Окі
| Окі | |
|---|---|
| яп. 隠岐諸島 | |
Востраў Нісінасіма | |
| Характарыстыкі | |
| Колькасць астравоў | 20 |
| Найбуйнейшы востраў | востраў Догадзіма |
| Агульная плошча | 346,1 км² |
| Найвышэйшы пункт | 608 м |
| Насельніцтва | 24 500 чал. (2010) |
| Шчыльнасць насельніцтва | 70,79 чал./км² |
| Размяшчэнне | |
| 36°09′ пн. ш. 133°10′ у. д.HGЯO | |
| Архіпелаг | Японскія астравы |
| Акваторыя | Японскае мора |
| Краіна | |
О́кі (яп.: 隠岐諸島) — архіпелаг на поўдні Японскага мора. Уваходзіць у склад Японіі. Агульная плошча — 301,39 км². Насельніцтва (2010 г.) — 24500 чал.
Геаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Астравы Окі знаходзяцца ўсяго ў 43 км на поўнач ад паўднёва-заходняй часткі вострава Хонсю, у 302 км на ўсход ад Карэйскага паўвострава, у 575 км на паўночны захад ад Токіа. Складаюцца з 2 груп. Адну з іх фарміруе найбуйнейшы востраў Догадзіма з суседнімі невялікімі астравамі. Другую — паўднёва-ўсходнія астравы, якія звычайна называюць Пярэднімі або Тузінам астравоў. Усяго налічваецца 20 астравоў і некалькі некалькі сот скал.
Маюць вулканічнае паходжанне. Найбольш старажытныя геалагічныя адкладанні перавышаюць 500 млн гадоў і з’яўляюцца самымі старымі са знойдзеных на Японскіх астравах. Аднак да перыяду, які пачаўся толькі 26 млн гадоў таму, тэрыторыя астравоў была часткай Еўразіі. Аддзяленне ад мацерыка адбылося ў выніку складаных тэктанічных працэсаў. 10 млн гадоў таму пачалася сталая вулканічная актыўнасць. Яна працягвалася да 500 тысячагоддзя да н. э. і ў выніку сфарміравала некалькі стратавулканаў, што ў далейшым працэсе эрозіі прынялі выгляд сучасных астравоў.
Рэльеф мясцовасці адрозніваецца некаторай разнастайнасцю. На ўзбярэжжы шмат уцёсаў і скал маляўнічай формы. Асабліва прыгожы выгляд мае ўнутраная лагуна Тузіна астравоў — кратэр старажытнага вулкана. Найвышэйшы пункт — гара Даймандзі (608 м) на востраве Догадзіма.
Клімат марскі вільготны. Сярэдняя тэмпература рэдка апускаецца ніжэй за +1 °C ў зімовыя месяцы або паднімаецца вышэй за +25 °C у летнія.
Прырода
[правіць | правіць зыходнік]Асаблівасці геалагічнай і кліматычнай гісторыі астравоў Окі мелі непасрэдны ўплыў на мясцовыя флору і фаўну. Даследчыкі адзначаюць, што на Окі суіснуюць віды, характэрныя для прахалоднага Хакайда і цёплай Акінавы.
Раслінны свет захаваўся даволі добра. Зараснікі хмызнякоў і невысокіх дрэў пачынаюцца ўжо ўздоўж ўзбярэжжа і цягнуцца да самых горных вяршынь. На астравах Окі сустракаюцца туя, шыпшына, архідэі, фіялкі, дзікая цыбуля і г. д.
Жывёльны свет значна зменены чалавекам. Як паказалі знаходкі геолагаў, у глыбокай старажытнасці Окі насялялі нават алігатары. У наш час шырока прадстаўлены зайцы, розныя віды птушак і казурак, эндэмічныя віды рапух, мышоў, саламандр і інш.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Астравы Окі былі населены ўжо ў познім палеаліце. Першае пісьмовае сведчанне пра іх існаванне адносіцца да VIII ст. н. э. У розныя часы ўлады Японіі выкарыстоўвалі іх як месца для высылкі палітычных выгнаннікаў. У XVII — XIX стст. адыгрывалі важную ролю ў прыбярэжным гандлі. Тут былі заснаваны порт і буйны сезонны рынак.
У наш час асноўныя галіны эканомікі — турызм, прыбярэжнае рыбалоўства, сельская гаспадарка. На астравах існуе геапарк. Окі звязаны паромнымі пераправамі з портамі суседняга Хонсю. На Догадзіме працуе аэрапорт.