połysk

połysk (język polski)

połysk (1.1) i mat

połysk (1.1) na ptasich piórach

wymowa:

IPA: [ˈpɔwɨsk], AS: [pou̯ysk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. błyszczenie się czegoś

(1.2) fiz. wrażenie optyczne, które powstaje dzięki odbiciu i rozproszeniu światła na powierzchni ciał stałych i cieczy lub bezpośrednio nad ich powierzchnią; zob. też połysk w Wikipedii

(1.3) miner. właściwość powierzchni minerału sklasyfikowana jednym z dziewięciu określeń podobieństwa; zob. też połysk w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	połysk	połyski
dopełniacz	połysku	połysków
celownik	połyskowi	połyskom
biernik	połysk	połyski
narzędnik	połyskiem	połyskami
miejscownik	połysku	połyskach
wołacz	połysku	połyski

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) mat, matowość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. połyskiwać

przym. połyskliwy

związki frazeologiczne:

na wysoki połysk

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lustre, gloss, shine
• arabski: (1.1) لمع
• duński: (1.1) glans w; (1.3) glans w
• esperanto: (1.1) poluro
• jidysz: (1.1) גלאַנץ m (glanc)
• kataloński: (1.1) esclat m
• osmański: (1.1) آب (âb)
• rosyjski: (1.1) блеск m, сверка́ние n, сия́ние n; (1.2) блеск m, блик m; (1.3) блеск m
• sanskryt: (1.1) आभा ż
• ukraiński: (1.1) гля́нець m, по́лиск m

źródła: