erudio

erudio (język łaciński)

wymowa:

(klasyczna) IPA: /eː.ru.di.oː/

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) uczyć, nauczać, kształcić

odmiana:

(1.1) erudio, erudire, erudivi, eruditum (koniugacja IV)

przykłady:

(1.1) Hunc puerum (in) iure erudiebam. → Uczyłem tego chłopca prawa.

(1.1) Caesare rebus militaribus erudito Romani cunctam Galliam vincere potuerunt. → Ponieważ Cezar wykształcił się w sztuce wojennej, Rzymianie mogli podbić całą Galię.

składnia:

(1.1) erudio + Acc. (in) + Abl. → uczyć (kogoś czegoś)

kolokacje:

synonimy:

(1.1) doceo, instituo, praecipio

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. eruditrix ż, eruditor m, erudimentum n, eruditas ż, eruditio ż, eruditus m

przym. eruditus, eruditorius

przysł. erudite

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. e + rudio

uwagi:

źródła: