داستان با حمله ي راهزنان عثماني به يك كشتي ايتاليايي و به اسارت گرفتنشون شروع ميشه. راوي داستان كه نقش اول ماجرا رو هم داره جوان دانشمنديه كه همراه ساداستان با حمله ي راهزنان عثماني به يك كشتي ايتاليايي و به اسارت گرفتنشون شروع ميشه. راوي داستان كه نقش اول ماجرا رو هم داره جوان دانشمنديه كه همراه ساير مسافرين و خدمه اسير شده اما به واسطه ي تسلطش بر بسياري از علوم، از مرگ نجات پيدا مي كنه اما به بردگي گرفته ميشه. باقي ماجرا روابط بين برده و ارباب ترك تشنه ي يادگيري رو نشون ميده كه برده رو موظف به تدريس هر انچه كه از علوم بلده ميكنه ، چرا كه آرزوهاي بلندي براي ورود به قصر سلطان و كاره اي در دربار شدن داره. ارباب از ديد برده شخصيتي توصيف ميشه كه اعتماد به نفس كافي نداره ، حتي دانش كافي هم نداره ولي سعي داره تا هر انچه كه از برده ياد گرفته رو به نام خودش ثبت كنه و از لحاظ مقام خودش رو به جايگاه بالاتري برسونه وحسودانه و خصمانه ، در هيچ فرصتي قدردان زحمات و علم برده نيست.
روند پيش روي داستان فوق العاده خسته كننده است. داستان خيلي خيلي ساده و بچه گانه شده و هيچ عمقي نداره. از نظر من اين كتاب اصلا به يك داستان يا ماجرا يا رمان شبيه نيست بلكه بيشتر شبيه طرح اوليه از كتابيه كه قراره در اينده نوشته بشه. نثر داستان بد و توصيفاتش افتضاح بود. هيچ علاقه و هيجاني نسبت به سرنوشت برده يا ارباب در من ايجاد نكرد .دو شخصيت اول داستان، برده و ارباب اصلا پرداخت معقول و موجههي ندارند و حتي كاراكتر ارباب به اين دليل كه تنها از منظر برده روايت ميشه وضعيت اسفناك تري داره. باقي كاراكترهاي داستان هم در حد شخصيت هاي كارتوني پوچ و يك بعدي و كارنشده باقي موندند.
با وجودي كه كتاب حجم كمي در حد 160 صفحه داشت ولي باز بعد از گذشت ماه ها از شروع، تنها تا صفحه 100 تونستم تحملش كنم و خوندنش همزمان حس هدر دادن وقت رو در من زنده مي كرد رفتن سراغ پاموك باز هم مايوسم كرد و اين سوال رو در ذهنم پررنگ تر كرد كه نقطه قوت آثار پاموك برنده ي نوبل ادبيات كجاست؟...more
دوست داشتنی تر از حدی بود که انتظار داشتم وقتی درس گفتارهای شامل تجربیات و نظرات شخصی نویسنده ای مثل اورهان پاموک در هر دو زمینه ی "نویسندگی" و بیشتر دوست داشتنی تر از حدی بود که انتظار داشتم وقتی درس گفتارهای شامل تجربیات و نظرات شخصی نویسنده ای مثل اورهان پاموک در هر دو زمینه ی "نویسندگی" و بیشتر " رمان خوانی" در قالب یه کتاب یک جا جمع شن، حاصل شیرین خواهد بود
شش درس گفتار ارائه شده در این کتاب به موضوعات جالبی می پردازند و پروسه ای که در ذهن و ناخودآگاه خواننده طی رمان خواندن شکل می گیره رو به نوعی برجسته تر و متفاوت گونه عیان می کنند
چرا رمان می خوانیم و آیا نوشتن رمان و خواندنش اصلا فایده ای هم داره؟ وقتی رمان می خونیم دنبال چه هستیم و در درونمون چه ها اتفاق میفته..."رمان و موزه" و "کلمات، اشیا و تصاویر" هم از درس گفتارهایی بودند که بی اندازه دوستشون داشتم
بدون شک بعد از خوندن این کتاب، رمان خوانی برای من طعم "متفاوتی" خواهد داشت. احساس میکنم پاموک به ذهنم و نگاهم نسبت به این مسئله نظم بخشیده و به یقین دوباره در آینده با لذتی وافر سراغ این کتاب خواهم رفت تا تجربیات و ایده های شیرین پاموک رو با خودم مرور و یادآوری کنم...more