Dimitris Psachos Springer's Reviews > War & War

Βαδίζοντας σε πλουραλιστικότερες τομές από την κλασική ερμηνεία "δυτικής εκμετάλλευσης των μοντέρνων κοινωνιών", το ελεγειακό part-έπος part-ανατομία του Κρασναχορκάι διυλίζει τις προστριβές ενός συσσωρευμένου ψυχισμού ωσάν απελπισία, απορρέοντας μπασταρδεμένη και τόσο προφητική εκδοχή μετα-9/11 παθογένειας της παγκοσμιοποίησης. Θυμίζοντας τους ψυχικούς ελιγμούς ενός Μισίμα, όμως σκαρφαλώνοντας σε εμμονικούς συνειρμούς όπως ένα Γουλφ-ικό Ορλάντο, ο χρόνος συνυπάρχει με το τσι, το ό,τι κατευθύνει τη ζωική αναγκαιότητα για εκβάθυνση ιδεών, διαφωτιστικών προ(σδι)ορισμών.
Οι 4 "καβαλάρηδες"-διαμεσολαβητές του κατά Κορίμ αποκαλυπτικού χειρόγραφου γνωρίζουν το μάταιο απέναντι σε κατάλυση εξουσιών στον ιστορικό ρου. Διαπερνάμε, τουτέστιν, οχλαγωγία μυθοπλαστικών, γλωσσολογικών, ακατάπαυστα μετασχηματιζόμενων πληροφοριών (μέχρι και γεωγραφικές παρομοιώσεις για την real-time βαναυσότητα εκτός χειρόγραφου), ταυτόσημη αναφορά στην πραγματιστική ματαιότητα των Κορίμ, όπου θα επιχειρήσουν επούλωση σε υπαρξιακές δυσλειτουργίες.