przepustka

przepustka (język polski)

przepustka (1.1) prasowa

przepustka (1.2) wojskowa

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. adm. dokument zezwalający na wejście i przebywanie gdzieś lub wwiezienie czegoś; zob. też przepustka w Wikipedii

(1.2) praw. adm. dokument zezwalający na wyjście skądś lub wywiezienie czegoś

(1.3) techn. ruchoma ściana w kanale, umożliwiająca regulowanie przepływu wody

(1.4) pot. przen. łatwa droga do zdobycia czegoś

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przepustka	przepustki
dopełniacz	przepustki	przepustek
celownik	przepustce	przepustkom
biernik	przepustkę	przepustki
narzędnik	przepustką	przepustkami
miejscownik	przepustce	przepustkach
wołacz	przepustko	przepustki

przykłady:

(1.1) Kwatermistrz wydał przepustkę w związku z delegacją, ale zaznaczył, że zaopatrzeniowiec nie jest z tego powodu zwolniony z codziennych obowiązków.

składnia:

kolokacje:

(1.2) być na przepustce

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pozwolenie, zezwolenie

(1.2) pozwolenie, zezwolenie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przepust m, przepustkowicz m, przepustnica ż, przepustowość ż, przepuszczalność ż, przepuszczanie n, przepuszczenie n, puszczanie n, puszczenie n

czas. przepuszczać ndk., przepuścić dk., puszczać ndk., puścić dk.

przym. przepustkowy, przepustowy, przepuszczalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pass, permit, entry; (1.2) leave, amer. furlough; (1.4) open sesame
• rosyjski: (1.1) пропуск m

źródła: