kerst bij de kringloop

Mijn werkdag duurde gisteren tot twaalf uur en ik had me voorgenomen om 's middags nog even de deur uit te gaan. Ik wilde naar de milieustraat om afval weg te brengen, ik moest om boodschappen, ik had een cadeautje voor iemand nodig en ik wilde naar het tuincentrum toe. En o ja, ik kon ook wel naar de kringloopwinkel om voor kerstspullen te kijken.

De kringloopwinkel in Oostburg (klik!) is nog maar sinds 6 augustus open en het is een groot succes. Ze verkopen mooie spullen tegen kleine prijsjes en de winkel is echt een aanwinst voor de streek. Ik vond er mooie grote kerstballen en een tinkleurig bord van 45cm doorsnede. Thuis heb ik alles even een sopje gegeven en tussen mijn eigen spullen had ik ook nog een paar grote kerstballen en ook een lantaarn, die mooi bij het bord en de kerstballen paste.

Voor twintig cent kocht ik dit grote crèmekleurige bord:

Het steekschuim kocht ik al eens eerder bij een andere kringloop. Vanmorgen heb ik op dit bord en met het steekschuim een kerststuk gemaakt:

Ik had van het tuincentrum een bundel sparrentakken meegenomen en de rest van het groen en de roze besjes komen uit mijn eigen tuin. 

En manlief... die is gelijk aan een puzzel begonnen die ik gisteren ook bij de kringloopwinkel kocht:

Haha dat is wel een lekker puzzeltje 😀

binnen en buiten

Bijna klaar:

Ook bijna klaar:

Vandaag op mijn werk begon een collega over een legpuzzel waar ze aan bezig was. Andere collega's waren eveneens aan het puzzelen. Manlief en ik ook. Het zal door het jaargetijde komen, denk ik. Vorige week legden manlief en ik al een andere puzzel. 

Met kleuren ben ik dus ook nog steeds bezig. Het gaat mij er niet om of het mooi is, maar het gaat me gewoon om het bezig zijn met kleuren en even met helemaal niks anders. 

🎄 🎄 🎄 🎄 🎄

Een deel van mijn kerstversiering heb ik al tevoorschijn gehaald. Voor de ramen van de woonkamer hangen nu al de verlichte sterren. Aangezien ik niet katholiek ben, wacht ik dus niet tot de advent. Eigenlijk ben ik ook wel vroeg dit jaar en de regel dat ik pas na sinterklaas de boel mag versieren, heb ik overboord gegooid. Buiten is het zo saai met de wolken of de mist, het is daarom fijner om de boel wat op te vrolijken met lichtjes. 

🐦 🐦 🐦 🐦 🐦

Hebben jullie ook veel vogels in de tuin? Wij wel en zelfs man en zoon valt het op. Wij hebben veel bomen en struiken en daardoor genoeg schuilplaatsen voor de vogels. Alle uitgebloeide bloemen van de afgelopen maanden staan er nog en daar vinden de vogels veel zaadjes en beestjes tussen. En verder zorg ik er ook wel voor dat de tuin één grote voerbak is. Ik heb verschillende voederhuisjes en -silo's, pindasilo's, vetbolhouders en pindakaaspothouders. 

En ach, er kan altijd nog meer bij:

Vandaag heb ik de muffinvormen, die ik ooit speciaal hiervoor kocht (kringloop), gevuld met een mengsel van ossewit, vogelzaad en meelwormen. Later zal ik ook wel weer een keer kopjes met dit mengsel vullen, zoals op de foto hieronder die ik in 2021 maakte. 

Op mijn werk is het druk en ik heb deze week al vijf overuren gemaakt. Er was de afgelopen maanden een opnamestop van bewoners door personeelsgebrek en die opnamestop wordt gelukkig opgeheven. Kamers die leegstonden zijn inmiddels van een likje verf voorzien en moeten verder klaargemaakt worden voor de nieuwe bewoners. Dat houdt in dat ze van boven tot onder schoongemaakt worden. Het is veel werk, maar ik vind die grote schoonmaken altijd wel leuk om te doen. 

wat ruist er...

...in het struikgewas.

Nou ik weet het wel! Het was deze:

Tijdens mijn tuinwerkzaamheden afgelopen weekend, sprong opeens een bruine kikker van onder een plant. Eigenlijk baalde ik er wel van, want misschien had het beestje daar een mooi plaatsje gevonden om te overwinteren. En toen kwam ik... Hij zal inmiddels wel een nieuw schuilplaatsje gevonden hebben, maar het was voor mij wel even een reminder om beter op te letten en de grond niet teveel meer te verstoren.

Manlief maaide het gras. Voor de laatste keer dit jaar? Ik denk nog van niet. Er zal nog wel een keer en misschien wel twee keer gemaaid moeten worden. Zolang het niet teveel gaat regenen en het gras vrolijk door blijft groeien, wordt het kort gehouden. 

lezen en luisteren

Er is niet zoveel te melden vanuit huize W. Er gebeurt momenteel niet zo heel erg veel.

Gelukkig heeft het al een klein beetje geregend en was daardoor de grond in de tuin een stukje werkbaarder dan de voorgaande maanden geworden. Toch komen wij er iedere keer nog best bekaaid vanaf: de regen trekt of links of rechts van ons langs en zo lijken we telkens weer de echt grote buien te missen.

Ik had met mijn vriendin afgesproken, maar door het dreigende weer hebben we alleen maar geluncht. Meestal wandelen we ook, maar dat deden we deze keer niet. Maar het was daarom wel gezellig, hoor. En de scampi's in de lookroomsaus waren heerlijk. 

De naailes begint weer en ik heb deze zomer maar bar weinig achter de naaimachine gezeten. Meestal maak ik tussendoor nog weleens iets, maar ik heb mijn tijd meer besteed aan lezen. Momenteel ben ik De Camino van Anya Niewierra aan het lezen. En tijdens strijkwerk luister ik naar Broeder Joep van Joep van Poorten of naar de podcast Alledaagse vragen. 

En meer heb ik voor vandaag eigenlijk niet te vertellen. 

uit eigen tuin

Gisteren nam ik deze foto van Moppie:

En dit was ze twee jaar geleden:

Wat een klein pluizenbolletje was het toen nog maar 😻

🐈 🐈 🐈 🐈 🐈

Het is een goed fruit- en groentejaar geweest, ondanks de toch wel extreme droogte. Na de bessen, kersen, rabarber, bramen, vlierbessen, druiven en pruimen, zijn nu de appels, peren en pompoenen aan de beurt om geoogst te worden.

Vanmorgen was er even een bui en als het goed is komt er vandaag en morgen nog meer regen. Als het goed is hè, want de voorspelde regen van gisteren en van afgelopen nacht kwam ook niet. En het is zo ontzettend hard nodig. Kijk maar eens naar het gras, op de foto, waar de mand opstaat. Overal is het zo. Water sproeien doen wij niet, dat vinden we niet nodig. Dat gras trekt heus wel weer bij als het een tijdje gaat regenen. En blijkbaar wisten de fruitbomen toch nog wel diep uit de grond water te halen, gezien de goede oogst.

vrij

Sinds een week zijn hier de scholen weer begonnen. Gelukkig had onze vakantiehulp op het werk nog een paar dagen vrij en kwam ze ons daarom nog ondersteunen. En zo kreeg ik het aanbod om een paar overuren op te nemen, dat ik met beide handen aangreep. Na een hele zomer werken had ik wel zin in een paar vrije dagen. 

En wat doe je dan op een vrije dag? Een beetje bankhangen samen met Miep:

Ik heb getuinierd en ik ging fietsen. Tijdens mijn fietstocht kocht ik tomaten bij een stalletje langs de weg. In onze tuin willen tomaten niet, daar komt gelijk rot in, maar ik wil best iemand anders tegen een kleine vergoeding van zijn tomaten afhelpen. Ik eet vrijwel dagelijks snacktomaten en de grotere die ik nu kocht gebruik ik om gezeefde tomaat van te maken.

Toen ik deze foto nam had ik de tomaten al ingekerfd. Daarna liet ik ze 'schrikken' in kokend water, om vervolgens makkelijk de velletjes te verwijderen. Daarna sneed ik ze in stukjes, kookte ze een kwartiertje en deed ze daarna door de passeerzeef. De gezeefde tomaat vries ik in en ik heb ondertussen al meerdere bakjes(ik kookte er al eerder) in de vriezer. Ik denk dat ik met de voorraad die ik nu heb wel een half jaar vooruit kan. Ik gebruik dit voornamelijk als ingrediënt in de soep. 

🍅 🍅 🍅 🍅 🍅

Vorig jaar bij de kringloop kocht ik een aparte vaas: het is een ronde van zeven bollen aan elkaar.

 Ik vulde de bollen met bloemetjes uit mijn tuin. Het bord eronder en de herfstbladeren kocht ik ooit ook bij de kringloop. Alleen het pompoentje in het midden komt uit een gewone winkel.

🍂 🍂 🍂 🍂 🍂

Net als ieder jaar verzamel ik nu ook weer bloemzaadjes uit de tuin. 

Al jarenlang heb ik hierdoor mijn eigen planten. Nu kreeg ik via via de tip dat iemand in de buurt een bloemzaadjesruilproject wil opstarten. Leuk, ik heb me gelijk hiervoor aangemeld. Ik heb genoeg zaadjes en ik zie tegen de tijd dat er geruild gaat worden wel of er ook iets voor mij bijzit. 

💝 💝 💝 💝 💝

En dan nog even mijn bericht van gisteren. Ik postte deze gisteravond en vanmorgen zag ik een nieuwsbericht over victim shaming(een slachtoffer de schuld geven) langskomen. Ik ben blij dat de grote nieuwssites het hier ook over hebben, maar ik hoop vooral dat mensen hierna ook gaan nadenken over hoe ze op een volgend incident gaan reageren. Maar weet je, ik heb zo mijn twijfels...

zonnebloem

 Bij een zomers weertje hoort een zomerse foto.

De zonnebloemen bleven maar groeien en groeien...

Nu is er eindelijk een knop open.

En natuurlijk is Moppie erbij... waar ik ben is Moppie. 

apparaten

Ze zijn nog in de groei, maar over een aantal weken ga ik mijn eigen pompoenen kunnen oogsten:

Het was alweer jaren geleden dat ik pompoenen in de tuin had, maar doordat ik dit voorjaar een zakje pompoenzaadjes ergens bij kreeg, besloot ik toch om een paar plantjes op te kweken. Na alle droogte en slakken die aan de plantjes vraten, hield ik twee planten in de tuin over. En dat is meer dan genoeg, want er zitten veel pompoenen in. Het zal voldoende zijn om zelf de hele winter mee door te komen en om ervan weg te geven. 

Het was voor mij wel een reden om vandaag soep te koken met stukken pompoen die nog in de vriezer zaten. En voor de rest gingen groentes in de soep die ik nog had liggen en die op moesten: wortelen, bloemkool en uien. Vorige week kocht ik bij een hobbytuinder twee courgettes: een groene en een gele, samen voor vijftig cent. De groene kan nog wel even mee, maar op de gele begonnen plekjes te komen en die is ook door de soep gegaan.

Toen onze oudste zoon nog een baby'tje was kocht ik een staafmixer, om zelf zijn prakjes te kunnen maken. En nu, zevenentwintig jaar later, heb ik deze staafmixer voor een nieuwe vervangen. Door een slecht contact viel de oude steeds uit. En als je weleens een staafmixer hebt horen gillen... de mijne kon het! Wat een herrie maakte dat ding! Vandaag gebruikte ik de nieuwe om de soep te pureren en ik weet nu wel dat die oude echt niet voor zijn tijd weggedaan is. 

