temperament

temperament (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɛ̃mpɛˈrãmɛ̃nt], AS: [tẽmperãmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) psych. charakter człowieka, jego usposobienie, stopień pobudliwości, sposób reagowania itp.

(1.2) duża pobudliwość, żywotność, energiczność, werwa

(1.3) predyspozycja, zdolność do czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	temperament
dopełniacz	temperamentu
celownik	temperamentowi
biernik	temperament
narzędnik	temperamentem
miejscownik	temperamencie
wołacz	temperamencie

(1.2-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	temperament	temperamenty
dopełniacz	temperamentu	temperamentów
celownik	temperamentowi	temperamentom
biernik	temperament	temperamenty
narzędnik	temperamentem	temperamentami
miejscownik	temperamencie	temperamentach
wołacz	temperamencie	temperamenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) charakter, przest. natura, osobowość, usposobienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. temperamencik

przym. temperamentowy, temperamentny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. tempérament

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) temperament
• białoruski: (1.1) тэмперамент m; (1.2) тэмперамент m; (1.3) тэмперамент m
• bułgarski: (1.1) темперамент m; (1.2) темперамент m
• esperanto: (1.1) temperamento
• rosyjski: (1.1) темперамент m
• ukraiński: (1.1) темперамент m
• uzbecki: (1.1) ruhiya
• włoski: (1.1) temperamento m, tempra ż

źródła:

temperament (język angielski)

wymowa:

IPA: [ˈtɛmpərəmənt] lub IPA: [ˈtɛmprəmənt]

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) psych. temperament

(1.2) uosobienie

odmiana:

(1) lp temperament; lm temperaments

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. temperamental

przysł. temperamentally

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. temperamentum

uwagi:

źródła:

temperament (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) temperament

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	temperament	temperamenty
dopełniacz	temperamentu	temperamentů
celownik	temperamentu	temperamentům
biernik	temperament	temperamenty
wołacz	temperamente	temperamenty
miejscownik	temperamentu	temperamentech
narzędnik	temperamentem	temperamenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

temperament (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) temperament

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: