Wim Oosterlinck's Reviews > Oorlog en oorlog

Boekhandelaar Steven Van Ammel noemde zijn naam in mijn podcast 'drie boeken' (aflevering 207). Hij tipte hem als mogelijke Nobelprijswinnaar. Ik had zijn naam nog nooit gehoord. Op reis in Frankrijk heb ik mij getrakteerd op een boek van de Hongaarse schrijver László Krasznahorkai. Ik koos het enige boek dat van hem in de bibliotheek lag: Oorlog en oorlog.

Het verhaal gaat over Korin, een man die werkt als archivaris en een document vindt waarmee hij naar New York trekt, om daar zijn levensmissie te voltooien. In het manuscript duiken vier figuren op, tijdens verschillende momenten in de geschiedenis. We horen wat er in het manuscript staat en wat Korin ermee van plan is.

Wat de schrijver doet met taal in dit boek, is ongelooflijk: Korin spreekt geen Engels en moet zich in New York redden met zijn notitieboekje en enkele woordjes die hij kent. Alles wat in het boek staat, wordt door iemand verteld tegen iemand anders. We krijgen nooit iets rechtstreeks te horen van een alwetende verteller. Niks.

Korin vertelt zijn verhaal ook steeds tegen mensen die compleet niet geïnteresseerd zijn in wat hij te vertellen heeft. Toch blijft hij oneindig doorgaan, en elk detail van zijn tocht vertellen. Bovendien - schrijft de schrijver - weigert de taal soms dienst. In het manuscript van Korin, maar ook in de roman die we aan het lezen zijn.

De tekst in de roman speelt met de tekst van Korins manuscript; het manuscript gaat soms met de roman aan de haal. Terwijl Korin zijn manuscript probeert te begrijpen, proberen wij het boek te begrijpen. En oja, ik zou het nog bijna vergeten te zegggen: elk hoofdstuk in dit boek bestaat uit één zin, vaak vele bladzijden lang. Slik. Patat.

Emotioneel ging ik helemaal mee met de vier delen: zoekend in het eerste deel, meegesleept worden in het tweede, verward in het derde, verbluft in het vierde.

Zoals je wel voelt, is dit boek absoluut niet evident om te lezen. Het is een klus, het is werken, het is een investering. De vorm van dit boek is uitzinnig, de inhoud doet het stormen in je hoofd.

Een ontroerende hoofdfiguur, een epische tocht, een ingenieus taalspel, een bespiegeling op mens, oorlog, vrede en god, een onvergetelijk boek. Oorlog en oorlog is niets minder dan een gigantisch kunstwerk. Bedankt Steven Van Ammel voor de wonderbaarlijke tip.