Gaan na inhoud

P-blok

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Groep 13 14 15 16 17 18
Periode
2 5
B
6
C
7
N
8
O
9
F
10
Ne
3 13
Al
14
Si
15
P
16
S
17
Cl
18
Ar
4 31
Ga
32
Ge
33
As
34
Se
35
Br
36
Kr
5 49
In
50
Sn
51
Sb
52
Te
53
I
54
Xe
6 81
Tl
82
Pb
83
Bi
84
Po
85
At
86
Rn
7 113
Nh
114
Fl
115
Mc
116
Lv
117
Ts
118
Og

Die p-blok is 'n deel van die periodieke tabel. Saam met die s-blok vorm dit die hoofgroepelemente. In hierdie blok raak die p-orbitale gevul en in die laaste kolom is die atoom se skil vol. Hierdie element word die edelgasse genoem. Van die elemente van die 7de periode se eienskappe is min bekend.

Die blok bestaan uit die groepe 13 tot met 18 van die tabel. Die hoogste oksidasietoestand (of die getal valenselektrone) van die element kan gewoonlik gevind word deur 10 van die groepsnommer af te trek. Binne hierdie blok neem die elektronegatiwiteit in die diagonale rigting van tallium (links onder) na fluoor (regs bo) sterk toe. In die hoek regs bo is die elemente nie-metale, in die hoek links onder is dit metale.

In die periodes n= 4, 5, 6, en 7 bevat die atoom se elektronewolk 'n volle (n-1)d10-subskil waarvan die energie laag genoeg is om as kernelektrone beskou te kan word. Die periodes n=6 en 7 het 'n volle (n-2)f14-subskil wat ook geen rol in die chemiese eienskappe speel nie.