Paardjes

 Het gaat hard met de paardjes in de verkoop, dus ik heb er maar weer een paar bij gemaakt. 

Paardje

Ik maakte nog een paardje. Deze paardjes worden eigenlijk van hout gemaakt in de provincie Dalarna (klemtoon op de eerste lettergreep). Intussen zijn ze een soort symbool geworden voor heel Zweden. 

Dala paardje

Tijd om de voorraad weer aan te vullen. De vorm heb ik van de zomer al geknipt. Nu eindelijk gefestonneerd en geborduurd. Nummer twee hoeft alleen nog geborduurd.

Zweedse paardjes

 

Ik schreef laatst al dat ik begonnen was aan een nieuwe serie paardjes. Zulke paardjes komen uit de streek Dalarna (met klemtoon op de eerste lettergreep...), en worden daar nog steeds gemaakt, gesneden uit hout en dan beschilderd. Dit werd zo'n geliefd souvenir dat het paardje (Dalahäst) een soort nationaal symbool is geworden. 

Deze keer maakte ik ze van vadmal (geweven wollen stof), ik zal er nog wel meer nodig hebben denk ik...

Klackmatta week 4

 

Vier nieuw 'klackor' kwamen erbij deze week. Het blauwe teneriffe rondje had ik al eerder gemaakt. Beetje geborduurd op de andere, zonder patroon, met restjes garen en die rechts met lint ook (je weet wel zo'n lusje dat in een jurk zat...) 

Een overzichtje is dan ook wel even leuk, dacht ik.

En hier weer de link naar Willeke. Haak je ook aan?

Crea 2021 - de Y nog een keer

Ja, dat had je niet verwacht hè... nog een keer de Y... Ik steggel wel een beetje, want ik pak een Zweeds woord, namelijk yllebroderi. En ik steggel dubbel, want ik grijp terug naar eerder gemaakte creaties...

 In het Zweeds komt de y veel voor als klinker die voor mij als Nederlandse knap lastig uit te spreken is. Hij klinkt ergens tussen ie en uu in. Wat hebben we zitten oefenen toen we nog privé les Zweeds hadden in Nederland... en nog is ie lastig, áls ik verkeerd/niet verstaan wordt dan is het bijna altijd omdat ik die y weer niet goed uitsprak. 

Yllebroderi staat voor wolborduren (beetje gek eigenlijk, want wol is ull). Hierbij wordt er met wollen (weef)garens geborduurd op een wollen geweven stof die vadmal heet. In Nederland vooral verkrijgbaar bij Dita Blom (Blomsterstuga). 

Je ziet het hier in Zweden vooral in klederdracht, geborduurde mutsjes, vesten, tasjes...

Ook wel op van die handige naaigerei tasjes, marsma, oorspronkelijk waren die van leer en gebruikt door de Sami (het nomadische volk in Lapland), intussen zie je ze ook vaak van vadmal en zo een heb ik ook gemaakt en gebruik 'm nog steeds als ik ergens anders dan thuis handwerk.

Helene S. Lundberg is een bekende naam met prachtige boeken over deze techniek, haar website heet Cool Wool.

Dit armbandje maakte ik ook zo. En kleinere proefjes, zoals deze uit het boek van een andere bekende naam op dit gebied, Karin Holmberg:

Ook weer zo'n techniek (met materiaal) wat ik erg leuk vind om te doen, maar eigenlijk helemaal niet zo vaak doe...

Eens kijken of er nog meer gebeurt met de Y...

- Elisabeth

- Marjan

- Josephine

- Céline

- Sandra

- Akkelien

- Conny

- Carmela

- Toos

- Françoise

- Anita

- Albèrtje

- Loes

- Annet

- Angela

Kerstboom hangertjes

Nog maar wat kerstboomhangertjes gemaakt voor in het winkeltje. Die leken het hardst te gaan, dus wel tijd om ze weer aan te vullen. Alles handgemaakt, geen een precies hetzelfde. En erg leuk om te doen. 

Kerstboomhangers

Ik had ook nog wat hangertjes voor de kerstboom gemaakt van vilt voor in de winkel. Alles is uitgezocht en geprijsd en sinds zondag te bewonderen in het winkeltje. Uiteraard is het niet heel druk in deze rare tijden, maar goed, er komen toch mensen. Zelf sta ik er donderdag, ben benieuwd

 Aan de etalage zal het niet liggen.

