Vlag van die Filippyne

Vlag van die Filippyne

Vlag van die Filippyne
Gebruik	Nasionale vlag en vaandel
Verhouding	1:2
Goedgekeur	19 Mei 1898
Ontwerp	’n Wit driehoek aan die vlagpaalkant met ’n goue sterre in elke hoek en ’n goue son in die middel, twee ewe hoë bane in blou bo en rooi onder op die wapperkant.
Wisselvormvlag van die Filippyne
Gebruik	Staatsvlag en Vlootvaandel
Verhouding	1:2
Ontwerp	’n Wit driehoek aan die vlagpaalkant met ’n goue sterre in elke hoek en ’n goue son in die middel, twee ewe hoë bane in rooi bo en blou onder op die wapperkant.

Die nasionale vlag van die Filippyne (Filippyns: Pambansang Watawat ng Pilipinas) is op 19 Mei 1898 amptelik in gebruik geneem. Die vlag vertoon ’n wit driehoek aan die vlagpaalkant met ’n goue sterre in elke hoek en ’n goue son in die middel en twee ewe hoë bane in blou bo en rooi onder op die wapperkant.

Die goue son in die middel van die driehoek het agt primêre strale, elkeen verteenwoordig ’n Filippynse provinsie. Die drie goue vyfpuntige sterre in elke hoek verteenwoordig een van die eilandnasie se drie hoofeilandgroepe — Luzon, Visayas en Mindanao, die sentrale ster het oorspronklik na Panay verwys. Volgens ’n ander interpretasie het een van die drie sterre net die eiland Panay verteenwoordig en nie die hele Visayas nie.

’n Unieke kenmerk van hierdie vlag is sy vermoë om ’n oorlogstoestand aan te dui as dit met die rooi baan bo-op vertoon word, wat effektief behaal word deur die vlag onderstebo te draai. Wanneer die vlag in oorlogstye vertikaal gebruik word, is die rooi baan links, soos gesien deur die waarnemer. In vredestyd kan die blou veld egter bo of links gesien word.

Ontwerp

Simboliek

Die amptelike agtstralige son (3.75°-spasiëring)

’n Verkeerdelik gebruikte agtstralige son (5°-spasiëring)

Die vlag van die Filippyne is reghoekig met ’n gelykhoekige driehoek wat gelykheid en broederskap voorstel; ’n horisontale blou baan wat vrede, waarheid en geregtigheid voorstel; en ’n horisontale rooi baan wat patriotisme en dapperheid voorstel. In die middel van die wit driehoek is ’n goue son met agt strale wat eenheid, vryheid, volksdemokrasie en soewereiniteit voorstel. Elke straal stel een van die eerste agt provinsies voor wat die Filippynse Rewolusie in 1896 teen Spanje begin het. Ambrosio Rianzares Bautista wat die Filippynse Onafhanklikheidsverklaring geskryf het en wat dit per geleentheid van die proklamasie op 12 Junie 1898 gelees het, het die agt provinsies as Manila, Cavite, Bulacal, Pampanga, Nueva Ecija, Tarlac, Laguna en Batangas geïdentifiseer. Die drie vyfpuntige sterre stel die drie vernaamste eilande waar die revolusie begin het, voor, nl. Luzon, Panay en Mindanao, soos genoem in die Onafhanklikheidsverklaring van 1898.

Die simboliek wat in die Onafhanklikheidsverklaring van 1898 toegeken is verskil van die huidige amptelike verduideliking. Volgens die dokument stel die wit driehoek die embleem van die Katipunan, die geheime vereniging wat Spaanse oorheersing teengestaan het, voor. In die dokument staan dat die vlag se kleure die vlag van die Verenigde State herdenk as ’n uiting van dank vir Amerikaanse beskerming teen die Spanjaarde gedurende die Filippynse Rewolusie. Daar staan ook dat een van die drie sterre die eiland Panay voorstel, eerder as die hele Visayas. Die proklamasie verklaar ook dat die son die reuse treë voorstel wat deur die seuns van die land gemaak is op die pad van vooruitgang en beskawing. Voorts word Bataan in die plek van Tarlac genoem as een van die agt provinsies wat deur die son se strale voorgestel word.

Ontwerp

Die vlag het ’n hoogte-breedteverhouding van 1:2. Die lengte van alle sye van die driehoek is gelyk aan die hoogte van die vlag. Elke ster is só georiënteer dat een van die vyf punte na die hoekpunt waarin dit lê, kyk. Die hoek van die gaping tussen twee aangrensende strale van die son is so groot soos die hoek van een straalgroepering (dus 22,5º) en die groot straal is dubbel die dikte van ’n klein straal. Die goue son is nie presies in die middel van die driehoek nie.

Konstruksietekening

Kleure

Die skakering van blou wat oor tyd in die vlag gebruik is verskil waarvan azul oscuro die eerste was. Die presiese aard van die skakering is onseker maar ’n waarskynlike kandidaat is die blou van die vlag van Kuba wat volgens een teorie ’n inspirasie vir die Filippynse vlag was. Spesifikasies vir die vlag se kleure met skakerings wat dieselfde as die Amerikaanse vlag is, is in 1955 deur die Nasionale Geskiedkundige Instituut aangeneem. In 1985 het president Ferdinand Marcos beveel dat die kleure na die oorspronklike ligblou en rooi van die Kubaanse vlag herstel moes word maar dit is in 1986 onmiddellik herroep na die EDSA-rewolusie waardeur Marcos uit die stoel gelig is. Vir die onafhanklikheidseeufeesviering in 1998 is die Vlag- en Heraldiese Kode van die Filippyne (Republiekwet 8491) deurgevoer met koningsblou as die amptelike skakering.

Die vlag se kleure word in die Republiekwet 8491 vasgestel in terme van hul kabelnommer in die stelsel wat deur die Kleurvereniging van die Verenigde State ontwikkel is. Die amptelike kleure en hul benaderings in ander kleurruimtes word hieronder weergegee:

Kleurskema	Blou		Rooi		Wit		Geel
Kabelno.		80173		80108		80001		80068
Pantone		286		186				116
RGB-kleursisteem		0-56-168		206-17-38		255-255-255		252-209-22
CMYK		C100-M60-Y0-K5		C0-M90-Y65-K10		C0-M0-Y0-K0		C0-M18-Y85-K0
Heksadesimaal		0038A8		CE1126		FFFFFF		FCD116

Gebruik as oorlogsvaandel

Die Filippyne het nie ’n afsonderlike oorlogsvlag nie; die nasionale vlag word vir daardie doel aangewend. Om ’n staat van oorlog aan te dui word die rooi baan bo gehang. Hierdie oriëntasie van die vlag is gebruik gedurende die Filippyns-Amerikaanse Oorlog van 1899 tot 1901, die Tweede Wêreldoorlog deur die Filippynse Gemenebes van 1941 tot 1945 en deur die Japannees-geborgde Filippynse Republiek toe oorlog teen Brittanje en die Verenigde State verklaar is in 1944, die Filippynse staatsgreeppogings gedurende president Corazon Aquino se bewind en EDSA III. Die enigste keer wat dit nie omgekeer was in ’n staat van oorlog nie, was gedurende die Slag van Alapan in 1898, 15 dae nadat die vlag in Kawit, Cavite ontvou is.

Geskiedenis

Geskiedkundige vlae van die Filippynse Rewolusie

Sedert die 1960’s is dit algemene praktyk om die ontwikkeling van die Filippynse vlag na te spoor op die verskeie oorlogstandaarde van die indiwiduele leiers van die Katipunan, ’n pseudo-vrymesselaars rewolusionêre beweging wat Spaanse oorheersing in die Filippynse teëgestaan het en die Filippynse Rewolusie gelei het. Hoewel sommige simbole ooreengestem het met die Katipunan-vlae wat in die rewolusie aanvaar is, kan nie met sekerheid gesê word dat hierdie oorlogstandaarde as voorgangers van die huidige Filippynse vlag beskou kan word nie.

• 
  Die eerste vlag van die Katipunan.
• 
  Vlag van die Magdalo Katipunan-faksie van Cavite.
• 
  Vlag van die Magdiwang Katipunan-faksie van Cavite.
• 
  Vlag wat in 1897 deur die Katipunan aanvaar is
• 
  Amptelike vlag van die Eerste Filippynse Republiek.
• 
  Amptelike vlag van die Republiek Negros.

Die eerste vlag van die Katipunan was ’n rooi reghoekige vlag met ’n horisontale belyning van drie wit K’s (’n afkorting van die Katipunan se volle naam, Kataas-taasang Kagalang-galangang Katipunan ng mga Anak ng Bayan – Opperste en Agbare Genootskap van die Seuns van die Nasie). Die vlag se rooi baan het bloed voorgestel omdat lede van die Katipunan hul lidmaatskap in hul eie bloed moes onderteken.

Die verskeie leiers van die Katipunan, soos Andrés Bonifacio, Mariano Llanera en Pío del Pilar, het ook individuele oorlogstandaarde gehad. Die organisasie is in Cavite-provinsie deur twee faksies verteenwoordig: die Magdiwang-faksie en die Magdolo-faksie, elk met ’n eie vlag. Albei het ’n wit son gebruik. In plaas van die letter K het die vlae die simbool vir die lettergreep ka in die pre-Spaanse baybayin-skryfstelsel gedra.

Die Katipunan het in 1897 ’n nuwe vlag aanvaar tydens ’n vergadering in Naic, Cavite. Hierdie nuwe vlag was rooi en het ’n wit son met ’n gesig bevat. Die agt strale van die son het die agt provinsies voorgestel wat deur Spanje onder krygswet geplaas is.

Huidige vlag

Kolwyntjievlag in 2012

Vlag van die Filippyne by die Filippynse Internasionale Konvensiesentrum

Die vroeë ontwerp van die huidige Filippynse vlag is deur president Emilio Aguinaldo gekonseptualiseer gedurende sy ballingskap in 1897 in Hongkong. Die eerste vlag is deur Marcela Marino de Agoncillo en haar dogter Lorenzo gemaak met die hulp van Delfina Herbosa de Matividad (’n nig van die Propagandista José Rizal). Dit is op 28 Mei 1898 tydens ’n veldslag vir die eerste keer vertoon.

Die vlag is amptelik ontvou gedurende die onafhanklikheidsverklaring op 12 Junie 1898 in Kawit, Cavite. ’n Berig in die Manila Times deur Augusto de Viana, hoofgeskiedenisnavorser aan die Nasionale Geskiedkundige Instituut, praat van beweringe in geskiedenishandboeke en herdenkingsrituele dat die vlag vir die eerste keer in Alapan, Imus, Cavite op 28 Mei 1898 gehys is en hy haal die Presidensiële Proklamasie No. 374 van 6 Maart 1965 deur oud-president Diosdado Macapagal aan. Die berig beweer voorts dat historiese rekords daarop dui dat die eerste vertoon van die Filippynse vlag plaasgevind het in Cavitestad toe general Aguinaldo dit gedurende die eerste veldslag van die Filippynse Revolusie vertoon het.

Die vlag se oorspronklike simboliek is vervat in die teks van die onafhanklikheidsverklaring wat verwys na ’n meegaande tekening (daar is egter geen rekord van so ’n tekening nie). Die oorspronklike ontwerp van die vlag het ’n mitiese son met ’n gesig bevat, ’n simbool wat algemeen voorkom in voormalige Spaanse kolonies. Die spesifieke skakering van blou van die oorspronklike vlag is ’n bron van kontroversie. Gebaseer op oorvertelling en die paar oorblywende vlae van die era, argumenteer historici dat die kleure van die oorspronklike vlag dieselfde blou en rooi was as wat op die vlag van Kuba gevind word.

Die vlag van Kuba het die ontwerp van die Filippynse vlag beïnvloed net soos Kuba se revolusie teen Spanje tot ’n mate die Filippynse revolusie beïnvloed het.

Vyandighede tussen die Filippynse en die Verenigde State het in 1899 uitgebreek. Die vlag is die eerste keer met die rooi baan bo, op 4 Februarie 1899 vertoon om ’n oorlogsituasie aan te dui. Aguinaldo is twee jaar later deur die Amerikaners gevang en het trou gesweer aan die Verenigde State.

