3เอ็ม
สำนักงานใหญ่ของ3เอ็ม ในเมืองเมเปิลวูด รัฐมินนิโซตา | |
| ชื่อเดิม | บริษัทเหมืองแร่และการผลิตมินนิโซตา (1902–2002) |
|---|---|
| ประเภท | มหาชน |
การซื้อขาย |
|
| ISIN | US88579Y1010 |
| อุตสาหกรรม | หลากหลาย |
| ก่อตั้ง | 13 มิถุนายน 1902[1] |
| ผู้ก่อตั้ง |
|
| สำนักงานใหญ่ | , สหรัฐอเมริกา |
| พื้นที่ให้บริการ | ทั่วโลก |
| บุคลากรหลัก | ไมก์ โรแมน (ประธาน และ CEO)[3] |
| รายได้ | |
รายได้จากการดำเนินงาน | |
รายได้สุทธิ | |
| สินทรัพย์ | |
| ส่วนของผู้ถือหุ้น | |
พนักงาน | ป. 92,000 คน (2022)[4] |
| เว็บไซต์ | 3m |
3เอ็ม (อังกฤษ: 3M Company) เดิมชื่อ บริษัทเหมืองแร่และการผลิตมินนิโซตา (Minnesota Mining and Manufacturing Company) เป็นบริษัทข้ามชาติสัญชาติอเมริกันที่ดำเนินงานในด้านอุตสาหกรรม ความปลอดภัยพนักงาน การดูแลสุขภาพ และสินค้าอุปโภคบริโภค[5] มีผลิตภัณฑ์มากกว่า 60,000 รายการภายใต้ตราสินค้าต่าง ๆ [6] เช่น กาว สารกัดกร่อน ลามิเนต ผลิตภัณฑ์กันไฟลามเชิงรับ อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล ฟิล์มติดกระจก ฟิล์มป้องกันสี ผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ ผลิตภัณฑ์ทันตกรรม วัสดุเชื่อมต่อ ฉนวนไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ ผลิตภัณฑ์ดูแลรักษารถยนต์[7] วงจรอิเล็กทรอนิกส์ และฟิล์มกรองแสง[8] สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในเมเปิลวูด ชานเมืองเซนต์พอล รัฐมินนิโซตา[9]
3เอ็ม ทำยอดขายรวมได้ 35,400 ล้านดอลลาร์สหรัฐในปี 2021 และอยู่ในอันดับที่ 102 ในรายชื่อบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกาโดยนิตยสารฟอร์จูน 500 เมื่อพิจารณาจากรายได้ทั้งหมด[10] ในปี 2021 บริษัทมีพนักงานประมาณ 95,000 คนและการดำเนินธุรกิจในกว่า 70 ประเทศทั่วโลก[11] มีบริษัทสาขาต่างประเทศไม่กี่แห่ง เช่น อินเดีย ญี่ปุ่น และแคนาดา [12]
ในเดือนมิถุนายน 2023 3เอ็มได้บรรลุข้อตกลงในการจ่ายเงินมากกว่า 10,000 ล้านเหรียญสหรัฐให้กับระบบประปาสาธารณะของประเทศ เพื่อแก้ไขข้อเรียกร้องเกี่ยวกับการปนเปื้อนในน้ำของบริษัทจากสาร PFAS หรือที่เรียกว่าสารเคมีตลอดกาล[13]
ประวัติ
[แก้]วันที่ 13 มิถุนายน ค.ศ. 1902 นักธุรกิจ 5 คนได้ร่วมกันก่อตั้งบริษัทเหมืองแร่และการผลิตแห่งมินนิโซตา (Minnesota Mining and Manufacturing Company) ขึ้นที่เมืองทูฮาร์เบอส์ รัฐมินนิโซตา เพื่อดำเนินธุรกิจเหมืองแร่[1][14] โดยมีเป้าหมายคือการขุดแร่คอรันดัม แต่กลับล้มเหลวเพราะแร่ในเหมืองนั้นเป็นแร่อะนอร์โทไซต์ซึ่งไม่มีมูลค่าทางการค้า[14]
ผู้ร่วมก่อตั้งบริษัท จอห์น ดวาน ได้ระดมทุนเพื่อแลกกับหุ้น ต่อมาเอ็ดการ์ โอเบอร์ และลูเซียส ออร์ดเวย์ ได้เข้ามาบริหารบริษัทในปี 1905[14] บริษัทย้ายไปที่เมืองดุลูท และเริ่มวิจัยและผลิตกระดาษทราย[14] วิลเลียม แอล. แม็กไนท์ (William L. McKnight) ซึ่งต่อมากลายเป็นผู้บริหารคนสำคัญ ได้เข้าร่วมบริษัทในปี 1907 และ เอ. จี. บุช (A. G. Bush) เข้าร่วมบริษัทในปี 1909[14] ในที่สุด 3เอ็มก็มีความมั่นคงทางการเงิน และสามารถจ่ายเงินปันผลได้ในปี 1916[14]
ในปี 1910 บริษัทได้ย้ายไปที่เมืองเซนต์พอล และอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 52 ปี จนกระทั่งในปี 1962 บริษัทก็ได้ย้ายไปยังอาคาร 3M Center ในเมืองเมเปิลวูด รัฐมินนิโซตา[15]
จุดเริ่มต้น
[แก้]ในปี 1937 3เอ็มได้เริ่มผลิตกรดเพอร์ฟลูออโรออกตาโนอิก (PFOA) ด้วยกระบวนการฟลูออริเนชันเคมีไฟฟ้า[16]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "3M Birthplace Museum", Lake County Historical Society
- ↑ "It all started with a rock". 3M Australia. June 11, 2021. สืบค้นเมื่อ March 9, 2022.
- ↑ "3M appoints Michael Roman as CEO; Inge Thulin will take new position as executive chairman of the board". CNBC. March 5, 2018.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 "3M Company 2022 Annual Report". SEC.gov. U.S. Securities and Exchange Commission. February 8, 2023.
- ↑ "3M Company Profile". Vault.com. สืบค้นเมื่อ July 17, 2018.
- ↑ Chamaria, Neha (October 24, 2018). "Why 3M Company Finds It Hard to Keep Up With Investor Expectations". The Motley Fool. สืบค้นเมื่อ October 10, 2019.
- ↑ "3M U.S.: Health Care". Solutions.3m.com. สืบค้นเมื่อ March 29, 2012.
- ↑ "Who We Are – 3M US Company Information". Solutions.3m.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 13, 2008. สืบค้นเมื่อ July 14, 2013.
- ↑ "3M Center, Maplewood 55144 – Google Maps". Google Maps. สืบค้นเมื่อ July 14, 2013.
- ↑ "Fortune 500: 3M". Fortune. สืบค้นเมื่อ September 20, 2022.
- ↑ "3M Company 2021 Annual Report". SEC.gov. U.S. Securities and Exchange Commission. February 9, 2021.
- ↑ "3M Company and Consolidated Subsidiaries (Parent and Subsidiaries) as of December 31, 2016". U.S. Securities and Exchange Commission.
- ↑ "3M pays $10.3bn to settle water pollution suit over 'forever chemicals'". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2023-06-22. ISSN 0261-3077.
- ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 14.4 14.5 "3M". Company Profiles for Students. Gale. 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 18, 2013. สืบค้นเมื่อ October 4, 2012.
- ↑ "900 Bush Avenue: The House that Research Built: Early Years in Saint Paul". Saint Paul Historical. Historic Saint Paul. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 1, 2017. สืบค้นเมื่อ February 27, 2017.
- ↑ Prevedouros, Konstaninos; Cousins, Ian T.; Buck, Robert C.; Korzeniowski, Stephen H. (January 2006). "Sources, Fate and Transport of Perfluorocarboxylates". Environmental Science & Technology. 40 (1): 32–44. Bibcode:2006EnST...40...32P. doi:10.1021/es0512475. PMID 16433330.