Naar inhoud springen

Ulster Grand Prix 1960

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Noord-Ierland Ulster Grand Prix 1960
Dundrod Circuit
Land Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Datum 6 augustus 1960
Organisator FIM / ACU
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Australië Tom Phillis
Derde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
125 cc
Snelste ronde Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Derde Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner

De Ulster Grand Prix 1960 was de zesde en voorlaatste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1960. De races werden verreden op zaterdag 6 augustus 1960 op het Dundrod Circuit, een stratencircuit in County Antrim. In de 500cc-klasse was de wereldtitel al beslist. De wereldtitels in de 125cc-klasse en de 350cc-klasse werden in Ulster beslist.

Algemeen

[bewerken | brontekst bewerken]

De Ulster Grand Prix werd een groot succes voor John Hartle, die zowel in de 350- als de 500cc-klasse flinke stappen in het klassement zette. Ook Tom Phillis, hersteld van een sleutelbeenbreuk, deed het in de 250cc-race goed met zijn tweede plaats met de Honda RC 161.

500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]

De mechanische problemen moest John Surtees een inhaalrace rijden, maar hij kon Norton-rijder John Hartle niet meer bedreigen. Alan Shepherd werd met zijn Matchless G50 derde, maar de strijd om de vierde plaats werd door een fotofinish beslist in het voordeel van Ralph Rensen.

Uitslag 500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Norton 1:35"18'8 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta + 20'4 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd Matchless + 1"36'4 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Rensen Norton + 2"31'2 3
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Norton + 2"31'2 2
6 Vlag van Australië Tom Phillis Norton + 3"06'6 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton + 3"10'2
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bruce Daniels Norton + 1 ronde
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stephen Murray Norton + 1 ronde
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Middleton Norton + 1 ronde
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Purvis Norton
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Spence Norton
13 Vlag van Australië Jack Findlay Norton
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Vernon Cottle Norton
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Crooks Norton
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Holmes Norton
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Pound Norton
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Powell Norton
19 Vlag van Zweden Sven-Olov Gunnarsson Norton
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billy McCosh AJS
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Bullock Matchless
22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Creith BSA
23 Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Brosnan Norton
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alf Shaw Norton
25 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Gordon Matchless
26 Vlag van Verenigd Koninkrijk William Roberton Norton
27 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Oliver Norton
29 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Redmond Norton
30 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Shannon BSA

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Ron Miles Norton
Vlag van Frankrijk Jacques Insermini Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Trown Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Prowting Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Anderson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Davy Crawford Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Canning BSA
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Thorp Matchless
Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Norton
Vlag van Nieuw-Zeeland Peter Pawson Norton
Vlag van Zweden Bror-Erland Carlsson BMW
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Norton

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Oostenrijk Ladi Richter Norton
Vlag van Australië Bob Brown (†) Norton Overleden[1]
Vlag van Duitsland Rudolf Gläser Norton
Vlag van Italië Emilio Mendogni MV Agusta
Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta
Vlag van Japan Fumio Ito BMW
Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees (wereldkampioen) MV Agusta 32 (38)
2 Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta 26
3 Vlag van Australië Bob Brown (†) Norton 15
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta/Norton 14
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Norton 9
Vlag van Italië Emilio Mendogni MV Agusta
7 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Norton 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton
9 Vlag van Australië Tom Phillis Norton 4
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd Matchless

350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]

John Hartle, die voor MV Agusta de Junior TT had gewonnen, werd nu met zijn Norton 40M tweede achter John Surtees. Daardoor kwam hij in de WK-stand op gelijke hoogte met vaste MV-rijder Gary Hocking. Hocking had zich in dit seizoen ook meer op de 250cc-klasse geconcentreerd. Zo werd de strijd om de tweede plaats dus weer spannend, maar met zijn overwinning was Surtees nu zeker van zijn wereldtitel.

Uitslag 350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 1:35"17'4 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Norton 6
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson AJS 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton 2
6 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Norton 1

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Potts Special-AJS

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Bob Brown (†) Norton Overleden[1]

Onbekend[2]

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk
Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Rensen Norton
Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman Norton
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking MV Agusta

Top tien tussenstand 350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees (wereldkampioen) MV Agusta 22 (26)
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking MV Agusta 14
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta/Norton
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton 8
5 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa 6
Vlag van Australië Bob Brown (†) Norton
7 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Norton 5
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Potts Special-AJS 4
Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson AJS
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton 3

250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor aanvang van de Ulster Grand Prix stonden Carlo Ubbiali en Gary Hocking samen aan de leiding van het klassement, maar nu won Ubbiali terwijl Hocking uitviel. Er kwamen twee Honda-rijders op het podium: de van een sleutelbeenbreuk herstelde Tom Phillis en Jim Redman, die de nog steeds geblesseerde Naomi Taniguchi mocht vervangen. Mike Hailwood werd met de speciaal voor hem ontwikkelde Ducati 250 Desmo vierde. Ubbiali was nu bijna wereldkampioen. Hocking kon nog op gelijke hoogte komen als hij de GP des Nations zou winnen, maar dan mocht Ubbiali daar niet scoren.

Uitslag 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 58"47'2 8
2 Vlag van Australië Tom Phillis Honda 6
3 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Ducati 3
5 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda 2
6 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 1

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking MV Agusta

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Bob Brown (†) Honda Overleden[1]
Vlag van Italië Tarquinio Provini Morini Blessure[3]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale MZ Geen machine[4]
Vlag van Japan Naomi Taniguchi Honda Blessure[5]

Onbekend[2]

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk
Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ
Vlag van Duitsland Günter Beer Adler
Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi/Ducati
Vlag van Italië Gilberto Milani Honda
Vlag van Japan Kenjiro Tanaka Honda
Vlag van Japan Moto Kitano Honda
Vlag van Japan Yukio Satoh Honda
Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman MZ

Top tien tussenstand 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 30 (36)
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking MV Agusta 22 (28)
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 11
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Ducati/Mondial 8
5 Vlag van Australië Tom Phillis Honda 6
6 Vlag van Italië Tarquinio Provini Morini 4
Vlag van Japan Kenjiro Tanaka Honda
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda
9 Vlag van Australië Bob Brown (†) Honda 3
Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale MZ
Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda

125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]

Door zijn overwinning in de 125cc-race was Carlo Ubbiali zeker van de wereldtitel. Gary Hocking werd weliswaar tweede, maar kon door de streepresultaten Ubbiali niet meer achterhalen. Ernst Degner werd met zijn MZ RE 125 derde en verstevigde zijn derde plaats in de WK-stand.

Uitslag 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 53"21'8 8
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking MV Agusta 6
3 Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ 4
4 Vlag van Italië Bruno Spaggiari MV Agusta 3
5 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 2
6 Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman MZ 1

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Tom Phillis Honda Val
Vlag van Italië Alberto Gandossi MZ

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson MZ Geen machine[6]
Vlag van Japan Naomi Taniguchi Honda Blessure[5]

Onbekend[2]

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Ducati
Vlag van Japan Giichi Suzuki Honda
Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda/Ducati

Top tien tussenstand 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali (wereldkampioen) MV Agusta 24 (28)
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking MV Agusta 18 (20)
3 Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ 14
4 Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman MZ 10
5 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 6
Vlag van Italië Bruno Spaggiari MV Agusta
7 Vlag van Italië Alberto Gandossi MZ 4
8 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda/Ducati 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson MZ 2
10 Vlag van Japan Giichi Suzuki Honda 1
Vlag van Japan Naomi Taniguchi Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Ducati
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1960 		FIM wereldkampioenschap wegrace
12e seizoen (1960) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1960
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1959 		Ulster Grand Prix Volgende race:
Ulster Grand Prix 1961
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulster_Grand_Prix_1960&oldid=67261752"