Met die nederlaag van die Filippynse Republiek, is die Filippyne onder Amerikaanse koloniale regering geplaas en die vertoon van die Filippynse vlag is onwettig verklaar volgens die Oproerwet van 1907. Hierdie wet is op 24 Oktober 1919 teruggetrek. Met die vertoon van die Filippynse vlag weer gewettig was die materiaal wat beskikbaar was hoofsaaklik die rooi en blou van die vlag van die Verenigde State, daarom het die vlag van 1919 en verder die “Nasionale Vlagblou”-kleur gebruik. Op 26 Maart 1920 het die Filippynse Wetgewer Wetno. 2928 deurgevoer wat die Filippynse vlag wetlik aanvaar het as die amptelike vlag van die Filippynse Eilande. Tot op die vooraand van die Tweede Wêreldoorlog is Vlagdag jaarliks op 30 Oktober, die dag waarop die verbod opgehef is, gevier.

Die Filippynse Gemenebes is in 1935 ingehuldig. Op 25 Maart 1936 het president Manuel L. Quezón die Uitvoerende Bevel No. 23 uitgevaardig wat ’n tegniese beskrywing en spesifikasies vir die vlag gebied het. Onder die bepalinge was die definisie van die driehoek aan die vlagpaalkant as ’n gelyksydige driehoek, die hoogte-breedte-verhouding is vasgelê as 1:2 en die presiese hoeke van die sterre, die geometriese en estetiese ontwerp van die son en die formele verwydering van die mitiese gesig van die son. Die skakerings van die kleure is egter nie gespesifiseer nie. Hierdie spesifikasies is tot op hede onveranderd. In 1941 is Vlagdag na 12 Junie geskuif om die Filippynse onafhanklikheidsverklaring van 1898 te gedenk.

Met die Japannese inval en besetting vroeg in Desember 1941 is die vlag weer verbied, en is eers weer gehys met die oprigting van die Japannees-geborgde Tweede Republiek van die Filippyne. In seremonies wat in Oktober 1943 gehou is, het Emilio Aguinaldo die vlag met die oorspronklike Kubaanse kleure gebruik. Die vlag is aanvanklik vertoon met die blou baan bo, totdat president José P. Laurel ’n oorlogsituasie afgekondig in 1944. Die regering van die gemenebes wat in Washington in ballingskap was, het volgehou om die vlag met die Amerikaanse kleure te gebruik, en het die rooi baan bo gehou sedert die aanvanklike Japannese inval. Met die gesamentlike magte van die Filippynse en Amerikaanse soldate en die bevryding van die Filippyne in 1944 tot 1945 is die vlag met die Amerikaanse kleure herstel en dit was hierdie vlag wat gehys is toe die Filippyne op 4 Julie 1946 onafhanklikheid van die Verenigde State verkry het.

