Teolinda Gersão
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1940 (83/84 anos) Coímbra, Portugal |
Educación | Universidade de Coímbra Universidade de Tubinga Universidade Humboldt de Berlín |
Actividade | |
Ocupación | escritora |
Empregador | Universidade Nova de Lisboa |
Páxina web | teolindagersao.com |
Teolinda Maria Sanches de Castilho Gersão Gomes Moreno[1], coñecida como Teolinda Gersão, nada en Coímbra (Cernache) o 30 de xaneiro de 1940), é unha escritora e profesora universitaria portuguesa.
Biografía
[editar | editar a fonte]Estudou no Liceu Nacional Infanta Dona Maria, actual Escola Secundaria Infanta Dona Maria, en Coímbra. Estudou Xermanística e Anglística na Universidade de Coímbra, Universidade de Tubinga e na Universidade de Berlín, foi lectora de portugués na Universidade Técnica de Berlín, docente na Facultade de Letras de Lisboa e posteriormente profesora catedrática da Universidade Nova de Lisboa, onde ensinou literatura alemá e literatura comparada até 1995. A partir desa data, decidiu xubilarse máis cedo e pasou a dedicarse exclusivamente á literatura. Comezou por publicar ficc.ión aos 41 anos.[2]
Alén da permanencia de tres anos na Alemaña, viviu dous anos en São Paulo (hai reflexos desa estadía nalgúns textos dos Os Guarda-Chuvas Cintilantes, 1984), e coñeceu Mozambique, cuxa capital, entón Lourenço Marques, é o lugar onde decorre a novela de 1997 A Árvore das Palavras.[3]
Escritora residente na Universidade da California en Berkeley en febreiro e marzo de 2004, estivo presente na Feira do Libro de Frankfurt en 1997 e 1999 e, entre outros premios literarios, recibiu o gran Premio de Novela e Novela da Asociación Portuguesa de Escritores pola súa novela A Casa da Cabeça de Cavalo (1995), os Premios de Ficción do Pen Club polos libros O Silêncio (1981) e O Cavalo de Sol (1989) e o gran Premio de Conto Camilo Castelo Branco por Históorias de Ver e Andar (2002).
A súa obra está traducida a máis de vinte países.[2] Algúns dos seus libros foron adaptados ao teatro e estreados en Portugal, Alemaña etc. As súas novelas tratan da sociedade contemporánea, aínda que decorren en distintos períodos. Inclúen as complexidades das relacións humanas, a dificultade da comunicación, o amor e a morte, a opresión, a liberdade, a identidade, a resistencia e o proceso de creación. Outro tema central da súa obra é o concepto de tempo, quer no tratamento do tempo na estrutura narrativa quer no tempo histórico no que teñen lugar as súas novelas.
Casada e con dúas fillas.
Obras
[editar | editar a fonte]- Silêncio (1995). Ed. de Sextante Editora, 2013, ISBN 978-989-8093-18-9.
- Paisagem com Mulher e Mar ao Fundo (1969). Dom Quixote, ISBN 9789722013581. Ed. de Porto Editora en 2019, ISBN 978-972-0-03240-9.
- História do Homem na Gaiola e do Pássaro Encarnado (1982). Bertrand Editora. Literatura infantil. 14 páxs.
- Os Guarda-Chuvas Cintilantes (1997). Dom Quixote, ISBN 9789722013970. Nova edición: Os guarda-chuvas cintilantes. Cadernos I - Diário (2014). Sextante Editora. ISBN 978-989-676-116-5.
- O Cavalo de Sol (1984). Dom Quixote. ISBN 9789722007474.
- A Casa da Cabeça de Cavalo (1996). Ed. de Porto Editora, 2017, ISBN 978-972-0-04043-5.
- A Árvore das Palavras (1997). Dom Quixote, ISBN 9789722013741. 8ª ed. en Porto Editora, 2018, ISBN 978-972-0-03058-0. En español: El árbol de las palabras, El Cobre.[4][5]
- Os Teclados (1999). Dom Quixote. ISBN 9789722020893.
- Os Anjos (2000). Dom Quixote. ISBN 9789722019477.
- Histórias de Ver e Andar (2003). Ed. de Sextante Editora, 2016. ISBN 978-989-676-142-4.
- O Mensageiro e Outras Histórias com Anjos (2003). Dom Quixote. ISBN 9789722025447.
- A mulher que prendeu a chuva e outras historias (2007). Ed. de Sextante Editora, 2016, ISBN 978-989-8093-01-1.
- A cidade de Ulisses (2011). Ed. en Porto Editora, 2019, ISBN 978-972-0-03212-6 .
- Os teclados & Três histórias com anjos (2012). Sextante Ed. ISBN 978-972-0-07163-7. Contén Os teclados e O mensageiro e outras histórias com anjos
- As Águas Livres. Cadernos II (2013). Sextante Editora. ISBN 978-989-676-078-6.
- Passagens (2014). Sextante Editora. ISBN 978-989-676-130-1.
- Prantos, Amores e Outros Desvarios (2016). Porto Editora. ISBN 978-972-0-04863-9.
- Atrás da Porta e outras Histórias (2019). Porto Editora. ISBN 978-972-0-03137-2.
Premios[6]
[editar | editar a fonte]- 1981: Prémio de Ficção do Pen Club: O silêncio.
- 1989: Prémio de Ficção do Pen Club: O cavalo de sol.
- 1995: Grande Prémio de Romance e Novela da Associação Portuguesa de Escritores, (“shortlisted” para o Prémio Europeu de Romance Aristeion en 1996): A casa da cabeça de cavalo
- 1999: Prémio da Crítica (Centro Português da Association Internationale des Critiques Littéraires): Os teclados
- 1999: Premio Fernando Namora: Os teclados
- 2002: Grande Prémio do Conto Camilo Castelo Branco: Histórias de ver e andar
- 2008: Prémio Máxima de Literatura: A mulher que prendeu a chuva e outras histórias
- 2008: Prémio de Literatura da Fundação Inês de Castro
- 2012: Prémio Ciranda: A Cidade de Ulisses
- 2013: Prémio da Fundação António Quadros
- 2015: Prémio Fernando Namora: Passagens
- 2017: Prémio Vergílio Ferreira polo conxunto da obra.
- 2018: Albert Marquis Lifetime Achievement Award
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Biografía de Teolinda Gersão no sitio web do Centre for the Study of Contemporary Women's Writing (University of London)
- Contamos sempre outra vez. José Riço Direitinho. Público, 15 de febreiro de 2019.
- Teolinda Gersão vence gran Premio de Conto Camilo Castelo Branco. Público, 21 de xuño de 2017.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Perfil de Teolinda Gersão, Autora do Mês - CM Tondela". Arquivado dende o orixinal o 01 de maio de 2019. Consultado o 02 de abril de 2020.
- ↑ 2,0 2,1 "Teolinda Gersão". Teolinda Gersão (en portugués). Consultado o 2020-04-03.
- ↑ "Teolinda Gersão. Wook". www.wook.pt (en portugués). Consultado o 2020-04-03.
- ↑ Ruiz, Magdalena (2003-05-22). "Teolinda Gersão relata en una novela los últimos días del Mozambique colonial". El País (en castelán). ISSN 1134-6582. Consultado o 2020-04-03.
- ↑ "A Árvore das Palavras. Drupal". www.ub.edu (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2020-04-03.
- ↑ "Prémios". Teolinda Gersão (en portugués). 2013-02-20. Consultado o 2020-04-03.