inertie

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘traagheid’ voor het eerst aangetroffen in 1650 ^[1]
afgeleid van inert met het achtervoegsel -ie ^[2]

de inertie v

1. traagheid

Het woord inertie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

69 %	van de Nederlanders;
82 %	van de Vlamingen.^[3]

inertie v

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	inertie	-
verkleinwoord

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
inertie	l'inertie	inerties	les inerties