικάνικη εταιρεία Summit μάλιστα -ναι, αυτή με το σηματάκι με τις βουνοκορφές- εξασφάλισε δικαιώματα χολυγουντιανού μακελέμ... εεε... remake, ήδη πριν την πρεμιέρα της, τον περασμένο Αύγουστο. Παρ' όλα αυτά, αν και κοντεύει χρόνος από τότε, και αν και τον Σεπτέμβρη έκανε και ένα πέρασμα από το κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αθήνας, ακόμη η χώρα μας δεν έχει καν εμφανιστεί στην σχετική λίστα διανομών. Έχω βάσιμες υποψίες ότι δεν πρόκειται να εμφανιστεί ποτέ.

Η ταινία Hodejegerne (για πείτε το ανάποδα αυτό) βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του ποδοσφαιριστή, μουσικού και συγγραφέα -με αυτήν την χρονολογική σειρά- Jo Nesbø.*  Ξεκινάει κάπως αργά και αρχικά, μέχρι να προσαρμοστώ στον ρυθμό της, δυσκολεύτηκα να την παρακολουθήσω. Το ότι από την γλώσσα αυτή δε καταλαβαίνω χριστό και το ότι βρήκα μόνο αγγλικούς υπότιτλους μάλλον συνέβαλλε σε αυτό. Αφού προσαρμόσθηκα με περίμενε μία άρτια παραγωγή, με μια πολύ σφιχτή σκηνοθεσία από τον Morten Tyldum, μοναδικές ερμηνείες και -το κυριότερο- ένα από τα πιο καλογραμμένα σενάρια που έχω απολαύσει ποτέ σε ταινία. Δίχως εμφανείς τρύπες, παράλογες αναληθοφάνειες λόγω αδύναμης πένας, περιττά ταξίδια στον χρόνο και πλοκή που δεν έχει κανένα νόημα αλλά προορίζεται καθαρά για ανθρώπους που παρακολουθούν μόνο "για να διασκεδάσουν" αποχαυνωμένοι, έχοντας κλείσει εντελώς την σκέψη τους.

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να ερμηνεύσει κάποιος τους Κεφαλοκυνηγούς. Από τον "δεν χρειάζεται κανενός είδους ερμηνεία, συμβαίνει μόνο αυτό που βλέπεις" έως το ότι πρόκειται για μία σύγχρονη εκδοχή του "Δαυίδ εναντίον του Γολιάθ", του αδύναμου εναντίον του ισχυρού.
Εδώ δεν θα βρείτε περιττές μανιχαϊστικές μέντολες περί καλού εναντίον κακού. Κανενός οι ρόλοι δεν είναι ξεκάθαροι, δεν υπάρχει κανένα ηθικολογικό ή διδακτικό μήνυμα, οι απόψεις που αρχικά σχηματίζουμε για κάποιον στην πορεία ανατρέπονται... και πιο μετά ανατρέπονται και πάλι. Αυτός που αρχικά η ταινία σε οδηγεί να μισήσεις ή λυπηθείς αργότερα λατρεύεις. Και αντίστροφα. Ολόκληρη σχεδόν η ταινία βασίζεται στην χημεία ανάμεσα στον πρωταγωνιστή Roger Brown (απλά φανταστικός ο Νορβηγός Aksel Hennie) και του άσπονδου φίλου του συμπρωταγωνιστή Clas Greve (ο Nikolaj Coster-Waldau, ο Jamie -Kingslayer- Lanister της σειράς Game of Thrones, που με ουκ ολίγη έκπληξη έμαθα ότι είναι Δανός!).

Το πολυεπίπεδο παιχνίδι που σταδιακά ξετυλίσσεται ανάμεσα τους είναι όλες οι Νορβηγικές Κορώνες : Αγωνία, σασπένς, περιέργεια, ενδιαφέρον, απορίες, ανατροπές, αποκάλυψη... δέος. Οι εσωτερικοί μονόλογοι (σκέψεις) του Brown έχουν κάποιο ενδιαφέρον, η δυσερμήνευτη σχέση του με την "καλλονή" σύζυγό του επίσης. Αλλά ο πραγματικός πρωταγωνιστής εδώ είναι η δράση! Πέραν της χαλαρής εισαγωγής η ταινία δεν σε αφήνει να επαναπαυτείς καθόλου! Καμία κοιλιά προς το κέντρο, καμία βαρεμάρα, συνεχώς καθόμουν στην άκρη της άκρης του καθίσματος! Τα πάντα οδηγούν προς μια κορύφωση που δεν ξέρεις πως θα εξελιχθεί, γιατί ουσιαστικά τίποτα δεν προδίδει ποιος είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής της ταινίας, αυτός "που θα πάρει το κορίτσι".

