Anatomia. Love story

Przyjemna literatura młodzieżowa - subtelne połączenie Enoli Holmes, Wednesday i dr Quinn. Klimat XIX-wiecznego Londynu, epoki wiktoriańskiej. Silna bohaterka, wkraczająca w świat mężczyzn. Relacje między bohaterami porządnie nakreślone, stopniowo rozbudowywane. Brak scen spicy, królów, książąt, wampirów i czarownic, co było miłą odmianą, lecz... No właśnie, końcówka książki wszystko zepsuła, jak dla mnie :( Aczkolwiek to moje subiektywne zdanie, polecam przekonać się samemu, a nóż przypadnie do gustu. Jedno jednak mogę temu zakończeniu przyznać, nie spodziewałam się go.

Przyjemna literatura młodzieżowa - subtelne połączenie Enoli Holmes, Wednesday i dr Quinn. Klimat XIX-wiecznego Londynu, epoki wiktoriańskiej. Silna bohaterka, wkraczająca w świat mężczyzn. Relacje między bohaterami porządnie nakreślone, stopniowo rozbudowywane. Brak scen spicy, królów, książąt, wampirów i czarownic, co było miłą odmianą, lecz... No właśnie, końcówka...

Bardzo fascynująca, wciągająca historia. Autorka naprawdę się wykazała i mnie zaimponowała.

Bardzo fascynująca, wciągająca historia. Autorka naprawdę się wykazała i mnie zaimponowała.

Główna bohaterka, Hazel Sinnett, to młoda arystokratka, która marzy o zostaniu chirurgiem. Jednak na początku XIX wieku to marzenie wydaje się być wręcz nieosiągalne dla kobiety. Gdy więc profesorowie Uniwersytetu Edynburskiego odmawiają jej nauki tylko z powodu płci, dziewczyna postanawia działać na własną rękę. W przypadkowych okolicznościach poznaje Jacka Currera, który zarabia na życie, wykopując ciała z cmentarzy i sprzedając je studentom. Wkrótce między nimi rodzi się delikatne uczucie, a w tle zaczynają pojawiać się pogłoski o znikających ciałach i mrocznych eksperymentach medycznych.

Jesień to idealna pora roku na dosłowne lub metaforyczne przeniesienie się do dziewiętnastowiecznego Edynburga, w którym autorka osadziła swoją przyjemnie mroczną powieść młodzieżową. Schwartz odtwarza to miasto w nastrojowy sposób, ukazując dwa oblicza stolicy Szkocji: pełnej eleganckich salonów arystokracji oraz cuchnących zaułków, w których żyje biedota; to w tym mieście nauka flirtuje ze śmiercią.

Główna bohaterka swoimi zamiarami, determinacją i niezgodą na pozycję narzuconą jej przez społeczeństwo tworzy obraz wyjątkowej kobiety swoich czasów. Choć to zabieg, który lubię ze względu na wzmacniającą we mnie siłę w kobiece możliwości, to jest niestety dość typowy, bowiem zdarzyło mi się czytać o silnych postaciach kobiecych wyprzedzających swoją epokę. Wątek Jacka wnosi do powieści realizm i choć jest schematyczny, to dobrze uzupełnia fabułę, kontrastując z arystokratycznym światem Hazel. Tworząca się między nimi relacja jest subtelna; więcej w niej tęsknoty niż klasycznego romansu.

Książka dotyka dyskryminacji kobiet w nauce, etyki w zawodzie medyka oraz społecznych nierówności epoki. Dodatkowo poprzez połączenie nauki i emocji, w którym fascynacja anatomią ukazana jest dwojako, ciało staje się w tej historii podstawą poznania zarówno symbolicznego jak i naukowego. Idzie za tym moralny wymiar fabuły, bowiem książka stawia pytania o granice nauki i etykę w czasach narodzin medycyny.

Niemniej "Anatomia" nie jest pozbawiona wad. W oczy rzuca się nierówny rytm narracji, wedle którego niektóre fragmenty wciągają, inne są niepotrzebnie rozwleczone. Niekiedy problematyczny jest także styl językowy - zbyt prosty, przez co momentami nie współgra odpowiednio z powagą tematu i tłem osadzonym w danej epoce. Dodatkowo pojawiają się też wstawki, jakby materiały z innych źródeł, których obecność nie została adekwatnie zaznaczona w fabule. Ta z kolei rozwija się w sposób przewidywalny, choć udało mi się znaleźć jeden wątek, który wywołał we mnie zaskoczenie. Nie zmienia to faktu, że autorka zaserwowała czytelnikowi nieco zbyt szybkie zakończenie. To pozostawia po sobie niedosyt w postaci kilku niewyjaśnionych wątków. Tutaj oczekuję, że po zapoznaniu się z drugą, finałową częścią otrzymam kompletną opowieść.

Główna bohaterka, Hazel Sinnett, to młoda arystokratka, która marzy o zostaniu chirurgiem. Jednak na początku XIX wieku to marzenie wydaje się być wręcz nieosiągalne dla kobiety. Gdy więc profesorowie Uniwersytetu Edynburskiego odmawiają jej nauki tylko z powodu płci, dziewczyna postanawia działać na własną rękę. W przypadkowych okolicznościach poznaje Jacka Currera, który...

Dziewiętnastowieczna Szkocja i bohaterka, która wbrew czasom, w których żyje pragnie zostać chirurgiem! Nie boi się walczyć o swoje, ma plan na przyszłość i go realizuje chociaż wie, że przeznaczone jest jej raczej małżeństwo z hrabią niż rozkopywanie grobów 🙈

Dark akademia źle mi się kojarzy, bo dotychczas trafiałam na takie same rozwiązania tego motywu - nadęci studenci literatury. W "Anatomia. Love story" autorka zaproponowała coś innego, świeżego.

To niezbyt skomplikowana historia, ale napisana naprawdę wciągająco. Czyta się szybko i bez wrażenia, że coś się ty dłuży. Do tego klimatyczny Edynburg i całkiem interesujący bohaterowie, chociaż mam trochę niedosyt jeśli chodzi o nakreślenie ich przeszłości.

Hazel dzielnie stawiała czoło dyskryminacji. W końcu jakąś bohaterka w powieści młodzieżowej, której nie trzeba ratować z opresji. Nie zachowuje się też jak wszystkowiedząca tylko konsekwentnie zdobywa widzę in nie poddaje się.

Jak na młodzieżową historię to jest tutaj dość makabrycznie, autorka nie oszczędzała opisów różnych zabiegów medycznych, czy sekcji zwł0k.

Chociaż przyznaję profanacja grobów to dla mnie zawsze drażliwy temat i trochę nie mogłam przez to sympatyzować z Jackem, który zarabiał na życie dostarczaniem medykom ciał. Czytam dużo makabrycznych historii, ale ten temat zawsze najbardziej mnie mierzi 🙈

Dziewiętnastowieczna Szkocja i bohaterka, która wbrew czasom, w których żyje pragnie zostać chirurgiem! Nie boi się walczyć o swoje, ma plan na przyszłość i go realizuje chociaż wie, że przeznaczone jest jej raczej małżeństwo z hrabią niż rozkopywanie grobów 🙈

Dark akademia źle mi się kojarzy, bo dotychczas trafiałam na takie same rozwiązania tego motywu - nadęci studenci...

Bardzo dawno nie wciągłam się w książkę jak w ,,Anatomia. Love story'', od razu przykuła moją uwagę przez nietypową tematykę. Jak najbardziej polecam do przeczytania. Nie mogę się doczekać przeczytania drugiej części :)

Bardzo dawno nie wciągłam się w książkę jak w ,,Anatomia. Love story'', od razu przykuła moją uwagę przez nietypową tematykę. Jak najbardziej polecam do przeczytania. Nie mogę się doczekać przeczytania drugiej części :)

Mroczny i mglisty Edynburg. Czasy, w których jedyną rolą kobiety jest się nie garbić i szeroko uśmiechać (ale nie za szeroko!). Niestety w tej epoce urodziła się postępowa Hazel, której marzeniem jest zostać chirurgiem. Mimo, że pochodzi z majętnej rodziny to nie za wszystko jest w stanie zapłacić. Niektóre rzeczy po prostu nie przystoją damie. W idealnym momencie poznaje Jacka, który utrzymuje się z... wykradania ciał z cmentarzy. Hazel chce się dalej uczyć, ale książki bywają ograniczone w kwestii anatomii a Jack chce zarobić. Dwójka bohaterów zaczyna współpracować, żeby osiągnąć własne cele.

