Cytat dnia
Słowa też umierają ze starości. Wszystko się zmienia.
Popularne wyszukiwania
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2025
2023
Pójdę sama Chisako Wakatake 
Książka znamienna. Z co najmniej trzech powodów i wszystkie mieszczą się w jednym zdaniu:
główną bohaterką jest Japonka,
starsza pani,
która chce być wolna.
Już sam fakt, iż narratorką jest starsza pani, jest dość niezwykły. Jednak temat wybrzmiewa szczególnie, gdy weźmiemy pod uwagę, że w Japonii, jak i w innych azjatyckich krajach, pozycja kobiety w rodzinie, delikatnie mówiąc, nie jest najwyższa. Jeszcze do niedawna (a może jeszcze czasami i dzisiaj) edukacja kobiet to była rozrywka, którą mogły uprawiać do zamążpójścia; później powinny porzucić pracę, swoje życie i oddać się bez reszty podtrzymywaniu domowego ogniska: usługiwaniu mężowi, zajmowaniu się domem, wychowywaniu dzieci. Co ma zrobić ze sobą kobieta, która ma już to wszystko za sobą?
Ostatnio widziałam rolkę, na której porównywał ktoś babcię norweską do babci polskiej. Babcia norweska żyła pełnią życia. Robiła, co chciała. Była pełna energii, chodziła na yogę, świat stał przed nią otworem. A babcia polska? Cóż, była pod pewnymi względami podobna do Momoko - naszej bohaterki, babci japońskiej, tyle że jeszcze bardziej bezradna.
Książka niesie proste przesłanie, które powinno być powtarzane przy każdej możliwej okazji - najpierw zadbaj o siebie. Nie zadba się dobrze o innych, jeśli zaniedbuje się siebie i swoje potrzeby. Nie będzie ani wolności, ani ostatecznie - szczęścia.
PS. Czy Dariusz Latoś dostał jakąś nagrodę za przekład? Jeśli nie, zasługuje na podwyżkę - przekład dialektu to rzeźbienie w języku, a nawet w dwóch.
Kiedy kocham, krzyczę Chisako Wakatake 
Mimo, że z literaturą azjatycką można mnie zobaczyć w miarę często, tak niekoniecznie jest z literaturą piękną. Gdy w moje ręce wpadł opis „Kiedy kocham, krzyczę” autorstwa Chisako Wakatake, wiedziałam, że jak najszybciej muszę poznać tą powieść.
Książka, z pozoru krótka, ale z niesamowicie angażującym piórem! Z początku może się wydawać nieco ciężki, jednak im dalej zatopicie się w tej historii, tym bardziej będziecie chcieli poznać kolejną stronę. Autorka porusza wiele trudnych tematów tj. samotność i sens życia, czym skłania nas - czytelników do refleksji.
„Kiedy kocham, krzyczę” to powieść niesamowicie melancholijna, która po przeczytaniu wywiera takie wrażenie, że na długi czas będziecie jeszcze o niej pamiętać. Bohaterowie i ich historia do mnie przemówiła. To z jakimi musieli mierzyć się problemami na codzień trafiło mnie prosto w serducho. Lektura zdecydowanie zostawi czytelnika z refleksją, polecam.