Gaan na inhoud

Toekoms

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die toekoms is die tyd na die verlede en die hede. Die aankoms daarvan word as onvermydelik beskou as gevolg van die bestaan van tyd en die wette van fisika. As gevolg van die oënskynlike aard van realiteit en die onvermydelikheid van die toekoms, kan alles wat tans bestaan en sal bestaan, as óf permanent gekategoriseer word, wat beteken dat dit vir ewig sal bestaan, óf tydelik, wat beteken dat dit sal eindig.[1] In die Westerse siening, wat 'n lineêre konsepsie van tyd gebruik, is die toekoms die gedeelte van die geprojekteerde tydlyn wat na verwagting sal plaasvind.[2]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Encyclopædia of religion and ethics. Edinburgh: T. & T. Clark. pp. 335–337.
  2. Moore, C.-L. & Yamamoto, K. (1988). Beyond words: movement observation and analysis. New York: Gordon and Breach. p. 57. (cf., The representation of time as a linear, unidirectional progression is a distinctly Occidental point of view.)