Chronologie

Vlag	Datum	Gebruik	Beskrywing
Spaans-Oos-Indië (1535–1898)
	1535–1730	Vlag wat gebruik is toe die Filippynse Eilande deel van Nieu-Spanje was.	Die Boergondiese Kruis: ’n rooi skuinskruis wat twee gesnoeide takke voorstel, op ’n wit baan.
	1730–1761	Gebruik gedurende die Spaans-Oos-Indiese tydperk.	Vlag van Spanje onder Koning Filips V.
	1761–1785	Gebruik gedurende die Spaans-Oos-Indiese tydperk.	Vlag van Spanje onder Koning Karel III, kleinseun van Filips V
	1762–1764	Vlag gedurende die Britse besetting van die Filippyne soos gebruik in geokkupeerde Manila en Cavite	Die vlag van die Britse Oos-Indiese Kompanjie voor 1810: ’n vlag met rooi en wit bane met die Koninkryk van Groot-Brittanje se Unievlag in die skildhoek. Die Unievlag bevat ’n rooi kruis op ’n wit agtergrond, bekend as ’n Sint Joriskruis, gesuperponeer op ’n wit skuinskruis op ’n blou agtergrond, bekend as ’n Sint Andrieskruis. Dit staan ook bekend as die “Koning se Kleure.”
	1785–1873	Gebruik gedurende die Spaans-Oos-Indiese tydperk.	Drie horisontale bane in rooi, geel en rooi met die geel baan soos hoog soos twee rooi bane. ’n Skild in in die eerste derde van die geel baan. Die skild is gekroon en vertikaal verdeel met die linkerkant rooi met ’n toring wat Castille voorstel en die regterkant wit met ’n leeu wat León voorstel.
	1873–1874	Gebruik deur Spaans-Oos-Indië onder die Eerste Spaanse Republiek.	Drie horisontale bane: rooi, geel en rooi met die geel baal so hoog soos twee rooi bane. ’n Skild is in die eerste derde van die geel baan. Die kroon is van die skild verwyder.
	1874–1898	Gebruik deur Spaans-Oos-Indië na die herinstelling van die Spaanse Koninkryk.	Die vlag van die Spaanse Koninkryk soos gebruik voor die Eerste Spaanse Republiek geproklameer is.
Filippynse Revolusie – Eerste Filippynse Republiek
	1897–1898	Eerste amptelike vlag van die Filippynse Republiek en gebruik gedurende die Filippynse Rewolusie	Die vlag is in Naic, Cavite geskep en vir die eerste keer in 1897 vertoon. Dit bevat ’n wit son met agt strale en ’n mitiese gesig op ’n rooi agtergrond.
	1898–1901	Die Drie Sterre en ’n Son is ontwerp wat deur President Emilio Aguinaldo bedink is. Die presiese skakering van blou is onseker; drie variante is deur gevolglike regerings gebruik.	Die vlag is deur Doña Marcela Marino de Agoncillo, Lorenza Agoncillo en Delfina Herbosa de Natividad in Hongkong gemaak en vir die eerste keer op 28 Mei 1898 op die slagveld vertoon. Dit is op 12 Junie 1898 formeel ontvou deur President Aguinaldo gedurende die Filippynse Onafhanklikheidsverklaring. Dit bevat ’n mitiese son (met ’n gesig) soortgelyk aan talle Spaanse kolonies; die driehoek van Messelary; die agt strale stel die provinsies voor was aanvanklik in opstand gekom het en deur die Spaanse onder krygswet geplaas is aan die begin van die revolusie in 1896. Die vlag is aanvanklik ontvou met die blou baan bo maar is vertoon met die rooi baan bo na die uitbreek van die Filippyns-Amerikaanse Oorlog in 1899.
Amerikaanse en Gemenebestydperk (1898–1946)
	1898–1908	Gebruik terwyl onder direkte administrasie van die Verenigde State van Amerika.	Dertien horisontale bane in rooi en wit afwisselend wat die oorspronklike Dertien Kolonies voorstel; in die skildhoek, wit sterre op ’n blou agtergrond, die aantal sterre het toegeneem soos die Amerikaanse grondgebied uitgebrei is.
	1908–1912	Variant nadat Oklahoma ’n deelstaat geword het.
	1912–1919	Variant nadat Arizona en Nieu-Meksiko deelstate geword het.
	1919–1936	Vanaf 1919 is twee vlae in die Filippyne vertoon, die Amerikaanse vlag en die vlag wat deur Emilio Aguinaldo ontwerp is, wat die nasionale vlag van die Filippyne geword het.	Die Amerikaanse vlag het onveranderd gebly sedert 1919. Vir die Filippynse vlag het die ontwerp gebly maar die skakerings van blou en rooi is aangepas na dié van die Amerikaanse vlag. Die gesig ia van die son verwyder maar die gestileerde stale het gebly. Daar moet genoem word dat talle weergawes van die vlag bestaan het omdat geen amptelike ontwerp vasgelê was nie.
	1936–1946		Spesifikasies is vasgelê; onder Uitvoerende Bevel No. 23, s. 1936 sou vlootblou wees, na aanleiding van die Amerikaanse vlag. Die driehoek is gelyksydig gemaak en die son is verder vereenvoudig tot sy huidige vorm. Die vlag is ook gebruik deur die regering van die gemenebes in ballingskap van 1942 tot 1945.
Japannese Tydperk (1942–1945)
	1942–1943	Gebruik gedurende die Japannese besetting.	Die Hinomaru soos dit tot 1999 gelyk het, ’n rooi sonskyf 1% links van die middel op ’n wit agtergrond.
	14 Oktober 1943	Gebruik gedurende die inhuldiging van die Tweede Republiek.	Emilio Aguinaldo se vlag is gehys met die proklamering van die Tweede Republiek. Die ontwerp soos gebrui tydens die Gemenebes het egter gebly.
Soewereiniteit (1946–huidig)
	1946–1985	Na onafhanklikheid het die ontwerpspesifikasies deur Manuel Quezon vasgelê in stand gebly maar die skakerings van blou en rooi het oor die jare verander. In 1998 het die vlag sy huidige definitiewe skakerings gekry.	Vasgelê onder Uitvoerende Bevel No. 23. 1936 sou vlootblou gebruik word, na aanleiding van die Amerikaanse vlag.
	1985–1986		Verander deur Uitvoerende Bevel No. 1010, s. 1985. Die skakering van blou is van vlootblou na ligblou verander te midde van ’n debat oor die skakering van die oorspronklike vlag. ’n Vaal lugblou is die werklike kleur wat was aangesien dit meer vrylik beskikbaar was in daardie tyd, nie as gevolg van ’n historiese presedent nie.
	1986–1998		1936-weergawe van die vlag, herstel na die EDSA-revolusie.
	1998–hede		Die Vlag ven Heraldiese Kode van die Filippyne spesifiseer die kleure van die blou baan as Cable-no. 80173; die wit baan as Cable-no. 80001; die rooi baan as Cable-no. 80108; en die goudgeel Sterre en Son as Cable-no. 80068. Die kleure is vasgelê vir die Eeufeesvieringe van Filippynse onafhanklikheid.

