Biosfeerreservaat Kronotski
| Biosfeerreservaat Kronotski | ||||
|---|---|---|---|---|
| IUCN-categorie Ia (Natuurreservaat) | ||||
| Locatie | Kraj Kamtsjatka | |||
| Coördinaten | 54° 56′ NB, 160° 32′ OL | |||
| Nabije plaats | Petropavlovsk-Kamtsjatski | |||
| Oppervlakte | 11.476,19 km² | |||
| Opgericht | 1934 | |||
| Website | http://www.kronoki.ru | |||
Caldera's van de Gejzernaja en de Oezon
| ||||
| ||||
Biosfeerreservaat Kronotski (Russisch: Кроноцкий государственный биосферный заповедник) is gelegen op het Russische schiereiland Kamtsjatka. Op 1 november 1934 werd het gebied per besluit van de Russische SFSR opgericht als zapovednik. Deze datum wordt gezien als de officiële datum van de vorming van het reservaat. De nieuw gevormde zapovednik lag op het grondgebied van het voormalige sabelmarterreservaat, dat werd gesticht in 1882 voor de jacht op sabelmarters.[1] Op 29 augustus 1951 werd het reservaat echter opgeheven, met als doel de industriële activiteiten in het gebied te kunnen verhogen. Op 1 juli 1959 werd het gebied als natuurreservaat hersteld en qua oppervlakte verdubbeld. In 1985 werd het gebied toegevoegd aan de lijst van biosfeerreservaten van UNESCO onder het Mens- en Biosfeerprogramma (MAB). Na een tweede uitbreiding van het gebied in 1992 werd het gebied in 1996 toegevoegd aan de UNESCO-Werelderfgoedinschrijving «Vulkanen van Kamtsjatka». Biosfeerreservaat Kronotski heeft momenteel een oppervlakte van 11.476,19 km².[2]
Landschap
[bewerken | brontekst bewerken]In Biosfeereservaat Kronotski bevinden zich veel bijzondere landschappen, zoals kust-toendralaagland, bosachtig en struikachtig middelgebergte en vulkanisch bergland met gletsjergebieden. Bijzondere elementen in het gebied zijn de beroemde Vallei van de Geisers, de op een na hoogste piek van Kamtsjatka, de Kronotskaja Sopka (3.528 meter) met de acht kilometer lange Toesjevski-gletsjer, een complex met zestien vulkanen, die in een halve ring rond het Kronotskojemeer (het grootste zoetwatermeer van Kamtsjatka) liggen en de vulkanische caldera Oezon, dat onderdeel vormt van het grootste geothermische veld in Kamtsjatka, waar zich bijzondere thermofiele organismen bevinden.
Bossen met goudberken (Betula ermanii) en Siberische dwergden (Pinus pumila) zijn wijdverspreid. Gebieden met groene els (Alnus viridis) zijn op alpiene locaties te vinden. Daarnaast bestaat ongeveer een kwart uit rotshellingen, bergtoendra en in de hogere gebieden ook poolwoestijnen. Rond het Kronotskojemeer zijn hoogopgaande bossen met Aziatische lariksen (Larix gmelinii), espen (Populus tremula), jezosparren (Picea jezoensis) en Sachalin-zilversparren (Abies sachalinensis). Alpiene toendra en hoogvenen zijn verspreid over het reservaat.[3]
Fauna
[bewerken | brontekst bewerken]Op de bergtoppen, vulkanische plateaus en hoge terrassen langs de kust leven kamtsjatkamarmotten (Marmota camtschatica) en kamtsjatkasneeuwschapen (Ovis nivicola nivicola). De noordelijke fluithaas (Ochotona hyperborea) en arctische grondeekhoorn (Spermophilus parryii stejnegeri) leven alleen in de hooggebergten. Otters (Lutra lutra) leven in vrijwel iedere rivier in het gebied. Andere roofdieren in het gebied zijn onder andere de sabelmarter (Martes zibellina), hermelijn (Mustela erminea), veelvraat (Gulo gulo), Euraziatische lynx (Lynx lynx) en wolf (Canis lupus). Ook de kamtsjatkabeer (Ursus arctos beringianus) leeft hier en kan een gewicht van 400 à 450 kg bereiken (zelfs een exemplaar van 600 kg werd gemeld). Met ongeveer 700 exemplaren in Kronotski is hier de hoogste dichtheid van deze ondersoort in Rusland te vinden. Kronotski is ook het enige gebied op het Kamtsjatkaschiereiland waar rendieren (Rangifer tarandus phylarchus) voorkomen. Hun aantallen worden op 2.500 geschat.[4]
Aan de kust leven dieren zoals stellerzeeleeuwen (Eumetopias jubatus), zeeotters (Enhydra lutris), gehoornde papegaaiduikers (Fratercula corniculata) en aleoetensterns (Onychoprion aleuticus). In de bosgebieden broeden onder andere vogels als matkop (Poecile montanus kamtschatkensis) en het rotsauerhoen (Tetrao urogalloides kamtschaticus). Het alpensneeuwhoen (Lagopus muta) en de giervalk (Falco rusticolus) kunnen in de hooggebergten worden gevonden.[4]
In het gebied paaien bovendien rode zalmen (Oncorhynchus nerka). Omdat het paaiseizoen extreem lang duurt, van juli tot maart, zijn er 's winters in de ijsvrije delen van het reservaat honderden zeearenden (Haliaeetus albicilla), Stellers zeearenden (Haliaeetus pelagicus) en steenarenden (Aquila chrysaetos) te vinden. Ook broedt de Stellers zeearend met meer dan 40 paartjes in Biosfeerreservaat Kronotski.[4]
De Siberische landsalamander (Salamandrella keyserlingii) is de enige vertegenwoordiger binnen de amfibieën in het reservaat.[4]
Afbeeldingen
[bewerken | brontekst bewerken]-
De vulkaan Kronotskaja Sopka (3.528 m).
-
De vulkaan Kizimen vanaf het Kronotskojemeer.
-
De rivier Tichieja.
-
Kleine sprinkhaanzanger (Locustella lanceolata) in Biosfeerreservaat Kronotski.
-
Geiser.
-
Rotsauerhoen (Tetrao urogalloides) in Biosfeerreservaat Kronotski.
-
De vulkaan Krasjeninnikova.
Noten
- (ru) Kronotski gosoedarstvenny biosferny zapovednik. Kamchatka Travel Company «Grand».
Bronnen
- Overige bronnen en verwijzingen
- ↑ (ru) Ladygin, A.V. & Artjoechin, Joe.B. (2007). Istoria zapovednika. Geraadpleegd op 22 december 2015.
- ↑ (ru) Minprirody Rossiejskoj Federatsii (2011). Kronotski gosoedarstvenny prirodny biosferny zapovednik. Geraadpleegd op 22 december 2015.
- ↑ (en) Mosolov, V.I. (2004). Kronotsky Zapovednik. Geraadpleegd op 28 november 2015.
- ↑ a b c d (en) Kronotsky Reserve (2012). Fauna of the Kronotsky Reserve. Geraadpleegd op 28 november 2015.