Relacions internacionalas

Los tèrmes Relacions Internacionalas o Estudis Internacionals (aquel darrièr de l'anglés International Studies (IS),) fan referéncia a la sciéncia que tracta de l'estudi dels afars estrangièrs e de las grandas questions del sistema internacional: Lo ròtle dels Estats, de las organizacions internacionalas, de las organizacions non governamentalas (ONG) e de las entrepresas multinacionalas. Las relacions internacionalas apartenon, a l'encòp, al domèni academic e al domèni politic. Pòdon èsser estudiadas o dins una optica positivista, o dins una optica normativa, e ambedoas cercan a analizar coma formular las politicas internacionalas dels païses

Se las Relacions Internacionalas apartenon istoricament al domèni de la Sciéncia Politica, l'accent se pòrta totjorn mai cap al domèni economic mejans l'Economia Politica Internacionala desvolupada dins los ans 1970. Encara, d'altres camps academics son concernits: Lo Drech Internacional, la filosofia, la geografia (dins sa branca geopolitica), la sociologia, l'antropologia, eca.

Suls tèmas mai estudiats, se trapan: la globalizacion, l'Estat, l'ecologia e lo desvolopament sostenable, lo terrorisme e lo crime organizat, la proliferacion nucleara, lo nacionalisme, lo desvolopament economic, las finanças internacionalas, los dreches umans e mai.

Perspectiva istorica

Istòria

En general, la tradicion situa lo començament de las Relacions Internacionalas amb los tractats de Vestfàlia de 1648, que marca la naissença de l'Estat Modern. Anteriorament, l'organizacion politica de l'Euròpa Medievala reposava sus un vague òrdre religiós ierarquizat. Los tractats de Vestfàlia foguèron instituits jol concèpte legal de sobeiranetat, es a dire, las legislacions nacionalas son l'autoritat darrièra a l'interior del territòri nacional. Alara dins la Grècia antica o Roma l'autoritat demorava dins las ciutats, a partir de Vestfàlia s'impausèt la nocion de sobeiranetat nacionala.

Los tractats de Vestfàlia butèron la construccion dels Estats Nacion independents, e tanben l'institucionalizacion de la diplomacia e de las armadas. Aquel sistèma europèu foguèt exportat en America, Africa e Asia subretot per la colonizacion. Lo sistèma actual resulta de las descolonizacions pendent la Guèrra Freja. Se consideram l'Estat Nacion coma «modèrne», se pòt dire qu'i a divèrses estats que l'adoptèron pas, alara que d'autres pasmens que lo faguèron mas s'anèron cap en d'abans poirian èsser qualificats de «postmodèrnes". Las Relacions Internacionalas modernas ensejan d'explicar las relacions entre aquelss diferents tipes d'Estats. Los "nivèls d'analisi" constituisson un biais d'abordar lo sistèma internacional e incluson: un nivèl individual, l'Estat, un nivèl internacional, aquel dels afars transnacionals e intergovernamentals, e un nivèl mondial global.

Aquò qu'es explicitament reconegut coma la teoria de las Relacions Internacionalas se desvolupèt pas abans la Primièra Guèrra Mondiala. Pasmens, la teoria de las relacions internacionalas foguèt alimentada pels apòrts d'autras disciplinas. Fòrça autors citan l'istòria de las Guèrras del Peloponés de Tucidinas coma lo punt de despartir de la teoria realista que contunhèt amb Lo Leviatan de Thomas Hobbes e Lo Prince de Maquiavèl. De biais similar, la teoria liberala de las relacions internacionalas foguèron influenciadas per Amanieu Kant e per Jean-Jacques Rousseau. Pasmens la nocion actuala dels dreches umans siá considerablament diferenta d'aquela que defendavan los tenents de la lei naturala (Francisco de Vitoria, Hugo Grotius e John Locke), testimònia dels primièrs esfòrces per afirmar certans dreches generals amb per basa una umanitat comuna. Encara, cal dire que lo sègle XX, lo marxisme tenguèt una cèrta influéncia sus la fondacion de la disciplina de las Relacions Internacionalas.

Estudi de las relacions internacionalas

Inicialament, las Relacions Internacionalas vistas coma un camp d'estudi diferent èra una specificitat britanica. La primièra cadièra de Relacions Internacionalas foguèt creada en 1919 a l'universitat de Aberystwyth, e confiada a Alfred Zimmern, mercé a una dona de David Davies. Al començament dels ans 1920 una autra cadièra foguèt tanben creada a la London School of Economics a la demanda del prèmi Nobel Philip Noel-Baker. La primièra universitat consagrada plenament a las Relacions Internacionalas èra l'Institut de hautes études internationales, fondada en 1927 a Genèvra per William Rappard. Acviá per objectiu de formar los diplomatas associats a la Societat de las Nacions e foguèt un delas primièras a fornir de doctorats en relacions internacionalas.

La Edmund A. Walsh School of Foreign Service de l'Universitat de Georgetown es la facultat mai vièlha dedicada a las Relacions Internacionalas dels Estats Units d'America. Lo Committee on International Relations de l'Universitat de Chicago foguèt en 1928 la primièra a fornir de diplomas universitaris dins aqueles camps. Entre autras escòlas se pòt citar: la School of International Service de l'Universitat Americana, la School of International and Public Affairs de Columbia University, la School of International Relations de l'Universitat de St Andrews, l'Elliot School of International Affairs de George Washington University, la Fletcher School de Tufts University e la Woodrow Wilson School of Public and International Affairs de Princeton University.

L'estudi de las Relacions Internacionalas del punt de vista politic

Las teorias

Article detalhat: las teorias de la recions internacionalas.

Liberalisme

Pels liberals, las relacions internacionalas son percebudas coma un factor de progrés e d'escambi. Tan al nivèl internacional coma al nivèl nacional, los liberals meton l'accent sus la nocion de poder contrapoder. Insistisson sul ròtle de l'opinion pública, del drech e de las institucions internacionalas que venon limitar lo poder dels Estats. Actualament, aquel corrent d'opinion deu afrentar las fòrças del capitalisme mondial que sapan l'aparenta «victòria» de la democracia liberala aprèp de la fin de la Guèrra Freja. Entre los grans autors liberals actuals, Joseph Nye insistuiguèt dins la nocion de Poder suau e dins la nocion d'interdependéncia complèxa, desvolupada amb Robert Keohane.

Tres punts importants caracterizan l'interdependéncia complèxa:

• L'usatge de fòrças canals d'accion entre las societats dins los escambis transnacionals e transgovernamentals.

• L'abséncia de ierarquiá clara dins lo tractament dels afars internacionals.

• Una disminucion de l'usatge de la fòrça e del poder coercitiu dins las relacions internacionalas.

Idealisme politic

La fin de la Primièra Guèrra Mondial impliquèt una revolucion paradigmatica dins l'estudi de la politica mondiala. S'afrontèron divèrsas perspectivas sus las relacions internacionalas, com lo marxisme e lo nacionalsocialisme (faissisme). Mas, la perspectiva coneguda coma idealisme politic, capitada per Woodrow Wilson, comencèt a dominar los estudis sus las relacions internacionalas.

Los idealistas partejan una perspectiva sul mondez basada disn cèrtas cresenças:

1. la natura umana es essencialament altruista e, alara, las personas an la capacitat de s'ajudar e collaborar matualament;
2. Lo compòrtament uman marrit es lo resultat d'institucions e arranjaments estructurals, ven pas de la quita natura dels umans;
3. en consequéncia, la guèrra es evitabla, perque es lo producte de cèrtas institucions que la promòvon, que poirian èsser neutralizadas;
4. la societat internacionala deuriá se reorganizar per reconéisser la guèrra coma un problèma internacional e eliminar aquelas institucions que la promòvon, en favor d'aquelas que promòvon la patz.

Los programas principals de reformas idealistas consistisson subretot tres grops. Un grop consacrat a la creacion d'institucions internacionalas per remplaçar lo sistema anarquic d'equilibri del poder, que predominava a l'epòca precedent la Primièra Guèrra Mondiala. Aquel sistèma nòu seriá basat sul principi de la seguretat collectiva, que pretend qu'un acte d'agression per quin que siá Estat seriá percebut coma agression cap a totes los Estats. La Societat de la Nacions encarnava aquel principi, en metent l'accent idealista sus la possibilitat de la cooperacion internacionala coma mecanisme principal per resòlvre los problèmas globals. Un segon grop de programas idealistas soslinha lo contraròtle legal de la guèrra. Se cerca a resòlvre las disputas mejans de mecanismes legals, com la mediacion e l'arbitratge. Exemples d'aquesles programas son la Cort Permanenta de Justícia Internacionala e la ratificacion del Pacte Kellog-Briand de 1928, que prohibiá la guèrra coma instrument de politica nacionala. Un tresen grop de programas idealistas se concentrava a reduire l'invetiment dels Estats dins las armamas mejans d'acòrdis de contraròtle d'armas e autres biaises.

Se considèrae que la primièra òbra representativa de l'idealisme es Cap a la patz perpetua, d'Immanuel Kant.

Realisme politic

Pels realistas lo sistèma internacional es anarquic. L’important es la lucha que la competicion entre los Estats per seguir e per afirmar lo lor poder sur la scèna internacionala. En general los autors realistas se pausan quatre questions centralas

1. «Quinas son las principalas fonts d'estabilitat o d’instabilitat del sistèma international»
2. «Ont es actualament la balança dels poders»
3. «Cossí los grands poders deurian se comportar los uns caps als autres atal qu’amb los Estats mai flacs»
4. «Quinas son las fonts e las dinamicas de cambi de la balança dels poders actuala»

Se distinguís en general lo realisme del neorealisme. Pasmens qu'ambedos tèrmes sián a vegadas intercambiables, existís entre los dos un cèrt nombre de diferéncias essentialas. La mai importanta es que la teoria realista met al centre de tot la natura umaine e la volontat de dominacion que li seriá associada alara que le neorealisme, a la seguida de Kenneth Waltz, se referís pas a una natura umana mas plaça al centre de son analisi las pressions exercidas par l'estat d'anarquia.

