Conjugaison:espagnol/dar

Conjugaison en espagnol
dar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

dar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	dar	[daɾ]	haber	dado	[aˌβeɾ ˈda.ðo]
Gérondif	dando	[ˈdan̪.do]	habiendo	dado	[aˌβjen.do ˈda.ðo]
Participe passé	dado	[ˈda.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   doy [doj] (tú/vos)   das [das] (él/ella/Ud.)   da [da] (nosostros-as)   damos [ˈda.mos] (vosostros-as/os)   dais [ˈdai̯s] (ellos-as/Uds.)   dan [dan]	Passé composé (yo)   he dado [e ˈda.ðo] (tú/vos)   has dado [as ˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   ha dado [a ˈda.ðo] (nosotros-as)   hemos dado [ˈe.mos ˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habéis dado [a.ˈβejs ˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   han dado [an ˈda.ðo]
Imparfait (yo)   daba [ˈda.βa] (tú/vos)   dabas [ˈda.βas] (él/ella/Ud.)   daba [ˈda.βa] (nosostros-as)   dábamos [ˈda.βa.mos] (vosostros-as/os)   dabais [ˈda.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   daban [ˈda.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había dado [a.ˈβi.a ˈda.ðo] (tú/vos)   habías dado [a.ˈβi.as ˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   había dado [a.ˈβi.a ˈda.ðo] (nosotros-as)   habíamos dado [a.ˈβi.a.mos ˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habíais dado [a.ˈβi.ajs ˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían dado [a.ˈβi.an ˈda.ðo]
Passé simple (yo)   di [di] (tú/vos)   diste [ˈdis.te] (él/ella/Ud.)   dio [ˈdjo] (nosostros-as)   dimos [ˈdi.mos] (vosostros-as/os)   disteis [ˈdis.teis] (ellos-as/Uds.)   dieron [ˈdje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube dado [ˈu.βe ˈda.ðo] (tú/vos)   hubiste dado [u.ˈβi.ste ˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo dado [ˈu.βo ˈda.ðo] (nosotros-as)   hubimos dado [u.ˈβi.mos ˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis dado [u.ˈβi.stejs ˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron dado [u.ˈβje.ɾon ˈda.ðo]
Futur simple (yo)   daré [daˈɾe] (tú/vos)   darás [daˈɾas] (él/ella/Ud.)   dará [daˈɾa] (nosostros-as)   daremos [daˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   daréis [daˈɾeis] (ellos-as/Uds.)   darán [daˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré dado [a.ˈβɾe ˈda.ðo] (tú/vos)   habrás dado [a.ˈβɾas ˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá dado [a.ˈβɾa ˈda.ðo] (nosotros-as)   habremos dado [a.ˈβɾe.mos ˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habréis dado [a.ˈβɾejs ˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán dado [a.ˈβɾan ˈda.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   daría [da.ˈɾi.a] (tú/vos)   darías [da.ˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   daría [da.ˈɾi.a] (nosostros-as)   daríamos [da.ˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   daríais [da.ˈɾi.ais] (ellos-as/Uds.)   darían [da.ˈɾi.an]

Passé (yo)   habría dado [a.ˈβɾi.a ˈda.ðo] (tú/vos)   habrías dado [a.ˈβɾi.as ˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   habría dado [a.ˈβɾi.a ˈda.ðo] (nosotros-as)   habríamos dado [a.ˈβɾi.a.mos ˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habríais dado [a.ˈβɾi.ajs ˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían dado [a.ˈβɾi.an ˈda.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   dé [de] (tú/vos)   des [des] (él/ella/Ud.)   dé [de] (nosostros-as)   demos [ˈde.mos] (vosostros-as/os)   deis [deis] (ellos-as/Uds.)   den [den]	Passé composé (yo)   haya dado [ˈa.ja ˈda.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas dado  hayás dado [ˈa.jas ˈda.ðo] [a.ˈjas ˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   haya dado [ˈa.ja ˈda.ðo] (nosotros-as)   hayamos dado [a.ˈja.mos ˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis dado [a.ˈjajs ˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan dado [ˈa.jan ˈda.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   diera [ˈdje.ɾa] (tú/vos)   dieras [ˈdje.ɾas] (él/ella/Ud.)   diera [ˈdje.ɾa] (nosostros-as)   diéramos [ˈdje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   dierais [ˈdje.ɾais] (ellos-as/Uds.)   dieran [ˈdje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera dado [u.ˈβje.ɾa ˈda.ðo] (tú/vos)   hubieras dado [u.ˈβje.ɾas ˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera dado [u.ˈβje.ɾa ˈda.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos dado [u.ˈβje.ɾa.mos ˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais dado [u.ˈβje.ɾajs ˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran dado [u.ˈβje.ɾan ˈda.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   diese [ˈdje.se] (tú/vos)   dieses [ˈdje.ses] (él/ella/Ud.)   diese [ˈdje.se] (nosostros-as)   diésemos [ˈdje.se.mos] (vosostros-as/os)   dieseis [ˈdje.seis] (ellos-as/Uds.)   diesen [ˈdje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese dado [u.ˈβje.se ˈda.ðo] (tú/vos)   hubieses dado [u.ˈβje.ses ˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese dado [u.ˈβje.se ˈda.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos dado [u.ˈβje.se.mos ˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis dado [u.ˈβje.sejs ˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen dado [u.ˈβje.sen ˈda.ðo]
Futur (yo)   diere [ˈdje.ɾe] (tú/vos)   dieres [ˈdje.ɾes] (él/ella/Ud.)   diere [ˈdje.ɾe] (nosostros-as)   diéremos [ˈdje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   diereis [ˈdje.ɾeis] (ellos-as/Uds.)   dieren [dje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere dado [u.ˈβje.ɾe ˈda.ðo] (tú/vos)   hubieres dado [u.ˈβje.ɾes ˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere dado [u.ˈβje.ɾe ˈda.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos dado [u.ˈβje.ɾe.mos ˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis dado [u.ˈβje.ɾejs ˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren dado [u.ˈβje.ɾen ˈda.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   da  da [da] [da] (usted)   dé [de] (nosostros-as)   demos [ˈde.mos] (vosostros-as)   dad [dað] (ustedes)   den [den]