Wassili Iwanowitsch Surikow

«Автопортрет» (Süvstpotrait)

Wassili Iwanowitsch Surikow (Russ‘sch: Василий Иванович Суриков; * 24. Januar 1848 in Krasnojarsk, † 19. März 1916 in Berjozovo) weer een Russ‘sch Kunstschillerer.

Leven

Surikow würr 1848 boren in Krasnojarsk. He studeer in de Johren 1869 – 1871 an de russ’sch Kunst Akademie to Sankt Petersburg. Een van sien Lehrers weer dor Pavel Pavlovič Čistjakov. 1877 tröck he na Moskau üm. Een Johr later frieh he Elizabeth Charais. In de upfolgen Tied güng he butenlands, de Ünnerscheed to lehren. Up sein Reisen keem he nah Italien, Frankriek, Spanien en Düütschland. 1881 würr he Deel van de Künstlergrupp, de sück Peredwischniki (up platt soveel as Wanners) nömen deen. Dat Teel van de Grupp weer Kunst ünner dat Volk to bringen. 1893 wüür he Liddmaat van de Russ’sch Kunstakademie. Verstarven dee he 1916.

Wark

In levennige en klörige Schillerien dee he sünners Momemnten affbillen uut dat Leven van dat russ’sch Volk: van de Tied, wor Siberien verovert würr af bitto de Tied van Peter de Groot; mang anner Biller de Schillerie «Утро стрелецкой казни» (up platt soveel as De Morgen van de Exekutschoon van de Strelitzen) van 1881, dat hangt nu in de Tretjakovgalerie.

Surikow weer een van de eersten, de dat up Sicht harrn, de didaktsch Idealen van de Grupp to verbinnen mit de natschonaal Kunsttraditschoon.

1948 würren de Döören apen maakt van een didaktsch Museum, dat hem todacht weer

Gallerie

• 
  «Утро стрелецкой казни»(De Morgen van Exekutschoon van de Strelitzen)
• 
  «Переход Суворова через Альпы» (Marsch van Suworow dör de Alpen)
• 
  «Покорение Сибири Ермаком» (1895) (Verovering van Siberien dör Jermak)