Principals autors: Raymond Aron, Edward Hallett Carr, Robert Gilpin, Samuel Huntington, George Kennan, Stephen Krasner, Hans Morgenthau, Kenneth Waltz, John Mearsheimer

Escòla anglesa

L'escola anglesa prend las seunas fonts al començament del sègle XIX amb los autors Graham Wallas o Alfred Zimmern. L'apròcha es pas positivista, mai puslèu racionala e normativa. Analiza las relacions internacionalas jos l'angle de la Granda Societat o d'una societat internacionala. Sus aqueles punts, se tracta d'una varianta idealista de l'escòla liberal qu'a la diferéncia dels realistas, se focaliza exclusivament sus las relacions interestatals. Doas grandas variantas son perceptiblas:

• Un corrent solidari preeminent, que met l'accent sul drech internacional e la securetat collectiva.

• Un corrent particularista que met mai l'accent sus la cooperacion interestatala.

Qualques autors importants d'aquel moviment son Hedley Bull, Barry Buzan, Thimothy Dunne, Martin Wight.

Lo constructivisme

Article detalhat: Constructivisme (relacions internacionalas).

Pels constructivistas, la conaissença es pas lo resultat d’un processus passiu e objectiu mas es inseparable d’un ensems de mots de lengatges d’idèa que a l'encòp condicionèt e es condicionat par ela. Dins aquelas condicions los constructivistas s’interroguèron su las interaccions entre actors de la politica mondiala en estudiant l’influéncia dels sistèmas de las normas internacionalas.

Principals auters: Friedrich Kratocwil, Nicholas Onuf, Christian Reus-Smit, John Gerard Ruggie, Alexander Wendt

Teoria critica

Article detalhat: Teoria critica (relacion internacionala).

L’escòla critica se focaliza sus l’estudi de las inegalitats del sistèma internacional e integran dins lo camp de las relacions internacionalas de factors coma las classas socialas. Interrogan e mai la nocion d’Estat.

Principls auteurs : Robert Cox, André Gunder Frank, Stephen Gill, Antonio Gramsci, Jurgen Habermas, Andrew Linklater

Las aisinas de las Relacions Internacionalas =

• La diplomacia es a dire la practica de la negociacion e dels escambis entre representants dels Estats. Las sanccions, lo recors a la fòrça e las negociacions economicas internacionalas subretot al nivèl del comèrci mondial, alara qu'essent ticicament considerats coma de la diplomacia son en realitat d'aisinas interessantas dins lo cadre de negociacions.
• Las sanccions internacionalas constituisson en general lo primièr recors aprèp l'escac de la via diplomatica e son un dels biaises de donar mai de pes als tractats. Pòdon prendre la forma de sanccions diplomaticas o economicas.
• La guèrra, l’usatge de la fòrça es sovent vista coma lo darrièr recors dins las Relacions internacionalas. Per Clausewitz, «la guèrra es lo contunh de la politica per d'autres mejans». L'estudi de la guèrra dins lo camp de las Relacions internacionalas ocupa doas disciplinas: los estudis militars e los estudis estrategics.
• La mobilizacion de l'opinion internacionala pòt tanben èsser vist coma un instrument de las Relacions internacionales. Aquela mena es subretot utilizada per las ONG Coma par exempla quand Amnesty International nomenava la preson de Guantanamo un « Golag ».
• La mesa en avant dels avantatges economics e diplomatics. Per exemple per dintrar dons l'Union Europèa los païses candidats son tenguts de respectar un cèrt nombre de critèris economics e legals qu'acceptan s'estiman que los avantatges l'emportan suls inconvenients.

Ligams extèrnes

• (en) Martin Griffiths, Steven C.Roach et M.Scott Solomon, Fifty Key Thinkers in International Relations, Routledge, 2009.
• (fr)Stéphane Paquin, La Nouvelle Économie politique internationale, Cursus, 2008.
• (fr)Gérard Kébadjian, Les théories de l'économie politique internationale, Seuil, coll. « Points », 1999
• (en) Lucian M.Ashworth, Creating International Studies, Ashgate, 1999
• (es) Programa de Relaciones Internacionales y Estudios Políticos - Pàgina de la Universidad Militar Nueva Granada
• (es) Rel Inter El Portal de Relaciones Internacionales {es}
• (es)Universidad de Guadalajara - Departamento de Estudios Internacionales - CUCSH
• (en)Theory Talks Entrevistas con especialistas en relaciones internacionales
• (es)Relaciones internacionales, selecció d'articles del Cato Institute
• (es)Centro Argentino de Estudios Internacionales, aplicación de la teoría de las relaciones internacionales a casos prácticos, especialmente de la región latinoamericana]
• (es) La revista electrónica de Relaciones Internacionales