Το πόδι μου πρωτοπάτησε στο Ιερό Μπετό του Μανχάταν Παρασκευή, 18 Φεβρουαρίου, 1983, Σαββατοκύριακο του George
Washington. Είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίον ο άνθρωπος μπορεί να πατήσει το πόδι του σε ένα άλλο πλανήτη.
Η ομορφιά, ζωτικότητα, δύναμη, καρδιά και ψυχή της πόλης...
Στοπ. Νομίζω κάποιος άλλος το έχει πει πολύ καλύτερα, τρία χρόνια πριν φθάσω εγώ.
Βάλτε την Ραψωδία Σε Μπλε του Τζώρτζ Γκέρσουϊν.
Η ομορφιά, ζωτικότητα, δύναμη, καρδιά και ψυχή της πόλης...
Στοπ. Νομίζω κάποιος άλλος το έχει πει πολύ καλύτερα, τρία χρόνια πριν φθάσω εγώ.
Βάλτε την Ραψωδία Σε Μπλε του Τζώρτζ Γκέρσουϊν.
όλες οι φωτογραφίες © 2004, 2007, 2009 Αποθήκη Σκέψης/thinkworks.com
Οι περισσότερες φωτογραφίες (συμπεριλαμβανομένων της πρώτης και δεύτερης) τραβηγμένες με μια Olympus ψηφιακή τσέπης του 2002 των 4 Megapixel, μια-δυό με Sony Cybershot τσέπης 7 Megapixel, και κάμποσες με Pentax DSLR 10 Megapixel
Τις περισσότερες τις έχω πάρει εγώ, και μερικές από το 2009 η γυναίκα μου (η Pentax είναι δικιά της).
Πριν του την δώσει, όταν ήταν στο απόγειο της δόξας του, πριν φτιάξει το τελευταίο του αριστούργημα Stardust Memories, ο Γούντυ Άλλεν, το 1980, αμέσως μετά το Annie Hall είχε γυρίσει την Ωδή στην Νέα Υόρκη, Manhattan.
Η ταινία ξεκίναγε με αυτά τα λόγια:
"Κεφάλαιο Πρώτο."
"Λάτρευε τη Νέα Υόρκη. Την εξιδανίκευε πέρα από κάθε πραγματικότητα."
Χμ, όχι. Το αλλάζω: "Την έβλεπε με ρομαντισμό, πέρα από κάθε πραγματικότητα."
"Γι 'αυτόν -δεν είχε σημασία η εποχή, ήταν ακόμα μια πόλη που υπήρχε σε ασπρόμαυρο, και η καρδιά της χτυπούσε με τους ρυθμούς της μουσικής του μεγάλου Τζώρτζ Γκέρσουϊν. "
Χμ ... όχι. Θα ξαναρχίσω.
"Κεφάλαιο Πρώτο."
"Ήταν πέραν του δέοντος ρομαντικός όσο αφορούσε το Μανχάταν, όπως ήταν και για όλα τα άλλα."
"Έβρισκε ζωή στο θόρυβο και τη φασαρία του πλήθους και της κίνησης."
"Γι 'αυτόν, τη Νέα Υόρκη σήμαινε όμορφες γυναίκες και έξυπνους μάγκες που ήξεραν τον τρόπο να κάνουν τα πάντα."
Μέτριο! Πολύ μέτριο για έναν άνθρωπο του γούστου μου. Θα προσπαθήσω να το κάνω πιο ...βαθύ.
"Κεφάλαιο Πρώτο. Λάτρευε τη Νέα Υόρκη."
"Για αυτον, ήταν μια μεταφορά για την παρακμή του σύγχρονου πολιτισμού."
"Η ίδια έλλειψη εντιμότητας, που προσκαλούσε τόσους πολλούς ανθρώπους να ακολουθήσουν την εύκολη διέξοδο ...
... είχε αρχίσει να μετατρέπει την πόλη των ονείρων του σε... "
Οχι. Πολύ του κατηχητικού. Θέλω να πω, πρέπει να πουλήσω και κανένα βιβλίο εδώ που τα λέμε.
