intentie
Uiterlijk
- in·ten·tie
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bedoeling’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
- Van het Franse intention (met het achtervoegsel -ie) en het Latijnse intentio. [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | intentie | intenties |
verkleinwoord | intentietje | intentietjes |
de intentie v
- het doel wat men voor ogen heeft.
- De intentie van Wikipedia is het samenstellen van een encyclopedie.
- Hij was overeind gekomen met de intentie mij te helpen met mijn bagage. [3]
- Het woord intentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "intentie" herkend door:
97 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "intentie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ intentie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Pfeiffer, Ilja Leonard"Grand Hotel Europa" 2018 ISBN 978-90-295-2622-7 pagina 11
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be