Wanten

Tijdje terug schreef ik over de wanten die ik aan het maken was in de naaldbinding techniek. Ik deed daarvoor een cursus en een verslag daarvan lees je HIER. Nu zijn ze eindelijk af. Het zijn de eerste, dus vooral het begin was nog niet zo netjes. Gelukkig stelde de cursusleidster ons gerust met dat het niet meer zichtbaar zou zijn na vilten. En nu het kerstvakantie is, vond ik de rust dat vilten ook aan te pakken. Toevallig heb ik in de wasruimte in de kelder een fijne oude wasbak met ribbels als een wasbord, dus dat ging super.

Voor het vilten zie je nog duidelijk hoe de vingerkant grof en onregelmatig gewerkt is, na het vilten ziet het er een stuk beter uit.

Maar een beetje saai vond ik ze nog wel. Nu vond ik dat er wel wat borduurwerk op mocht, en dan in de kleur van mijn favoriete zelfgebreide muts (patroon en garen van Dutch Wool Diva), zodat dit een set zou worden bij elkaar.

Kan goed zo hè, alleen nog ff speuren of ik ook nog een bijpassende shawl kan vinden, en anders heb ik een goede smoes er nog eens een te maken...

De kleur wilde niet goed op de foto, lijkt flets zo, met flits geprobeerd, maar dat was het ook niet helemaal, al lijkt de want op de grond redelijk op de juiste kleur groen.

Geen witte kerst hier in zuid-Zweden, dus ik heb ze nog niet uitgeprobeerd. Maar ik geloof wel dat ze lekker warm zullen zitten.

Lente knutseltjes

We konden het niet laten om toch even wat tijd vrij te maken om samen wat te prutsen, geïnspireerd door yllebroderi (wolborduurwerk). Mijn zusje en ik begonnen met een vogeltje.

De mijne met inspiratie uit het boek van Helene S Lundberg (Helenes Yllebroderier) met vadmal (geweven wollen stof) en wollen garens.

Mijn zusje met inspiratie uit een patronenmap van Blomsterstuga, en een beetje uit het boek van Karin Derland, komen we verderop nog op terug.

Dochter zat er een poosje bij, versierde een bloem en hartje met een paar borduursteken en wilde toen een boom met kersen. Ze borduurde 1 kers en toen had ze geen zin meer ha ha, het boompje tekende ik zelf.

Ik had zin om iets anders te proberen, en liet me inspireren door het eerder genoemde boek van Karin Derland, zie foto. Mijn zusje kocht dit afgelopen week in Varberg. Prachtig boek, echt een aanrader!

De achterkant maakte ik heel anders. Lekker een beetje 'rommelen' met draadjes en kraaltjes en stofjes - heerlijk!

Mijn zusje maakte een tweede vogeltje en gebruikte hetzelfde boek en het boek van Helene als inspiratie.

Mijn figuurtjes en die van dochter hangen in een paar takken uit de tuin die ik vorige week al op de vaas had gezet. Misschien maken we nog wel weer eens een lente/paas tafel, lang geleden, maar nu kan ik overal weer makkelijk bij.

Hoesje voor oortjes

Dit soort hoesjes kwam ik tegen op Instagram, en daar had ik ook wel zin in nadat ik voor de derde keer de oortjes uit de centimeter moest losknopen... Gemaakt van vadmal met wollen garen geborduurd, en afgewerkt met Zweeds band. Voor het borduren werkte ik uit de vrije hand, zonder plaatjes ter inspiratie of zo.

Marsma

Een tijdje terug liet ik al zien (HIER) dat ik bezig was met een marsma / marschma. Het woord komt uit de taal van de Saami (Lapland) voor een buideltje voor het naaigerei, ik heb op Instagram ook heel mooie exemplaren van (rendier)leer gezien. De mijne is, zoals er nu veel gemaakt worden in Zweden, van vadmal (een dikke geweven en vervilte stof, die zich laat verwerken als vilt).

Voor dit project heb ik ook zelf het ontwerp getekend, ik heb goed gekeken naar afbeeldingen van moderne marsma voor het model. Er zijn meerdere varianten van, ik koos voor een wat ruimer buideltje, zodat er ook een groter bolletje garen in past voor een haak- of frivolitéwerkje.

De inspiratie voor het borduurwerk komt vooral uit het boek Helenes Yllebroderier. Een prachtig boek van Helene S. Lundberg, met veel inspirerende afbeeldingen. Er staat trouwens ook wel een patroon van een marsma in, maar ik wilde toch net een ander model. Het boek staat nu weer in de kast, maar ik weet wel zeker dat ik dit boek vaker zal gebruiken.

Zoals je misschien gezien hebt in de eerdere post, was de buitenkant al even klaar. Het tussenstuk zie je meestal onbewerkt, maar ik vond het wel leuk daar ook nog wat borduurwerk op te maken.

Het laatste maakte ik de voorkant van het zakje. De kleurkeuze kostte wat hoofdbrekens, maar ik ben wel blij hoe het geworden is. Zweeds borduurwerk wordt vaak gemerkt met initialen, viel me op, maar met 'van den' en 'van' namen vind ik dat niet zo mooi staan, dus ik heb mijn beide voorletters erop geborduurd.

Als voering gebruikte ik een katoenen quiltstofje, ik weet niet meer hoe ik eraan kom of wat voor merk. Het borduurwerk is gedaan met wollen garen. En een Zweeds bandje om het tasje te sluiten.

Al met al was dit een heerlijk project om aan te werken, en heb ik van het hele proces genoten, van het tekenen en bedenken tot de laatste steek. En ik ben heel blij met hoe het geworden is. Dit tasje zal me nog vaak vergezellen bij handwerkafspraakjes bij m'n zus, bij lange autoritten en op vakantiereizen.

bezig met...

Al vanaf dat ik het bestaan van de 'marsma' ontdekte, wilde ik er een maken, en al snel na dat het nieuwe jaar begon, begon ik aan een echte 'marsma'. Het is een woord uit de Samische taal voor een  soort van naaitasje. Dit leek me zo handig en zo leuk om te maken. Ik ga het nu nog verder niet uitleggen, het zal wel blijken als het af is.

Met inspiratie uit het boek Helenes Yllebroderier (ja een Zweeds boek, over wolborduren) en een paar lapjes vadmal (een dikke geweven en vervilte wollen stof) kon ik lekker aan de slag. Eerst tekeningen gemaakt van hoe ik het ongeveer wil, en dan namaken op de vadmal met wollen draden.

De buitenkant is al een paar weken klaar (nou ja, vandaag maakte ik het bloemetje voor het paardje af), vandaag de rest voorbereid en klaargelegd met de kleurtjes om te borduren erbij (dat vergat ik steeds en dan zat ik 's avonds onder de lamp van welke kleur is dit nou, staat het nu wel of niet bij elkaar?) Dus nu kan ik weer lekker verder, en hoop jullie binnenkort het eindresultaat te kunnen laten zien.

Dalarna mutsje voor Poppie

Tijdens de vakantie in april (een weekje Zweden) had ik de kleertjes gemaakt, en nu lag er nog een pakketje op een bijpassend mutsje te maken. Ook weer van Dita Blom (Blomsterstuga), het patroon staat ook in het poppennummer van haar digitale magazine. Het mutspakketje had ik meegenomen naar Zweden ook weer, en daar heb ik het borduurwerk gemaakt. Thuis heb ik 'm in elkaar gezet en gevoerd.

Was een leuk klusje, ik vind dat borduren vooral heel fijn om te doen, yllebroderi wordt het genoemd in Zweden, wolborduren.

Nou ja, Poppie is er netjes mee in elk geval. En er bleef nog zo'n strookje stof en vadmal over, dat ik hoopte dat ik er nog een armbandje van zou kunnen maken. Ik had zulke leuke voorbij zien komen op Instagram dat ik dat al een heel tijdje ook eens wilde proberen.

En zowaar, het paste, en met een beetje inspiratie uit het boek Helenes Yllebroderi van Helene S. Lundberg, kwam dit onder m'n naald vandaan.

Voor meer poppennieuwtjes kijk bij:

- Blauw ruitje,

- Breimeisjes
- Elizabeth,

- Es,
- Jannie,

- Jolanda,
- Juffrouw Mier,

- Juffrouw Ooievaar,
- Lydia,
- Mariam,
- Mathilde
- Nienke,
- Petra,

- Prie Praat,
- Ria 
- Rita,

- Rozemarijn en
- Sandra!
- Tinne