Naar inhoud springen

doorbiete

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

doorbiete (Nederlands: doorbijten, doorzetten, in twee stukken bijten)

Verveuging

bit door, beet door, doorgebete


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich biet get door mer ich biet get door det ich get doorbiet ich höb get doorgebete
IPA /ɪʝ bí:t çæ 'dó:r/ /mær‿ɪ̽ʝ bí:t çæ 'dó:r/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæ dó:rbí:t/ /ɪç‿œ̽b ʝæ dó:rɣəbé:te/

doorbiete /dó:rbí:te/

  1. (euvergenkelik) get in twieë of mieë stökker biete
  2. (óneuvergenkelik) hieël hel in get biete
  3. (synoniem) (óneuvergenkelik) anger waord veur doorzitte (vashajendj doorgaon)
Aafbraeking
  • door-bie-te
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif doorbiet doorbiets doorbietj doorbiete doorbieten doorbietj doorbiete doorbieten doorbietendj
IPA /dó:rbí:t/ /dó:rbí:d/ /dó:rbits/ /dó:rbidz/ /dó:rbic/ /dó:rbiɟ/ /dó:rbí:te/ /dó:rbí:ten/ /dó:rbic/ /dó:rbiɟ/ /dó:rbí:te/ /dó:rbí:ten/ /dó:rbí:teɲɟ/
vergangen tied sjrif doorbeet
doorbeit
doorbeets
doorbeits
doorbeet
doorbeit
doorbete doorbeten doorbeetj doorbete doorbeten doorgebete doorgebeten
IPA /dó:rbé:t/
/dó:rbɛ́i̯t/
/dó:rbé:d/
/dó:rbɛ́i̯d/
/dó:rbé:ts/
/dó:rbɛ́i̯ts/
/dó:rbé:dz/
/dó:rbɛ́i̯dz/
/dó:rbé:t/
/dó:rbɛ́i̯t/
/dó:rbé:d/
/dó:rbɛ́i̯d/
/dó:rbé:te/ /dó:rbé:ten/ /dó:rbé:c/ /dó:rbé:ɟ/ /dó:rbé:te/ /dó:rbé:ten/ /dó:rɣəbé:te/ /dó:rɣəbé:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif doorbeet doorbeets doorbeet doorbete doorbeten doorbeetj doorbete doorbeten doorgebete doorgebeten
IPA /dó:rbé:t/ /dó:rbé:d/ /dó:rbé:ts/ /dó:rbé:dz/ /dó:rbé:t/ /dó:rbé:d/ /dó:rbé:te/ /dó:rbé:ten/ /dó:rbé:c/ /dó:rbé:ɟ/ /dó:rbé:te/ /dó:rbé:ten/ /dó:rɣəbé:te/ /dó:rɣəbé:ten/
gebi-jjendje wies sjrif biet door! biete-v'r door bietj door!
IPA /bí:d dó:r/ /bí:tever dó:r/ /bí:ɟ dó:r/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif doorbiete doorbieten doorbiet ó doorbiete doorbieten doorbietentaere doorbietentaeren doorgebiete doorgebieten
IPA /dó:rbí:te/ /dó:rbí:ten/ /dó:rɣəbí:t/ /dó:rɣəbí:d/ /dó:rbí:te/ /dó:rbí:ten/ /dó:rbí:ten̥'tɛ̀:re/ /dó:rbí:ten̥'tɛ̀:ren/ /dó:rɣəbí:te/ /dó:rɣəbí:ten/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

doorbiete ó /dó:rbí:te/

  1. (gerundium) gerundium II van doorbiete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • door-bie-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif doorbiete doorbieten
IPA /dó:rbí:te/ /dó:rbí:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif doorbiete doorbieten
IPA /dó:rbí:te/ /dó:rbí:ten/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

doorbiete /dó:rbí:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van doorbiete (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van doorbiete (in naevezats)
Aafbraeking
  • door-bie-te
Variaasje