Na tę książkę trafiłam całkowitym przypadkiem, ale już po pierwszych stronach przepadłam. Wszystko co uwielbiam: XIX wiek, silny główny bohater i motyw medycyny. Do tego jeden z lepiej wykreowanych bohaterów męskich. Wątek romantyczny był przeuroczy, jeden z moich ulubionych jakie do tej pory czytałam. Hazel swoją postawą przypomina mi Elizabeth z „Lekcji chemii”, ma swoją ambicję i nie podporządkowuje się normom społecznym.

Dla fanów motywów zawartych w tej książce mogę jeszcze polecić „Hunting Jack the Ripper” oraz serial „The Atful Dodger” (Disney+).

Moja ocena: 5/5⭐️

https://www.instagram.com/readingpartyy/

Mroczny i mglisty Edynburg. Czasy, w których jedyną rolą kobiety jest się nie garbić i szeroko uśmiechać (ale nie za szeroko!). Niestety w tej epoce urodziła się postępowa Hazel, której marzeniem jest zostać chirurgiem. Mimo, że pochodzi z majętnej rodziny to nie za wszystko jest w stanie zapłacić. Niektóre rzeczy po prostu nie przystoją damie. W idealnym momencie poznaje...

i adore good love stories

i adore good love stories

Ciężko ocenić mi jednoznacznie tę książkę, bo początek i koniec były mega wciągające, nie mogłam się wręcz oderwać, ale mniej więcej na środku zaczęłam się nudzić i to do tego stopnia, że nie chciało mi się wracać do lektury. Nie wiem co tu zawiniło, ale zakładam, że jednak wątek romantyczny, bo był zdecydowanie najsłabszym punktem tej historii.
A sam pomysł na fabułę był świetny. Co prawda, plot twist przewidziałam na jakiejś 40 stronie, ale nie zmienia to faktu, że historia jest ciekawa, dobrze napisana. Lekko gotycki klimat i realizm magiczny, który jest jedyną lubianą przeze mnie formą fantastyki, tworzą idealną mieszankę na przyjemną lekturę. Nie przepadam za czytaniem serii, ale w tym wypadku chętnie sięgnę po drugą część.
Szkoda, że książka to jednak młodzieżówka, bo niestety widać, że autorka zbyt lekko podeszła do riserczu i opisany przez nią XIX wiek i zagadnienia medyczne są bardzo powierzchowne, czasem zwyczajnie błędne. Historia byłaby o wiele ciekawsza, gdyby była napisana z myślą o starszym czytelniku i oparta na porządniejszy źródłach niż książki popularnonaukowe.

Ciężko ocenić mi jednoznacznie tę książkę, bo początek i koniec były mega wciągające, nie mogłam się wręcz oderwać, ale mniej więcej na środku zaczęłam się nudzić i to do tego stopnia, że nie chciało mi się wracać do lektury. Nie wiem co tu zawiniło, ale zakładam, że jednak wątek romantyczny, bo był zdecydowanie najsłabszym punktem tej historii.
A sam pomysł na fabułę był...

Ta książka jest tak świetna, że nie potrafię wyrazić tego słowami! Najlepszy romans jaki czytałam! Dość że sam świat wciąga, historia głównych bohaterów jest świetna to jeszcze akcja totalnie nie nudzi. Każdy rozdział czytałam z zapartym tchem!

Ta książka jest tak świetna, że nie potrafię wyrazić tego słowami! Najlepszy romans jaki czytałam! Dość że sam świat wciąga, historia głównych bohaterów jest świetna to jeszcze akcja totalnie nie nudzi. Każdy rozdział czytałam z zapartym tchem!

Szczerze nie dobrnęłam do końca, okropnie nudna. A szkoda, bo miała potencjał

Szczerze nie dobrnęłam do końca, okropnie nudna. A szkoda, bo miała potencjał