Voorstelle

Nege strale

Son in die Filippynse vlag met die voorgestelde negende straal

Voor die onafhanklikheidseeufeesvieringe van 1998 het die provinsiale regering van Zambales gepleit vir ’n ontwerp wat ’n negende straal op die vlag met die redenasie dat hul provinsie ook in 1896 in ’n staat van rebellie verkeer het. Die Eeufeeskommissie het hierdie aanspraak weerlê, gebaseer op navorsing deur die Nasionale Geskiedkundige Instituut. In 2009 is ’n wetsontwerp by die Senaat ingedien om ’n addisionele straal by die son toe te voeg om die Morovolk te in Mindanao verteenwoordig. Hulle het ook teen die Spanjaarde geveg en is nooit as Spaanse koloniale regering beset nie.

Sekelmaan

Daar is verskeie voorstelle ingedien met hoe die sekelmaan by die vlag ingewerk moet word, insluitend ’n voorstel of twee deur die oud-president Fidel Ramos. Daar is nog geen uitsluitsel oor hierdie kwessie nie.

• 
  Emmanuel L. Osorio se voorstel met drie sterre en nege sonstrale, soos voorgestel in 1998 en 2009
• 
  Emmanuel L. Osorio se voorstel met ’n vierde ster vir Sabah (Maleisië) en nege sonstrale vir Moslems en inheemse mense, 2014
• 
  Voorstel deur oud-president Fidel V. Ramos met ’n sekelmaan vir die Moslemgemeenskap, 1995
• 
  Voorstel deur oud-president Fidel V. Ramos met ’n sekelmaan vir die Moslemgemeenskap, 1995

Gebruik

Vlagprotokol

’n Pro-Geallieerde Tweede Wêreldoorlog-propaganda-plakkaat toon ’n Filippynse soldaat wat ’n Filippynse vlag hou met die rooi veld opwaarts.