Δείτε το επίσημο trailer να σας ανοίξει η κινηματογραφική όρεξη. Το trailer υπόσχεται αρκετά. Η ταινία προσφέρει πολύ περισσότερα.
Βαθμολογία (δίχως ίχνος υπερβολής) : 9/10



*Υποθέτω ότι και αυτό θα το δούμε στα ελληνικά εκδοτικά ύδατα σε καμία δεκαετία τουλάχιστον. Εκτός και αν καμία ελληνική εταιρεία διανομής ανακαλύψει αυτή την ταινία - διαμάντι ή αν έχει μεγάλη επιτυχία η επανέκδοση της Summit. Ο Ψυχογιός εξέδωσε την φανταστική τριλογία Millennium του αδικοχαμένου συγγραφέα Stieg Larsson μετά και την αμερικάνικη επανέκδοση του David Fincher Και μάλιστα με το εξώφυλλο της επανέκδοσης, όχι των τριών πρωτότυπων σουηδικών ταινιών! Ομολογουμένως ο Fincher έκανε εξαιρετική δουλειά, αλλά αυτή είναι η εξαίρεση στον κανόνα του Hollywoodιανού κρεατόμυλου.

Read More

#229 H Bar Rafaeli γιομίζει τα ματάκια των Κοριών

Άκουγα για Bar Rafaeli, Bar Rafaeli και δεν είχε τύχει να την δω ποτέ την κορασίδα. Ξέρω ότι ο di Caprio παραδοσιακά κάνει κονέ μόνο με σούπερ ντούπερ καλλονές, αλλά λέω "Μετά την Giselle... το χάος". Τελικά δεν πρόκειται ακριβώς για χάος αλλά για ένα χάρμα φωτογένειας και αρμονίας - αποτέλεσμα όχι τόσο ίσως καλών γονιδίων όσο δικτατορικής δίαιτας, γυμναστικής, επαγγελματικών φωτισμών και μακιγιάζ (και για ότι ξεφύγει photoshop). Απολαύστε την για του λόγου το αληθές. Και αν διαφωνείτε τα σχολιάκια σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο :

Read More

#228 Χειρισμός συσκευών μόνο με την σκέψη. Από την επιστημ. φαντασία στις πρώτες συσκευές

Τα βρωμομπουκετίδια που έπεσαν το πρωί στον Antenna με συγκίνησαν αρκετά. Αρκετά για να κινητοποιηθώ να μεταφράσω στα ελληνικά ένα άρθρο μου στο Infobarrel για όσους από εσάς δεν κατέχετε καλά την αγγλικήν. Πρόκειται για ότι πιο προσεγμένο και μελετημένο έχω γράψει ως τώρα εκεί, προτάθηκε ήδη για τα feature articles (δηλ. να μπει "εξώφυλλο") της 3ης Ιουλίου. Απολαύστε το λοιπόν και πάρτε μία πρόγευση από ένα μέλλον με λιγότερους ως ανύπαρκτους Κανέλλη, Παπαδάκη και Κασσιδιάρη :

Ενίοτε η πραγματικότητα είναι πολύ πιο παράξενη από την φαντασία. Η επιστημονική φαντασία συγκεκριμένα έχει συχνά ρόλο προάγγελου σημανικών επιστημονικών και τεχνολογικών καινοτομιών. Το αν αυτό θεωρείται πρόβλεψη ή αν η επιστ. φαντασία ουσιαστικά εμπνέει τους επιστήμονες να εκπληρώσουν αυτά που οι συγγραφείς έχουν φανταστεί παραμένει αναπάντητο. Κλίνω προς το δεύτερο γιατί δεν πιστεύω στις προβλέψεις. Πρόκειται απλώς για μεταμφιεσμένες προφητείες. Και οι προφητείες κατά κανόνα προκαλούν, προξενούν αντί να προβλέπουν, τα μελλοντικά γεγονότα. Αρκεί μόνο μία λίγο πιο προσεκτική ματιά σε όλα τα κείμενα με προφητείες από την εποχή του "Οιδίπους Τύραννου" του Σοφοκλή για να γίνει κατανοητό αυτό.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του δικτυακού περιοδικού των New York Times, ο μελλοντολόγος και κινηματογραφικός σύμβουλος Peter Schwartz περιγράφει την εμπλοκή του στην ταινία του 2002 Minority Report, του Steven Spielberg : «Στο "Minority Report", o Tom Cruise μπαίνει σε ένα αυτοκίνητο που οδηγεί τον εαυτό του. Σκεφτήκαμε αρχικά να του δώσουμε τη δυνατότητα νευροχειρισμού του αυτοκινήτου, αλλά σκοπίμως συγκρατήσαμε τις προβλέψεις μας για το που θα μπορούσε να φτάσει η βιολογία. Θα παραφόρτωνε την ιστορία. Και να που σήμερα διαθέτουμε πραγματικό νευρολογικό χειρισμό των μηχανών. Πρόκειται για επαναστική τεχνολογία. Σε 50 χρόνια θα μπορείς να οδηγήσεις αυτοκίνητα με το νου σου». Ίσως είναι λίγο συντηρητικός με αυτή την εκτίμησή του, εφόσων ήδη πωλούνται στο εμπόριο συσκευές που χειριζόμαστε με την σκέψη μας. Αν δεν μισούσα τις προβλέψεις θα τολμούσα μία εκτίμηση 20 χρόνων. Ήδη όχι μόνο υπάρχει αυτο-οδηγούμενο αυτοκίνητο από την Google, αλλά μόλις πέρασε επιτυχώς και τις εξετάσεις για να βγάλει... δίπλωμα οδήγησης (με καλύτερα σκορς από κορυφαίους οδηγούς), στην πολιτεία της Νεβάδα - ναι, την πολιτεία του Las Vegas.

Έχει αναφερθεί ότι τα συστήματα ΔΕΥ (Διασύνδεση Εγκεφάλου Υπολογιστή) αναπτύχθηκαν αρχικά για τους πάσχοντες από κάποια σωματική αναπηρία, παραπληγικούς και δη τετραπληγικούς. Η χρηματοδότηση όμως τουλάχιστον των σταδίων έρευνας, εξομοίωσης, σχεδιασμού και πρωτοτύπων προήλθε από την DARPA του αμερικάνικου Πενταγώνου. Στην εικόνα αριστερά περιγράφεται μία παλιότερη πειραματική ιδέα κίνησης και ελέγχου μέσω της σκέψης των χεριών ενός τετραπληγικού. Το Πεντάγωνο υποθέτω ότι έχει ελάχιστο έως μηδαμινό ενδιαφέρον για τους σωματικά ανάπηρους, άρα δεν χρειάζεται να είναι κάποιος λάτρης θεωριών συνομωσίας για να υποθέσει ότι ο απώτερος στόχος τους είναι στρατιωτικές εφαρμογές, ίσως ακόμη και χειρισμός αεροσκαφών. Το αν αυτός ο τρόπος χειρισμού είναι πιο πρακτικός και αποδοτικός από χέρια, πόδια και φωνητικές εντολές είναι υποθέτω επτασφράγιστο μυστικό. Προσβάσιμο μόνο σε λίγους με εξωφρενική εξουσιοδότηση για πρόσβαση σε απόρρητες πληροφορίες.

Το 2010 κυκλοφόρησαν οι πρώτες εμπορικές συσκευές, αρχικά μόνο στις ΗΠΑ. Δυο νεοσύστατες εταιρείες, η Emotiv και η Neurosky, άρχισαν να πωλούν συσκευές για ασύρματο χειρισμό συγκεκριμένων παιχνιδιών και εφαρμογών.
Η πρώτη συσκευή της Emotiv ήταν το Epoc
(εικόνα αριστερά). Το Epoc προοριζόταν για χειρισμό παιχνιδιών μέσω μόνο της σκέψης έναντι χρήσης ποντικιού, πλήκτρων ή joystick. Διέθετε 14 ηλεκτρόδια, 6 από τα οποία βλέπετε στην εικόνα. Το ασύρματο σκέλος του για επικοινωνία με τον υπολογιστή είναι βασισμένο στο Bluetooth. Δεν χρειάζονταν καλώδια παρά μόνο ένα USB στικ στον υπολογιστή.

Η Neurosky εισήχθη στη νεότευχτη αυτή αγορά με το Mindset (εικόνα δεξιά). Ενώ το Epoc είχε 14 αισθητήρες το Mindset περιοριζόταν μόνo σε ένα, που ακουμπούσε πάνω στο μέτωπο. Αποτελούνταν συνολικά από ένα ζευγάρι όχι ιδιαίτερα ογκώδη ακουστικά, τον αισθητήρα και ένα μικρόφωνο. Απλή και έξυπνη σχεδίαση, όλα όσα χρειάζεται κάποιος για παιχνίδια MMORPGs (τύπου World of Warcraft). Στο Epoc χρειαζόταν ένα χωριστό ζεύγος ακουστικών - μικροφώνου. Όσον αφορά το ασύρματο σκέλος το Mindset βασιζόταν επίσης στο Bluetooth.

Και οι δυο εταιρείες ξεκίνησαν χρηματοδοτούμενες με κεφάλαια της DARPA. Αν κλικάρετε τους συνδέσμους τους πιο πάνω θα δείτε ότι του φετινού έτους τα σχέδια είναι ακόμη πιο συμπαγή και κομψά. Επίσης οι δυνατές εφαρμογές τους έχουν επεκταθεί αρκετά, πολύ περισσότερα παιχνίδια υποστηρίζονται και αρκετές εφαρμογές γράφονται με νοητικές εντολές κατά νου. Ακόμη βέβαια δεν έχω ακούσει για προγραμματισμό με νοητικές εντολές, και δεν ξέρω αν θα ήταν εφικτό αυτό. Υποθέτω ότι θα απαιτούνταν πολύ αποτελεσματικά error corrections (υποσυστήματα ελέγχου σφαλμάτων) για τις σκόρπιες, τυχαίες σκέψεις για να γίνει αυτό. Ακόμη περισσότερο για τους χειρισμούς κρίσιμων συσκευών. Φαντάζεστε να οδηγείτε με αυτόν τον τρόπο σε ένα δρόμο υψηλής ταχύτητας, να δείτε κάτι πολύ ζουμερό στον δρόμο αριστερά σας, να σκεφτείτε "Αχ και να την/τον γνώριζα!" και το αυτοκίνητο να κάνει επιτόπου στροφή για να την/τον συναντήσει;

Είναι πραγματικά καταπληκτικό έτσι; Ακόμη δεν έχουμε πετύχει μηχανική μετάφραση -σε καμία περίπτωση, το translate.google.com και το Systran κάνουν μόνο για μεμονωμένες λέξεις και κάποιες φράσεις καρμπόν-, ακόμη δεν είμαστε ούτε καν κοντά σε αναγνώριση ομιλίας (ομιλίας, όχι φωνής), και παρ'όλα αυτά έχουμε ήδη τις πρώτες μορφές νοο-μηχανικών εφαρμογών που μπορούμε να χειριστούμε με την σκέψη και μόνο. Μόλις μία δεκαετία πριν που κυκλοφόρησε το Minority Report αυτό θεωρούνταν αδύνατο, ανήκε στον χώρο της επιστ. φαντασίας. Οι παραπάνω συσκευές, όπως και οι νεότερες που ακολούθησαν αρχικά από αυτές τις δυο εταιρείες και αργότερα και από άλλες, ακόμη είναι για λίγες και συγκεκριμένες εφαρμογές και το κόστος τους δεν είναι χαμηλό. Ότι ακριβώς συνέβη και με όλες τις τεχνολογικές καινοτομίες πριν καθιερωθούν.

Αλλά το πραγματικό επίτευγμα είναι αυτό : για πρώτη φορά κατέστη δυνατός ο έλεγχος των μηχανών, της ύλης, μέσω αποκλειστικά της σκέψης μας. Και όχι μόνο στο εργαστήριο, στον πραγματικό κόσμο. Σκανάρισμα των εγκεφαλικών κυμάτων ή συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου μας, μετάφραση και απόδοση των σχετικών σκέψεων μας ("τι θέλουμε να κάνει ο υπολογιστής") και τέλος αποκωδικοποίηση σε γλώσσα κατανοητή από υπολογιστές και αποστολή των εντολών μας σε αυτούς. Το νοητικό - μηχανικό φράγμα έσπασε. Αυτή είναι η τεχνολογία που κάποια μέρα θα  μας επιτρέψει να καταγράψουμε τα όνειρά μας και να τα αναπαράγουμε στο Youtube (ή... Tritube τότε), όπως και στην φανταστική ταινία του 2001 FF : The Spirits Within Το φράγμα έσπασε. Τώρα η πλημμύρα μάλλον δεν θα αργήσει.

(Εν μέρει εμπνευσμένο από το άρθρο του Technology Review "The Best Computer Interfaces: Past, Present, and Future" )

Read More

#227 "Αρθρογραφώντας" - Νέα ομάδα στο facebook

Προ δυο ημερών δημιούργησα μία νέα ομάδα στο facebook, με τίτλο Αρθρογραφώντας. Παραθέτω την περιγραφή της, όπου εξηγώ τις σκέψεις που με οδήγησαν στην δημιουργία της :

«Έχοντας παρατηρήσει την πληθώρα λογοτεχνικών, συγγραφικών, ποιητικών κτλ ομάδων στο ελληνόφωνο facebook και την παράλληλη έλλειψη ομάδων για "καθαρή" αρθρογραφία, αποφάσισα να δημιουργήσω μία. Έτσι εδώ θα μπορώ να κοινοποιώ τις αρθρο-αναρτήσεις μου κάθε είδους, ελληνόφωνες και αγγλόφωνες, δίχως να σκέφτομαι μην σκάσει pm από τον διαχειριστή της xx ομάδας για την ανεπαρκώς λογοτεχνική ανάρτησή μου. Φίλτατοι αρθρογράφοι, κειμενογράφοι, γνωμικογράφοι και συνιστολόγοι εδώ επιτρέπονται όλα τα κείμενα, ακόμη και λογοτεχνία. Αυτό που μόνο δεν επιτρέπεται είναι να σαβουριάσετε την ομάδα στα σκυλαδοβίντεο, να χαρείτε. Ευχαριστώ και καλές αναρτήσεις.»

Αρχικά προσανατολιζόμουν προς μία πιο προσωπική και πιο στενά συνδεδεμένη με τους Κοριούς ομάδα, όπως και η αντίστοιχη σελίδα του facebook, αυτή που για να την παρακολουθείτε (δηλ. να εμφανίζονται οι νέες αναρτήσεις στην αρχική σελίδα σας) αρκεί ένα Μου Αρέσει/Like στο γκατζετάκι του fb δεξιά. Όμως οι fb-ομάδες δεν πρόκειται απλώς για μία προέκταση των προσωπικών λογαρισμών του fb, όπως οι fb-σελίδες. Οι ομάδες είναι ενεργός, κοινός, αλληλεπιδραστικός χώρος, δίχως στεγανά. Προορίζονται για να συμμετέχουν ενεργά και τα μέλη τους, όχι μόνο με likes αλλά και με δικό τους υλικό. Για αυτό και ο δημιουργός τους είναι απλώς ένας διαχειριστής, σε αντίθεση με τις σελίδες όπου έχει στάτους ιδιοκτήτη.

Συζητώντας για τις ομάδες, εν κατακλείδει, οι φράσεις μας καταλήγουν περισσότερο σε "μας", όχι "μου". Για αυτό και η επιλογή του μη κοριο-στρεφούς τίτλου αυτής της ομάδας. Οι αναρτήσεις των Κοριών είνα απλώς ένα υποσύνολο αυτού που ήδη αναρτάται, όπως μπορείτε να δείτε αν ρίξετε μία ματιά. Πιστεύω ότι χρειαζόταν μία ομάδα προσανατολισμένη πρωτίστως σε άρθρα αντί λογοτεχνικά κείμενα. Είμαι μέλος σε αρκετές λογοτεχνικές ομάδες στο facebook. Οι κοινοποιήσεις των άρθρων μου μοιάζουν -και είναι μάλλον- λίγο εκτός κλίματος, εκτός θέματος, ορφανές. Δυο διαχειριστές των ομάδων αυτών με ενημέρωσαν ευγενικά πως θα προτιμούσαν να κρατηθεί ο χαρακτήρας των ομάδων καθαρά λογοτεχνικός. Έχουν δίκιο ασφαλώς.

Για αυτό όσοι γράφετε οποιουδήποτε είδους κείμενο, άρθρα, αναλύσεις, νέα, γνώμες, σκέψεις κτλ κάντε ένα κλικ εδώ και ρίξτε μία ματιά στην ομάδα Αρθρογραφώντας. Ιδίως οι συν-bloggers πιστεύω ότι θα την βρείτε αρκετά ενδιαφέρουσα και φιλική για φιλοξενία των συνδέσμων των αναρτήσεων σας.

Read More