Vejatz lo contengut

Esparròs

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Esparròs
Esparros
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vilatge d'Esparròs.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 01′ 58″ N, 0° 19′ 18″ E
Superfícia 32,56 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 924 m
460 m
439 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Bigòrra Armas de Bigòrra, Baronias Gasconas
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
652
Banhèras de Bigòrra
Canton
6505
Nestés, Aura e Loron (La Barta de Nestés abans 2015)
Intercom
246500508
CC deth Plan de Lanamesa
Cònsol Jean Marie Duthu
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
185 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

186 ab.
Densitat 4,91 ab./km²
Autras informacions
Escais Eras prunhas ou eths deras prunhas. Eths prunhons. Eths esclopèrs.
Gentilici esparròt
Còde postal 65130
Còde INSEE 65165

Esparròs (Esparros en francés) qu'ei ua comuna d'Occitània, en Gasconha, Bigòrra e eras Baronias Gasconas. Administrativament, que's tròba en departament francés deths Hauts Pirenèus dera region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

Era prononciacion qu'ei [éspa'rròss] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Bernardus Raymundi d'Esparros en 1095, Raymundum de Sparros, cap a 1120-1130, Arramun d'Esparros cap a 1140, Rn. de-Sparos cap a 1170, Petrus et Bernardus Raymundi de-Sparos, en latin, en 1300, Esparros (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].

Segon Dauzat, Esparròs, dab eth sufixe aquitanic -ossum, que significaré « perpau-limit »[2]. Segon Negre, Esparròs que vien deth nom latin d'òmi Asper, dab eth sufixe aquitanic -ossum. Segon R. Aymard, Esparra, Esparron qu'èran ara origina hortalessas barradas dab paus. Eths prumèrs castèths deths barons d'Esparròs qu'èran benlhèu atau[1].

Segon Miquèu Grosclaude, eras fòrmas ancianas justifican pas era proposicion de Negre. Era d'Aymard qu'associa un radicau germanic dab un sufixe aquitanic, çò qui pausa un problèma de cronologia; que caleré supausar un càmbiament de sufixe. Eth nom que s'explica benlhèu dab eth gascon esparra, « pau, perpau, palissada, palengat »[1].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deths cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Jean Marie Duthu    
deceme de 2006 2008 Étienne Duthu    
març de 1989 2006 André Pène PCF  
  1989      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 160, totala: 166

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
755 802 844

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 735 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 562 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
244
232
202
211
192
194
177
175
172
177
2009 2010
168
173
165
170
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 era populacion qu'èra de 185 abitants e era densitat qu'èra de 5,68 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas damb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=849&titre=esparros
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 271, a Esparron