Die vlag behoort daagliks in alle regeringsgeboue, amptelike wonings, openbare pleine en skole vertoon te word. 28 Mei (Nasionale Vlagdag) en 12 Junie (Onafhanklikheidsdag) is as vlagdae aangewys. Op hierdie dae word alle kantore, liggame en hulpmiddels van die regering, sake-instellings, onderwysinstellings en privaat huise aangemoedig om die vlag te vertoon. In resente jare is die vlagdae van 28 Mei tot 30 Junie om patriotisme te bevorder en om die land se onafhanklikheid te vier.

Volgens wet moet die Filippynse vlag permanent vertoon word, en snags verlig word, op die volgende plekke:

• Malacañang-paleis, die amptelike woning van die President van die Filippyne
• Geboue van die Filippynse Kongres:
  • Gebou van die Senaat van die Filippyne
  • Gebou van die Filippynse Huis van Verteenwoordigers (Batasang Pambansa Kompleks)
• Gebou vna die Hooggeregshof
• Rizal-Park in Luneta, Manila
• Aguinaldo-tempel in Kawit, Cavite
• Barasoain-kerk in Malolos, Bulacan
• Graf van die Onbekende Soldaat
• Libingan ng mga Bayani (Heldebegraafplaas)
• Mausoleo de los Veteranos de la Revolución (Manila-noord Begraafplaas)
• Alle internasionale plekke van binnekoms
• Alle ander plekke wat deur die Nasionale Geskiedkundige Instituut aangewys word.

Halfstok

Die Filippynse vlag by Rizalpark vlieg op 30 Januarie 2015 halfstok tydens die Nasionale Roudag in die nasleep van die Mamasapano-botsing

Die vlag mag halfstok gehang word as ’n teken van rou. Met die amptelike aankondiging van die dood van die president of ’n oud-president moet die vlag vir tien dae halfstok hang. Die vlag moet vir sewe dae halfstok hang na die afsterwe van die adjunkpresident, die hoofregter, die president van die Senaat of die speaker van die Huis van Verteenwoordigers

Daar mag ook ’n versoek deur die Nasionale Geskiedkundige Instituut gerig word, na die dood van ander persone, vir die vlag om halfstok te hang vir ’n periode van sewe dae. Die vlag sal halfstok hang op alle geboue en plekke waar die oorledene ’n amp beklee het, op die dag van afsterwe tot die dag van die begrafnis van ’n posbekleër van die Hooggeregshof, die Kabinet, die Senaat of die Huis van Verteenwoordigers en persone wat deur die Nasionale Geskiedkundige Instituut geïdentifiseer is.

Wanneer die vlag halfstok gehang word, moet dit tot bo-aan die vlagpaal gehys word en dan tot by die halfstokposisie gestryk word. Voordat die vlag vir die dag gestryk word, moet dit weer tot bo-aan die vlagpaal gehys word.

Die vlag kan ook gebruik word as bekleedsel op die kis van ’n oorlede weermaglid, oud-weermaglid, nasionale kunstenaar en uitstaande burgerlikes soos deur die plaaslike regering bepaal. In sulke gevalle moet die vlag só geplaas word dat die wit driehoek aan die kop is en die blou baan die regterkant van die kis bedek. Die vlag moet nie in die graf laat sak word nie en mag ook nie aan die grond raak nie, maar moet plegtig opgevou word en aan die erfgename van die oorledene oorhandig word.

Verbode handelinge

Seksie 10 van RA 8491 bepaal dat wanneer die vlag in vredestyd teen ’n muur vertoon word, die blou baan aan die aanskouer se linkerkant moet wees.

Volgens die Republiekwet 8491 self sal dit verbode wees:

a) Om die vlag te vermink, beskadig, verontreinig, vertrap of die vlag met minagting te hanteer of om enige handeling te pleeg op of oor die vlag se oppervlak, wat ’n bespotting van die vlag maak;

b) Om die vlag te laat sak vir enigiemand of -iets as kompliment of groet;

c) Om die vlag te gebruik:

1) as drapering, slinger of tafeldoek;

2) as bedekking vir plafonne, mure, standbeelde of ander voorwerpe;

3) as ’n wimpel op die enjinkap, sykant, bokant of agterkant van ’n motorvoertuig;

4) as ’n staf of sweep;

5) vir die onthulling van monumente of standbeelde; en

6) as handelsmerke, of vir industriële, kommersiële of landbou-etikette of -ontwerpe.

