moral

Galego

• Etimoloxía: do latín moralis.

• Pronuncia: /mɔˈɾal/ (AFI)

Substantivo feminino

moral (sg: moral; pl: morais)

1. Conxunto de normas, regras, posicionamentos ou consensos que rexen ou xulgan o comportamento ou a conduta das persoas en tanto que son membros dunha sociedade, relixión, cultura etc
2. Disciplina que estuda os actos humanos en relación cos conceptos do ben e do mal.
3. Estado de ánimo no que se encontra unha persoa ou colectividade nun momento dado.
4. Boa disposición para a acción, ánimo, entusiasmo, enerxía emocional, confianza, espírito de vitoria.
5. Conxunto das facultades e funcións do entendemento ou da mente, en contraste coas físicas ou do corpo.
6. Parte final, conclusión, mensaxe que se deduce dun relato, fábula, exemplo, discurso, etc.
   • Sinónimos: sentenza.

Adxectivo

moral (sg: moral; pl: morais)

1. Que pertence ou concirne aos costumes ou condutas.
2. Que pertence ou concirne ás normas ou principios que determinan o bo comportamento ou a diferenza entre o bo e o malo, dentro dunha sociedade, grupo ou época.
   • Antónimos: amoral, inmoral.

Termos relacionados

• moralidade, moralismo, moralista, moralización, moralizador, moralizante, moralizar, moralmente, desmoralización, desmoralizador, desmoralizar, inmoral, inmoralidade