wrota

wrota (język polski)

wrota (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvrɔta], AS: [vrota]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) wielkie drzwi frontowe

(1.2) przen. sposób, szansa na osiągnięcie czegoś znaczącego

odmiana:

(1.1-2) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	wrota
dopełniacz	wrót
celownik	wrotom
biernik	wrota
narzędnik	wrotami
miejscownik	wrotach
wołacz	wrota

przykłady:

(1.1) Wszedłem do kościoła ogromnymi wrotami.

(1.1) Po śmierci chciałbym przekroczyć wrota do nieba.

składnia:

kolokacje:

(1.1) carskie wrota

synonimy:

(1.1) brama; daw. odrzwia, podwoje, wierzeje

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. wrotny

związki frazeologiczne:

patrzeć jak cielę na malowane wrota / patrzeć jak wół na malowane wrota / gapić się jak cielę na malowane wrota / gapić się jak wół na malowane wrota

etymologia:

(1.1) prasł. *vorta

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gate
• arabski: (1.1) بوابة ż
• białoruski: (1.1) вароты lm
• chiński standardowy: (1.1) 门 (mén)
• esperanto: (1.1) pordo
• hiszpański: (1.1) portalón m
• karaimski: (1.1) кабак
• litewski: (1.1) vartai
• łotewski: (1.1) vàrti
• niemiecki: (1.1) Tor n
• nowogrecki: (1.1) πύλη ż
• rosyjski: (1.1) ворота n
• ukraiński: (1.1) ворота n lm

źródła: