ข้ามไปเนื้อหา

3เอ็ม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บริษัท 3เอ็ม จำกัด (มหาชน)
3M Company
ชื่อเดิมบริษัทเหมืองแร่และการผลิตมินนิโซตา (1902–2002)
ประเภทมหาชน
การซื้อขาย
ISINUS88579Y1010 Edit this on Wikidata
อุตสาหกรรมหลากหลาย
ก่อตั้ง13 มิถุนายน 1902; 122 ปีก่อน (1902-06-13)[1]
ผู้ก่อตั้ง
  • เจ. แดนลีย์ บัดด์
  • เฮนรี่ เอส. ไบรอัน
  • วิลเลียม เอ. มักกอนาเกิล
  • จอห์น ดวาน
  • เฮอร์มอน ดับเบิลยู. เคเบิล[2]
สำนักงานใหญ่,
สหรัฐอเมริกา
พื้นที่ให้บริการทั่วโลก
บุคลากรหลักไมก์ โรแมน (ประธาน และ CEO)[3]
รายได้ลดลง 34,220 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (2022)[4]
รายได้จากการดำเนินงาน
ลดลง 6,540 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (2022)[4]
รายได้สุทธิ
ลดลง 5,790 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (2022)[4]
สินทรัพย์ลดลง 46,460 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (2022)[4]
ส่วนของผู้ถือหุ้นลดลง 14,720 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (2022)[4]
พนักงาน
ป. 92,000 คน (2022)[4]
เว็บไซต์3m.com

3เอ็ม (อังกฤษ: 3M Company) เดิมชื่อ บริษัทเหมืองแร่และการผลิตมินนิโซตา (Minnesota Mining and Manufacturing Company) เป็นบริษัทข้ามชาติสัญชาติอเมริกันที่ดำเนินงานในด้านอุตสาหกรรม ความปลอดภัยพนักงาน การดูแลสุขภาพ และสินค้าอุปโภคบริโภค[5] มีผลิตภัณฑ์มากกว่า 60,000 รายการภายใต้ตราสินค้าต่าง ๆ [6] เช่น กาว สารกัดกร่อน ลามิเนต ผลิตภัณฑ์กันไฟลามเชิงรับ อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล ฟิล์มติดกระจก ฟิล์มป้องกันสี ผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ ผลิตภัณฑ์ทันตกรรม วัสดุเชื่อมต่อ ฉนวนไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ ผลิตภัณฑ์ดูแลรักษารถยนต์[7] วงจรอิเล็กทรอนิกส์ และฟิล์มกรองแสง[8] สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในเมเปิลวูด ชานเมืองเซนต์พอล รัฐมินนิโซตา[9]

3เอ็ม ทำยอดขายรวมได้ 35,400 ล้านดอลลาร์สหรัฐในปี 2021 และอยู่ในอันดับที่ 102 ในรายชื่อบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกาโดยนิตยสารฟอร์จูน 500 เมื่อพิจารณาจากรายได้ทั้งหมด[10] ในปี 2021 บริษัทมีพนักงานประมาณ 95,000 คนและการดำเนินธุรกิจในกว่า 70 ประเทศทั่วโลก[11] มีบริษัทสาขาต่างประเทศไม่กี่แห่ง เช่น อินเดีย ญี่ปุ่น และแคนาดา [12]

ในเดือนมิถุนายน 2023 3เอ็มได้บรรลุข้อตกลงในการจ่ายเงินมากกว่า 10,000 ล้านเหรียญสหรัฐให้กับระบบประปาสาธารณะของประเทศ เพื่อแก้ไขข้อเรียกร้องเกี่ยวกับการปนเปื้อนในน้ำของบริษัทจากสาร PFAS หรือที่เรียกว่าสารเคมีตลอดกาล[13]

ประวัติ

[แก้]

วันที่ 13 มิถุนายน ค.ศ. 1902 นักธุรกิจ 5 คนได้ร่วมกันก่อตั้งบริษัทเหมืองแร่และการผลิตแห่งมินนิโซตา (Minnesota Mining and Manufacturing Company) ขึ้นที่เมืองทูฮาร์เบอส์ รัฐมินนิโซตา เพื่อดำเนินธุรกิจเหมืองแร่[1][14] โดยมีเป้าหมายคือการขุดแร่คอรันดัม แต่กลับล้มเหลวเพราะแร่ในเหมืองนั้นเป็นแร่อะนอร์โทไซต์ซึ่งไม่มีมูลค่าทางการค้า[14]

ผู้ร่วมก่อตั้งบริษัท จอห์น ดวาน ได้ระดมทุนเพื่อแลกกับหุ้น ต่อมาเอ็ดการ์ โอเบอร์ และลูเซียส ออร์ดเวย์ ได้เข้ามาบริหารบริษัทในปี 1905[14] บริษัทย้ายไปที่เมืองดุลูท และเริ่มวิจัยและผลิตกระดาษทราย[14] วิลเลียม แอล. แม็กไนท์ (William L. McKnight) ซึ่งต่อมากลายเป็นผู้บริหารคนสำคัญ ได้เข้าร่วมบริษัทในปี 1907 และ เอ. จี. บุช (A. G. Bush) เข้าร่วมบริษัทในปี 1909[14] ในที่สุด 3เอ็มก็มีความมั่นคงทางการเงิน และสามารถจ่ายเงินปันผลได้ในปี 1916[14]

ในปี 1910 บริษัทได้ย้ายไปที่เมืองเซนต์พอล และอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 52 ปี จนกระทั่งในปี 1962 บริษัทก็ได้ย้ายไปยังอาคาร 3M Center ในเมืองเมเปิลวูด รัฐมินนิโซตา[15]

จุดเริ่มต้น

[แก้]
อาคารสำนักงานจอห์น ดวาน ซึ่งเป็นสถานที่ที่ก่อตั้ง 3เอ็ม ปัจจุบันกลายเป็นพิพิธภัณฑ์

ในปี 1937 3เอ็มได้เริ่มผลิตกรดเพอร์ฟลูออโรออกตาโนอิก (PFOA) ด้วยกระบวนการฟลูออริเนชันเคมีไฟฟ้า[16]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "3M Birthplace Museum", Lake County Historical Society
  2. "It all started with a rock". 3M Australia. June 11, 2021. สืบค้นเมื่อ March 9, 2022.
  3. "3M appoints Michael Roman as CEO; Inge Thulin will take new position as executive chairman of the board". CNBC. March 5, 2018.
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 "3M Company 2022 Annual Report". SEC.gov. U.S. Securities and Exchange Commission. February 8, 2023.
  5. "3M Company Profile". Vault.com. สืบค้นเมื่อ July 17, 2018.
  6. Chamaria, Neha (October 24, 2018). "Why 3M Company Finds It Hard to Keep Up With Investor Expectations". The Motley Fool. สืบค้นเมื่อ October 10, 2019.
  7. "3M U.S.: Health Care". Solutions.3m.com. สืบค้นเมื่อ March 29, 2012.
  8. "Who We Are – 3M US Company Information". Solutions.3m.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 13, 2008. สืบค้นเมื่อ July 14, 2013.
  9. "3M Center, Maplewood 55144 – Google Maps". Google Maps. สืบค้นเมื่อ July 14, 2013.
  10. "Fortune 500: 3M". Fortune. สืบค้นเมื่อ September 20, 2022.
  11. "3M Company 2021 Annual Report". SEC.gov. U.S. Securities and Exchange Commission. February 9, 2021.
  12. "3M Company and Consolidated Subsidiaries (Parent and Subsidiaries) as of December 31, 2016". U.S. Securities and Exchange Commission.
  13. "3M pays $10.3bn to settle water pollution suit over 'forever chemicals'". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2023-06-22. ISSN 0261-3077.
  14. 14.0 14.1 14.2 14.3 14.4 14.5 "3M". Company Profiles for Students. Gale. 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 18, 2013. สืบค้นเมื่อ October 4, 2012.
  15. "900 Bush Avenue: The House that Research Built: Early Years in Saint Paul". Saint Paul Historical. Historic Saint Paul. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 1, 2017. สืบค้นเมื่อ February 27, 2017.
  16. Prevedouros, Konstaninos; Cousins, Ian T.; Buck, Robert C.; Korzeniowski, Stephen H. (January 2006). "Sources, Fate and Transport of Perfluorocarboxylates". Environmental Science & Technology. 40 (1): 32–44. Bibcode:2006EnST...40...32P. doi:10.1021/es0512475. PMID 16433330.