"Κεφάλαιο Πρώτο. Λάτρευε την Νέα Υόρκη, αν και γι' αυτόν ήταν μια μεταφορά για την παρακμή του σύγχρονου πολιτισμού."
"Πόσο δύσκολο είναι να υπάρχει κανείς σε μια κοινωνία απευαισθητοποιημένη από φάρμακα, ναρκωτικά, δυνατή μουσική, τηλεόραση, η εγκληματικότητα, τα σκουπίδια ..."
Πάρα πολύ θυμωμένος. Δεν θέλω να είναι θυμωμένος.
"Κεφάλαιο Πρώτο."
"Είναι τόσο σκληρός, αλλά και ρομαντικός, όσο η πόλη που αγαπά."
"Πίσω από τα γυαλιά του με τον μαύρο σκελετό είναι κρυμμένη η σεξουαλική δύναμη ενός αίλουρου της ζούγκλας."
Μ' αρέσει αυτό.
"Η Νέα Υόρκη είναι η δική του πόλη, και πάντα θα είναι."
Η ταινία ξεκίναγε με αυτά τα λόγια:
"Κεφάλαιο Πρώτο."
"Λάτρευε τη Νέα Υόρκη. Την εξιδανίκευε πέρα από κάθε πραγματικότητα."
Χμ, όχι. Το αλλάζω: "Την έβλεπε με ρομαντισμό, πέρα από κάθε πραγματικότητα."
"Γι 'αυτόν -δεν είχε σημασία η εποχή, ήταν ακόμα μια πόλη που υπήρχε σε ασπρόμαυρο, και η καρδιά της χτυπούσε με τους ρυθμούς της μουσικής του μεγάλου Τζώρτζ Γκέρσουϊν. "
Χμ ... όχι. Θα ξαναρχίσω.
"Κεφάλαιο Πρώτο."
"Ήταν πέραν του δέοντος ρομαντικός όσο αφορούσε το Μανχάταν, όπως ήταν και για όλα τα άλλα."
"Έβρισκε ζωή στο θόρυβο και τη φασαρία του πλήθους και της κίνησης."
"Γι 'αυτόν, τη Νέα Υόρκη σήμαινε όμορφες γυναίκες και έξυπνους μάγκες που ήξεραν τον τρόπο να κάνουν τα πάντα."
Μέτριο! Πολύ μέτριο για έναν άνθρωπο του γούστου μου. Θα προσπαθήσω να το κάνω πιο ...βαθύ.
"Κεφάλαιο Πρώτο. Λάτρευε τη Νέα Υόρκη."
"Για αυτον, ήταν μια μεταφορά για την παρακμή του σύγχρονου πολιτισμού."
"Η ίδια έλλειψη εντιμότητας, που προσκαλούσε τόσους πολλούς ανθρώπους να ακολουθήσουν την εύκολη διέξοδο ...
... είχε αρχίσει να μετατρέπει την πόλη των ονείρων του σε... "
Οχι. Πολύ του κατηχητικού. Θέλω να πω, πρέπει να πουλήσω και κανένα βιβλίο εδώ που τα λέμε.
"Κεφάλαιο Πρώτο. Λάτρευε την Νέα Υόρκη, αν και γι' αυτόν ήταν μια μεταφορά για την παρακμή του σύγχρονου πολιτισμού."
"Πόσο δύσκολο είναι να υπάρχει κανείς σε μια κοινωνία απευαισθητοποιημένη από φάρμακα, ναρκωτικά, δυνατή μουσική, τηλεόραση, η εγκληματικότητα, τα σκουπίδια ..."
Πάρα πολύ θυμωμένος. Δεν θέλω να είναι θυμωμένος.
"Κεφάλαιο Πρώτο."
"Είναι τόσο σκληρός, αλλά και ρομαντικός, όσο η πόλη που αγαπά."
"Πίσω από τα γυαλιά του με τον μαύρο σκελετό είναι κρυμμένη η σεξουαλική δύναμη ενός αίλουρου της ζούγκλας."
Μ' αρέσει αυτό.
"Η Νέα Υόρκη είναι η δική του πόλη, και πάντα θα είναι."
όλες οι φωτογραφίες © 2004, 2007, 2009 Αποθήκη Σκέψης/thinkworks.com