Bahiketa

Artikulu hau pertsonei legez kanpo askatasuna kentzeari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Bahiketa (argipena)».

Bahiketa baten irudikapena, non bahitua giza ezkutu moduan erabiltzen den.

Bahiketa pertsona edo talde bat bere borondatearen eta legez kanpo denbora batez askatasuna kentzearen ekintza da, horren askatasunaren trukean etekin ekonomiko edo politikoa eskatzeko, giza ezkutu moduan erabiltzeko, bahitutakoei eta bere ingurukoei kalte fisiko nahiz psikologikoa eragiteko edota besterik gabe pertsona hori mendean izateko. Bahiketa burutzen duten pertsonak bahitzaileak dira. Bahitu batzuek bahitzaileen alde izan duten atxikimendu-sentimendua Estokolmoko sindrome izenez izendatzen da.

Espainiako Zigor Kodeak askatasunaren aurkako delitu hau 163. artikuluan azaltzen du:

«

1. Norbanako batek beste bat giltzaperatu edo atxilotzen badu, askatasuna kenduta, lau urtetik sei arteko espetxealdi-zigorra ezarriko zaio. 2. Errudunak giltzaperatuari edo atxilotuari askatasuna ematen badio atxiloketaren lehenengo hiru egunetan, helburu gisa zuen objektua lortu barik, orduan, errudunari aurreko idatz-zatian ezarritako zigorra baino gradu bat gutxiagokoa ezarriko zaio. 3. Bost urtetik zortzi arteko espetxealdi-zigorra ezarriko da, itxialdiak edo atxiloketak hamabost egun baino gehiago iraun badu. 4. Norbanakoak, legeak baimentzen dituen kasuetatik kanpo, pertsona bat harrapatzen badu agintaritzari berehala aurkezteko, orduan, norbanakoari hiru hilabetetik sei arteko isun-zigorra ezarriko zaio.

»

Bahiketa gehiago dituzten herrialdeak

	1999	2006
1	Kolonbia	Mexiko
2	Mexiko	Irak
3	Brasil	India
4	Filipinak	Hegoafrika
5	Venezuela	Brasil
6	Ekuador	Pakistan
7	Sobietar Batasun ohia	Ekuador
8	Nigeria	Venezuela
9	India	Kolonbia
10	Hegoafrika	Bangladesh

Kanpo estekak

• Datuak: Q318296
• Multimedia: Kidnapping / Q318296

Artikulu hau zuzenbideari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.