Gustave Le Bon

Książka autorstwa Gustave Le Bon'a wpisała się do kanonu ważnych utworów z dziedziny humanizmu i filozofii. Psychologia Tłumu, której autor powszechnie uznawany jest za jednego z pionierów psychologii społecznej, pełniącej bardzo ważną rolę w rozumieniu otoczenia i nas samych, dość trafnie opisuje mechanizmy zachodzące w umyśle zbiorowym, i to, jak znikomy wpływ mamy w obliczu wpływu i konformizmu społecznego, choć my sami, przywykli do wzorców i ideałów z powieści i mitów możemy temu zaprzeczać. Pomimo wielu nieaktualnych już twierdzeń o świecie, czy specyficznego języka, książka ta niemal pokrywa się z dzisiejszą wiedzą z zakresu psychologii społecznej w kwestii tytułowego problemu. Książce zarzucić można to, że jest dość dziwnie rozwleczona, i momentami odczuwa się wrażenie, że opinie autora przeważają nad główną jej treścią. Nie jest to książka naukowa, a bynajmniej nie z dzisiejszej perspektywy, ale wydana została w roku 1895, więc to naturalne, należy jednak nie brać bezkrytycznie jej treści do swojej głowy (o ironio, o tym w dużej mierze jest ta książka). Pomimo dużego uproszczenia wielu omawianych kwestii i często rażącej stronniczości autora w kwestiach politycznych, nie można odmówić tego, że książka dobrze oddała to co nadeszło po niej, w XX wieku. Książkę oceniam dobrze, choć liczyłem, zapewne przez jej kultowość, że będzie trochę lepsza, ale zawód ten wynika prawdopodobnie z tego, że jej treść wnikła w naszą świadomość kulturową na tyle, że uznajemy ją za oczywistą, niezależnie, czy znamy jej genezę. Między 6/10 a 7/10, osobiście dałem 6, ale to kwestia tego, że nie ma opcji 6.5 XD