We hadden ook een oude frituurpan. Toen Marktplaats nog niet zo heel erg lang bestond, nam ik de (nieuwe) frituurpan van iemand over. We hebben al zitten terugrekenen en dat moet toch zeker wel twintig jaar of langer geleden geweest zijn. Wij eten graag friet en het apparaat is daarom ook veel gebruikt. De laatste maanden gaf de frituurpan steeds vaker een error en uiteindelijk was het toch een keer klaar. Of beter gezegd, ik was er klaar mee. We hadden nog een reserve staan en die is inmiddels in gebruik genomen. 

Het is wel leuk als apparaten zo lang meegaan. 

🎃 🎃 🎃 🎃 🎃

Om nog even op de pompoenen terug te komen, vorig jaar ging ik naar een pompoenplukdag: klik!

Op zondag 28 september houdt deze kweker weer een plukdag. Kijk voor verder informatie over dit bedrijf hier: klik! 

Als je op het www zoekt op pompoenvelden of pompoenboerderijen dan kom je nog meer bedrijven tegen. 

toch een succes

Twee jaar geleden waren wij in een kasteeltuin in Normandië. Ik vond de artisjokplanten die daar stonden mooi en toen ik een tijd later deze planten bij een tuincentrum bij ons in de buurt tegenkwam, nam ik een plantje mee. Omdat de plant matig winterhard is, zette ik deze in een pot. Tijdens vorst kon ik dan de plant binnenzetten. Het werd geen succes. De plant bleef leven, maar zag er best wel zielig uit.

Begin maart dit jaar waren wij in botanische tuin De Hortus Haren en daar kwam ik buiten in de tuin artisjokplanten tegen. Het deed mij besluiten om mijn plantje uit de bloempot te halen en in de volle grond te zetten. Ik pikte een stuk gazon in en maakte een nieuwe border, waar de plant mooi groot kan groeien.

En nu:

Nu begint de plant te bloeien! 

De plant doorstond een bladluizenplaag en een mol groef er een gang onderdoor, maar gelukkig kwam het allemaal goed. 

Er zitten nog meer knoppen in, groot en klein. We gaan er dus nog een tijd van kunnen genieten en na de bloei wil ik de bloemen drogen. 

Als het goed is zal de plant volgend jaar een stuk hoger zijn, nu is hij nog geen meter maar hij kan anderhalf meter hoog worden. 

grote wesp

Voor de derde keer in een paar jaar tijd hebben we een nest van de Europese hoornaar. De eerste keer zat het nest onder het dak van ons huis. De tweede keer, vorig jaar, werd met het bouwen van een nest in een schuurtje gestart, maar al snel zagen we geen hoornaars meer en bleek het nog kleine nest verlaten te zijn. In datzelfde schuurtje wordt nu sinds een paar weken weer druk gebouwd en dit jaar gaat het wel goedkomen met het nest. 

We hebben er sinds 3 juli een camera hangen en in het schuurtje zelf komen we nu niet meer om het nest niet te verstoren. 

Wat begon met een koningin en een paar werksters, is ondertussen een groot nest met veel werksters aan het worden.

En het is leuk om de bouw te volgen en alle bedrijvigheid te zien. 

De Europese hoornaar is een grote wesp van hier en is niet schadelijk. Zolang het nest niet op een plaats hangt waar mensen en hoornaars last van elkaar hebben, kan het blijven hangen. Het zijn geen agressieve wespen en zolang ze zich niet bedreigd voelen doen ze niks. 

Ik ben weleens in de buurt van het nest in de tuin bezig en als er een hoornaar steeds rond me blijft vliegen, dan is dat een teken voor mij om even weg te gaan. Voor de rest blijven ze uit je buurt. Ze vangen insecten zoals vliegen en muggen en dat is mooi! De boeren rondom zijn druk in de weer met het dorsen van tarwe en dat geeft voor ons een overlast van vliegen. Ieder jaar is het rond deze tijd weer raak en worden we er een beetje gek van. Laat de hoornaars die vervelende vliegen dus maar lekker vangen! 

wildlife

Vandaag geen verhaal en alleen maar foto's. Wel allemaal in onze eigen tuin genomen.