d) Om die vlag te vertoon:

1) onder ’n skildery of prent;

2) horisontaal gesig na bo. Dit sal altyd omhoog gehys word en toegelaat word om vryelik te val;

3) onder enige platform; of

4) in diskoteke, kajuite, nag- en dagklubs, kasino’s, dobbelhuise en ondeunde plekke of waar ligsinnigheid heers.

e) Om die vlag in geheel of gedeeltelik te dra as kostuum of uniform;

f) Om enige woord, figuur, merk, prent, ontwerp, tekeninge, advertensie om indruk van enige aard op die vlag aan te bring;

g) Om voorstellings van die vlag op sakdoeke, servette, kussings of ander handelsitems te druk, verf of toe te voeg;

h) Om enige buitelandse vlag, behalwe in ambassades en ander diplomatieke instellings, en in kantore van internasionale organisasies in die openbaar te vertoon;

i) Om in enige advertensie of handelsinligtingsadvertensie gebruik of vertoon te word of deel van te wees; en

j) Om die vlag voor geboue of kantore wat deur vreemdelinge beset word, te vertoon.

Volgens die wet sal oortreders na skuldigbevinding met ’n boete of tronkstraf gevonnis kan word.

Eed

Filippynse vlae aan bamboespale

Staatsamptenare en amptenare verhoog hul regterhand vir die eed van getrouheid aan die Filippynse vlag.

Die eed van getrouheid aan die Filippynse vlag (onderskeibaar van die Patriotiese Eed van Getrouheid) moet staande opgesê word met die regterhand in die lug met die palm oop en bo skouerhoogte. Individue wie se geloof of oortuigings hul verbied om so ’n eed af te lê, mag hulself verskoon maar word deur die wet verplig om respek te betoon deur op aandag te staan wanneer die eed afgelê word.

Tagalog

Ako ay Filipino

Buong katapatang nanunumpa

Sa watawat ng Pilipinas

At sa bansang kanyang sinasagisag

Na may dangal, katarungan at kalayaan

Na pinakikilos ng sambayanang

Maka-Diyos

Maka-tao

Makakalikasan at

Makabansa

Afrikaanse vertaling

Ek is ’n Filippyn

Ek sweer getrouheid

Aan die vlag van die Filippyne

En aan die land wat daardeur verteenwoordig word

Met eer, geregtigheid en vryheid

Wat deur een nasie teweeggebring is

Vir God

vir mens

vir die natuur en

vir die land.

Die wet noem nie uitdruklik die taal waarin die eed afgelê moet word nie, maar die eed is geskryf (en daarom word dit ook afgelê) in Filippyns.

Vlaglied

Spaanse, Tagalog/Filippynse en Engelse weergawes van die volkslied het deur die geskiedenis van die Filippyne amptelike status geniet. Slegs die mees onlangse en huidige Filippynse weergawe word deur die reg erken. Die Vlag- en Heraldiese Kode, goedgekeur op 12 Februarie 1998, spesifiseer Lupang Hinirang, “Die Volkslied sal altyd gesing word in die nasionale taal, hetsy binne of buite die land”; oortreding van die wet is strafbaar met ’n boete en gevangenisstraf.

Nasionale Vlagdag

Die Nasionale Vlagdag word jaarliks op 28 Mei in die Filippyne gevier. Die Nasionale vlagweek begin elke jaar op 28 Mei en eindig op 12 Junie.

Ander vlae

• 
  Presidensiële Standaard van die Filippyne, 1946 tot 1948
• 
  Mashoofwimpel van die Filippyne
• 
  Vlag van die President van die Filippyne
• 
  Vlag van die vise-president van die Filippyne

Soortgelyke vlae

• 
  Vlag van Sint Maarten
• 
  Vlag van Saba
• 
  Vlag van Tsjeggië
• 
  Vlag van Liechtenstein
• 
  Vlag van Haïti

Eksterne skakels

• (en) Filippyne by Flags of the World.
• (en) "Flag of the Philippines". Encyclopædia Britannica. Besoek op 27 Mei 2019.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.