Przejdź do zawartości

Kronocki Rezerwat Biosfery

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kronocki Rezerwat Biosfery
Кроноцкий государственный природный биосферный заповедник
Ilustracja
Na pierwszym planie kaldera wulkanu Uzon na terenie rezerwatu Kronockij
rezerwat przyrody
Państwo

 Rosja

Kraj

 Kamczacki

Mezoregion

Kamczatka

Data utworzenia

1934

Powierzchnia

1 147 619,37 ha

Ochrona

kategoria IUCNIa (ścisły rezerwat przyrody)

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kronocki Rezerwat Biosfery”
Położenie na mapie Kraju Kamczackiego
Mapa konturowa Kraju Kamczackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kronocki Rezerwat Biosfery”
54,580000°N 160,720000°E/54,580000 160,720000
Strona internetowa

Kronocki Rezerwat Biosfery[1] (ros. Кроноцкий государственный природный биосферный заповедник, trl. Kronockij gosudarstwiennyj prirodnyj biosfiernyj zapowiednik) – ścisły rezerwat przyrody (zapowiednik) w Rosji, w Górach Wschodnich na półwyspie Kamczatka.

Założony w 1934, zlikwidowany w 1951 r., reaktywowany w 1959 r. i powtórnie zlikwidowany w 1961. Po raz kolejny utworzono go w 1967 r. w dawnych granicach, miał wówczas 964 tys. ha. W 1982 r. do rezerwatu dołączono 3 milowej szerokości pas wód przybrzeżnych o powierzchni 135 000 ha, a w 1992 r. powiększono część lądową o 43 134 ha[2].

Rezerwat obejmuje głównie obszar lądowy (o powierzchni 1 012 619, 37 ha), ale także wąski pas wód morskich wzdłuż brzegu o powierzchni 135 000 ha[2].

Na terenie rezerwatu dominuje krajobraz górzysty, w tym wulkaniczny. Jest tu 8 aktywnych wulkanów. Największym spośród licznych jezior rezerwatu jest jezioro Kronockie o powierzchni 242 km²[2].

Pierwotnie rezerwat założono w 1934 r. głównie celem ochrony populacji soboli (podgatunek Martes zibellina kamtschadalica, soból kamczacki). Na terenie rezerwatu szacowano w 2013 r. populację sobola kamczackiego na 2700 sztuk (wcześniejsza wieloletnia liczebność 2000–2200 sztuk)[2]. Występuje też tutaj duża populacja niedźwiedzi brunatnych, szacowana w 2013 r. na 831 sztuk[3].

W obrębie rezerwatu udokumentowano (na 2013 r.) 767 gatunków roślin naczyniowych, 103 gatunki ryb (włącznie z morskimi), 1 gatunek płaza (kątoząb syberyjski). Na terenie rezerwatu występuje wiele ściśle chronionych gatunków z rosyjskiej Czerwonej Księgi, w tym 11 gatunków roślin, 35 gatunków ptaków i następujące ssaki: biały niedźwiedź, 8 gatunków waleni, uchatek grzywiasty, kałan morski i podgatunek foki pospolitej Phoca vitulina stejnegeri[2].

Na terenie rezerwatu znajduje się Dolina gejzerów z ponad 40 gejzerami[4].

Od 1985 r. rezerwat biosfery[2], a od 1996 roku razem z Rezerwatem przyrody „Jużno-Kamczatskim” wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO pod nazwą „Wulkany Kamczatki”[5].

Posiada wspólną dyrekcję z Rezerwatem przyrody „Jużno-Kamczatskim” i Rezerwatem Koriackim, która znajduje się w miejscowości Jelizowo.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 11. Europa, Część I. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009. ISBN 978-83-254-0463-5.
  2. a b c d e f Wayback Machine [online], web.archive.org, 23 listopada 2018 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-23].
  3. Фауна [online], ФГБУ «Кроноцкий государственный природный биосферный заповедник» [dostęp 2020-04-10] (ros.).
  4. Камчатка Долина Гейзеров [online] [dostęp 2020-04-10] (ros.).
  5. Jura i Krzanowska 1998 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]