 

oogst

Voordat we vorige week op vakantie gingen, had ik al veel rode besjes geplukt en er hingen nog veel besjes in de twee struiken die nog wat moesten rijpen. Ik had verwacht dat de vogels alles wel opgegeten zouden hebben, maar die lijken er deze keer geen belangstelling voor te hebben. De struiken hangen nog vol.

Waar we wel snel mee moeten zijn, zijn de kersen. Als eenmaal de spreeuwen ze ontdekt hebben, dan is de boom snel leeg. Wij hebben een boom waar lichtrode kersen inkomen, dus niet van die hele dieprode. Ondanks de lichte kleur zijn het toch zoete kersen.

En dan hebben we ook nog morellen (krieken):

Die kook ik met wat suiker en vries ik in om later voor het maken van smoothies te gebruiken. 

Zoals je ziet zit ik gelijk al in de pluk... Met de hoog hangende kersen en morellen mag manlief helpen, die vindt de hoge ladder niet eng om op te staan. Ik vind die ladder maar niks. 

krant

Daar is 'onze' egel:

Op de wildcamera komt hij regelmatig langs. Hopelijk worden de avonden warm genoeg om tot laat buiten te kunnen zitten en zien we hem ook een keer in het echt.

📰 📰 📰 📰 📰

Over een maand gaan we van de papieren krant volledig over op een digitale krant. Ik las de papieren krant al bijna nooit meer, terwijl ik jaren geleden nog riep dat ik de papieren variant niet wilde missen. Ik lees ondertussen al heel veel nieuws op social media en daarnaast lezen we beiden al vaak de krant online. De krant staat op mijn naam en ik ben zeker al iets van vijfendertig jaar abonnee. 

de valk, de vos en de poes

Sinds kort hebben we, naast de grote vijver waar de vissen en de kikkers inzitten, een klein vijvertje in de tuin. Vanuit de keuken kijk je er zo op en dat is leuk, want er komen heel wat vogels uit het vijvertje drinken en er komen ook vogels badderen, zoals deze roofvogel (ik denk torenvalk):

Hij was elf minuten aan het poedelen!

De beelden komen van een camera die manlief opgehangen had. 's Nachts was er al een keer een egel te zien en dat was al speciaal, maar onderstaande beelden van een vos vinden wij eigenlijk nog specialer. Let bij het bekijken ervan goed op de heldenrol van de poes:

Of het Miep of Moppie is die achter de vos aanrent, weet ik niet, maar ze wil deze indringer vast verjagen. Wij konden er hartelijk om lachen. 

Onlangs had ik mijn wildcamera opgeruimd omdat er veel te veel beweging van bomen en planten was, waar de camera op reageerde. Nu heb ik hem toch maar weer buiten gehangen. Misschien komen de egel en de vos nog een keer langs en worden ze zo van nog dichterbij gefotografeerd.

waterdruppels

De laatste rabarber werd geoogst en de eerste rode bessen werden geplukt. Zo is er maandenlang steeds wel iets uit de tuin te halen.

Deze kleine groene vriend houdt me 's nachts uit mijn slaap:

Een groene kikker kwaakt erg hard en je snapt niet dat er uit zo'n klein beestje zoveel herrie kan komen. Er zitten ook bruine kikkers, maar die maken een stuk minder lawaai. Toch ben ik erg blij met de kikkers in onze tuin en gelukkig bestaan er oordopjes.

Wie weleens in Oostburg komt, herkent ongetwijfeld deze wel:

De watertoten met de waterdruppels. De watertoren werd tussen 1948 en 1950 gebouwd en in 1995 schilderde kunstenaar Johnny Beerens de waterdruppels.

Ik ben er al honderden of misschien wel duizenden keren langsgereden en nog nooit maakte ik er van dichtbij een foto van. Nu wandelden manlief en ik erlangs. Wat je niet op mijn foto kan zien, is dat in de onderste druppel de kunstenaar een afbeelding van zichzelf geschilderd heeft.

Een graspieper:

 

Gekkie:

Een koe met een zwaar hoofd 😁 

We wandelden een rondje rond Oostburg.